Παραμονές της νέας χρονιάς και στο Θέατρο Ακροπόλ οι πρόβες γίνονται με εντατικό ρυθμό. Κάτι αναμενόμενο βέβαια, αφού το εγχείρημα είναι πολλά υποσχόμενο και ο πήχης από τη σκηνοθέτιδα Θέμιδα Μαρσέλλου, που τα τελευταία χρόνια μάς έχει καλομάθει σε μιούζικαλ υπερπαραγωγές, έχει ανέβει και πάλι ψηλά. Αυτή τη φορά στη σκηνή του κεντρικού θεάτρου της οδού Ιπποκράτους θα δούμε από το Φεβρουάριο, σε παραγωγή της Θέαμα Ακροπόλ, το κλασικό και πολυβραβευμένο μιούζικαλ των Andrew Lloyd Webber και Tim Rice «Jesus Christ Superstar», που αποτελεί σταθμό στην ιστορία του θεάματος παγκοσμίως.
Παρούσα στις πρόβες, με το άγρυπνο βλέμμα της, ήταν φυσικά η Θέμιδα Μαρσέλλου, η οποία, εκτός από τη σκηνοθεσία, υπογράφει, όπως συνηθίζει στις δουλειές της, και την απόδοση των στίχων. Αυτό ήταν κάτι που, όπως μας ομολόγησε, την ταλαιπώρησε. «Ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Πάρα πολύ δύσκολο. Πρώτον, γιατί μιλάμε για κείμενο του Tim Rice. Μεγαλοφυής λιμπρετίστας. Πρέπει να προσπαθήσεις να σταθείς στο ύψος του, όσο γίνεται. Δεύτερον, πρέπει να είσαι πολύ συνεπής στο ιστορικό περιεχόμενο και πολύ προσεκτικός παράλληλα, λόγω της φύσης του θέματος, κρατώντας μια άμεση γλώσσα για να είναι εύκολα κατανοητό το κείμενο όταν τραγουδιέται, χρησιμοποιώντας λέξεις και φωνήεντα που να μην ταλαιπωρούν τους ερμηνευτές στα πολύ δύσκολα σημεία των απαιτητικών και υπέροχων αυτών τραγουδιών. Δυσκολεύτηκα πολύ. Ελπίζω κάτι να κατάφερα…»
Η σκηνοθέτις δήλωσε ότι η επιλογή του συγκεκριμένου έργου στηρίχτηκε σε συναισθηματικά κριτήρια αλλά και σε παιδικά βιώματα: «Είναι το πρώτο μιούζικαλ που είδα σε πολύ μικρή ηλικία. Δεν κατάλαβα πολλά, μαγεύτηκα από την υπέροχη μουσική και το εντυπωσιακό θέαμα. Αργότερα, όταν το είδα στην εφηβεία μου ξανά στο Λονδίνο, συγκινήθηκα ακόμα περισσότερο καταλαβαίνοντας πια. Με συγκίνησε η ίδια η ιστορία. Είδα και άκουσα την ιστορία του Χριστού σε γλώσσα που μπορούσα να κατανοήσω, με μια σπουδαία μουσική και ένα καταπληκτικό κείμενο. Θα ήθελα να το νιώσουν κι άλλοι αυτό… Αυτά ως προς τα προσωπικά. Σε ό,τι αφορά το έργο καθαυτό, αποτελεί σταθμό στην ιστορία του μιούζικαλ, είναι ένα από τα σημαντικότερα που έχουν γραφτεί ποτέ, που έχει λάβει δεκάδες βραβεία παγκοσμίως. Έχει γραφτεί από τους πιο πετυχημένους στον κόσμο δημιουργούς του είδους, τον Webber και τον Rice. Δεν χρειάζεται εμένα το έργο για να συστηθεί… Είναι τιμή για κάθε σκηνοθέτη και μεταφραστή να του δοθεί η άδεια και να έχει το προνόμιο να καταπιαστεί με ένα τέτοιο έργο “masterpiece”, όπως λένε και στο εξωτερικό. Νιώθω τιμή. Τιμή και δέος».
Ρωτάω λοιπόν τον Αιμιλιανό πώς είναι να ερμηνεύει κανείς τον Χριστό. «Αυτή είναι η πρώτη σκέψη που περνάει από το μυαλό του καθενός στην αρχή, γιατί δεν έχουμε να κάνουμε με ένα ιστορικό πρόσωπο μόνο. Από την άλλη, θα σου θυμίσω ότι βρισκόμαστε στο έτος Καζαντζάκη, που επίσης τόλμησε να γράψει για τον Χριστό. Εμείς ως ηθοποιοί έχουμε να κάνουμε με ένα θεατρικό έργο και έτσι αντιμετωπίζουμε το πρόσωπο καθαρά θεατρικά. Είναι μια υπέροχη ιστορία και γρήγορα ξεπερνάει κάποιος το κόλλημα αυτό. Είμαστε καλλιτέχνες και πάνω από όλα αφηγούμαστε ιστορίες και αυτή είναι υπέροχη».
