Ένα βαθιά ουμανιστικό και συγκινητικό θέατρο-ύμνος στην ποιητική της καθημερινότητας πρεσβεύει εδώ και δύο δεκαετίες ο σκηνοθέτης Άλβις Χερμάνις, ο οποίος φέρνει στο Φεστιβάλ Αθηνών την τραγικωμική «Σόνια» της Τατιάνα Τόλσκαγια (16-18/6).
ΤΑΔΕ ΕΦΗ...
Απεχθάνεται τη βία τόσο εκτός όσο κι εντός θεάτρου. «Ως επαγγελματίας σκηνοθέτης, σας διαβεβαιώνω πως είναι πανεύκολο να στήσεις μια σκηνή γεμάτη ψεύτικα αίματα και κλιμακούμενη επιθετικότητα. Το δύσκολο είναι να κάνεις μια παράσταση με υγιείς, αρμονικούς κι ευτυχισμένους ανθρώπους».
Αναφερόμενος στις αρχές του, έχει πει πως συγκλίνουν με εκείνες του Αμερικανού φιλοσόφου της «αναρχικής οντολογίας» Χακίμ Μπέι: «Είναι αδύνατο να αλλάξει κάποιος όλο τον κόσμο. Μπορεί όμως να αλλάξει το μικρόκοσμό του».
Γεννημένος το 1965 στη σοβιετική τότε Ρίγα της Λετονίας, έχει δηλώσει: «Συμμετείχα σε αυτό το ενδιαφέρον πείραμα του κομουνιστικού καθεστώτος και διαπίστωσα πως ήταν η πιο απάνθρωπη επινόηση που έγινε ποτέ. Όταν τον Μάη του ’68 οι φοιτητές στο Παρίσι διαδήλωναν με πρότυπα τον Μαρξ και τον Τσε Γκεβάρα, η νεολαία της Λετονίας πάλευε ενάντια στον κομουνισμό και είχε τον Μαρξ φτυσμένο».
ΤΡΕΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΑΘΜΟΣ
«Long Life»
Η τρίωρη βωβή παράσταση που τον έκανε διάσημο ήθελε μια ομάδα νέων ηθοποιών να παίζουν τους παρατημένους σε άθλια γηροκομεία υπερήλικους της μετα-σοβιετικής Λετονίας. Παίχτηκε το 2007 στη Θεσσαλονίκη.
«Τροβατόρε»
Πέρυσι στο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ ανέβασε την περίφημη όπερα του Βέρντι, με τους Άννα Νετρέμπκο και Πλάσιντο Ντομίνκο, μετατρέποντας τη σκηνή σε ένα τεράστιο μουσείο με τους τοίχους γεμάτους διάσημα έργα τέχνης.
«Σόνια»
Πέντε χρόνια μετά το «Sound of Silence» στη Στέγη φέρνει στην Πειραιώς 260 την ιστορία μιας αντιηρωικής νοικοκυράς στο Λένινγκραντ του 1940, την οποία ερμηνεύει ο πολυβραβευμένος Gundars Αbolins. (Στα ρώσικα, με ελληνικούς υπέρτιτλους.)