Τον βλέπουμε κυρίως σε μιούζικαλ τα τελευταία χρόνια. Έχει σκεφτεί τον εαυτό του σε ένα κλασικό έργο πρόζας; «Φυσικά και θέλω πολύ να παίξω σε κλασικά έργα. Ηθοποιός είμαι, το τραγούδι ήρθε μετά… Όμως, όταν προκύπτουν τέτοιες προτάσεις, όπως το ‘‘Jesus Christ Superstar’’ ή πέρυσι η ‘‘Evita»’’, δεν μπορώ εύκολα να αρνηθώ…»
Ο Αιμιλιανός Σταματάκης, παρά το νεαρό της ηλικίας του, έχει ήδη εργαστεί στο εξωτερικό. Μάλιστα, τον έχει ήδη αναλάβει ατζέντης για επόμενες παραστάσεις και μας εξομολογήθηκε σχετικά με αυτή την εμπειρία στον εργασιακό στίβο: «Στο εξωτερικό τα χρήματα είναι πολύ περισσότερα στις παραγωγές και τα σόου είναι τεραστίων διαστάσεων, όμως δεν υπάρχει δημιουργική διαδικασία για τον ηθοποιό, είναι καθαρά ένα εκτελεστικό όργανο του σκηνοθέτη. Καλλιτεχνικά δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα. Αντίθετα, νομίζω ότι θα μπορούσαμε να δώσουμε πολλά…»
Σε όλα αυτά συμφωνεί και η Ήβη Αδάμου, η οποία δοκιμάζεται για δεύτερη φορά σε μιούζικαλ, ενώ παράλληλα δεν αφήνει την πίστα, αφού πριν από μία βδομάδα έκανε πρεμιέρα στο Αθηνών Αρένα με τον Αντώνη Ρέμο και την Ελένη Φουρέιρα.
Από το Φεβρουάριο λοιπόν θα είναι η Μαρία Μαγδαληνή και δηλώνει ότι η πρώτη αντίδρασή της όταν της ανατέθηκε ο ρόλος ήταν να αναφωνήσει «Τέλεια!» Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ως μιούζικαλ μού αρέσει πάρα πολύ και επιτέλους ήρθε και στην Ελλάδα. Είναι χαρά και τιμή μου να βρίσκομαι σε αυτόν το θίασο, που είναι και ροκ και πιο εναλλακτικός και έχει διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με τα άλλα ανεβάσματα. Επομένως, είπα: ‘‘Εννοείται, πάμε να το κάνουμε!’’»
Υπάρχει όμως κάτι που τη φοβίζει σε αυτόν το ρόλο; «Σε όλους τους ρόλους υπάρχουν λεπτές γραμμές που αφορούν την υπερβολή, το να είσαι λίγο λιγότερο ή λίγο περισσότερο από αυτό που πρέπει. Αυτό νομίζω ότι χρειάζεται να προσέξω, τις λεπτές γραμμές».
Τραγουδιστής που τα τελευταία χρόνια φλερτάρει ακόμα πιο πολύ και από την κυρία της παρέας με την υποκριτική, ο Ησαΐας Ματιάμπα –φέτος τον απολαμβάνουμε και στο «Μπαμπά, μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή»– δηλώνει ότι ήδη έχει αρχίσει να ταυτίζεται με το ρόλο του Ιούδα.
Πώς όμως είναι ο Ιούδας μέσα από τα δικά του μάτια; «Για μένα ο Ιούδας δεν είναι ένας προδότης. Αντίθετα, αγαπούσε υπερβολικά τον Ιησού, σε σημείο που ανησυχούσε υπερβολικά γι’ αυτό που θα συνέβαινε… Πίστευε ότι ο κόσμος που τον αγαπούσε θα στρεφόταν ξαφνικά εναντίον του και θα τον σταύρωνε. Υπάρχουν ένας ρομαντισμός και μια τεράστια αγάπη. Έτσι αναγκάστηκε για να τον “σώσει’’ από αυτό που θα ακολουθούσε να τον προδώσει. Όταν διαπίστωσε την προδοσία του, έφτασε στο χειρότερο βαθμό που θα μπορούσε να φτάσει και τότε ήρθε το τέλος του. Γιατί απαιτείται μεγάλη τόλμη για να γίνει κάποιος αυτόχειρας».
Ο ίδιος αισθάνθηκε ποτέ «Ιούδας» στην προσωπική του διαδρομή; «Σίγουρα θα υπάρξουν ή έχουν υπάρξουν κάποιες σχέσεις στη ζωή του καθενός που έχουμε κάνει κάτι, είτε λειτουργώντας ενοχικά είτε γνωρίζοντας ότι στη συγκεκριμένη συγκύρια δεν φερθήκαμε σωστά, αλλά θα προσπαθήσουμε να το βελτιώσουμε στο μέλλον».
Για ένα τέτοιο φαντασμαγορικό υπερθέαμα, με 30 ηθοποιούς, τραγουδιστές και χορευτές επί σκηνής και δεκαμελή ζωντανή ορχήστρα, δεν θα μπορούσε να μην έχει επιλεγεί και ένας λαμπερός Ηρώδης!
Ο Νίκος Μουτσινάς λοιπόν κλήθηκε να ερμηνεύσει τον ομώνυμο ρόλο και μας δήλωσε: «Τα μιούζικαλ είναι η μεγάλη μου αγάπη. Σε κάθε παράσταση μου βάζω μουσική και χορό. Όταν η Θέμιδα μου πρότεινε τον ρόλο του Ηρώδη, νομίζω ότι μου πήρε το πολύ πέντε λεπτά να το σκεφτώ και να της πω ναι.. Είναι ένα αγαπημένο μου έργο, η Θέμιδα έχει φτιάξει έναν εξαιρετικό θίασο, με υπέροχες φωνές και ένα λιμπρέτο που τα λέει όλα όπως είναι. Είναι πολύ μεγάλη μου χαρά που θα είμαι μέρος αυτής της παράστασης και το άγχος μου είναι πολύ μεγάλο..»
Πώς όμως θα καταφέρει να ανταποκριθεί παράλληλα στο νέο κυριακάτικο show του ANT1 και σ’ ένα απαιτητικό μιούζικαλ; Ο ίδιος μας είπε: «Νομίζω ότι όση ενέργεια μάζεψα το καλοκαίρι και τον μισό χειμώνα έγινε για κάποιο λόγο που δεν τον ήξερα μέχρι πριν από μερικές μέρες.. Όπως το ακούω το πρόγραμμα μου νομίζω ότι είναι μονόδρομος το 100% της ενέργειας μου..»
Ο ίδιος τα τελευταία χρόνια μας έχει συνηθίσει στις θεατρικές τους δουλειές να υπογράφει και τη σκηνοθεσία, όταν αυτό δε συμβαίνει, όπως τώρα, καταφέρνει να αφεθεί πλήρως στα χέρια του/της σκηνοθέτη του ή λειτουργεί σαν συνδημιουργός; Ο Νίκος μου απαντά με το του ύφος: «Αφήνομαι στο όραμα του σκηνοθέτη και προσπαθώ να το υπηρετήσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και με όλα τα μέσα που διαθέτω. Στην συγκεκριμένη περίπτωση με την Θεμιδα αισθάνομαι περισσότερο συνεργάτης παρά εργαλείο(Χαχαχα). Εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος και αυτό το κάνει πιο διασκεδαστικό και πιο εύκολο».
Το έργο παρουσιάζεται κατόπιν ειδικής συμφωνίας με την The Really Useful Group Ltd .Το θίασο συμπληρώνουν οι: Αξιώτης Βασίλης, Κέλλερης Στέλιος, Ζαχαρόπουλος Γιώργος, Φραντζής Κωνσταντίνος, Γιαννίμπας Γιώργος, Κίτσος Απόστολος, Πετκίδης Μάριος, Ζαράγκαλης Γιάννης, Βλάχος Αντώνης, Μπέκας Σταύρος, Μωσαΐδης Χάρης, Μωσαΐδης Αιμίλιος, Ιωάννου Πέτρος, Κριτούλης Ραφαήλ, Κρανιώτης Βαγγέλης, Φαρίντ Φαίδων, Κοσμάτου Μαρία, Μπαλάφα Νία, Κτίστη Κατερίνα, Χυτήρη Ιωάννα, Σιδηροπούλου Αγγέλα, Στρατηγοπούλου Έλενα και Καρακατσάνη Αλεξάνδρα.
Μουσική διεύθυνση-διεύθυνση ορχήστρας: Ηλίας Καλούδης
Χορογραφία: Άννα Αθανασιάδη Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος Κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού
Σχεδιασμός video: Κάρολος Πορφύρης Φωνητική διδασκαλία: Δημήτρης Μπουζάνης
Φωτογραφίες για το Αθηνόραμα Δημήτρης Τσίτσος
