Οι γυναίκες (και τα ιδιαίτερα προβλήματά τους) πρωταγωνιστούν σε αναλόγια, μονολόγους και έργα στις σκηνές της πόλης. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, στις 8 Μαρτίου, κάνουμε focus στις παραστάσεις γένους θηλυκού.
Η έμφυλη ταυτότητα, η καταπίεση στην κοινωνική και ιδιωτική ζωή, η βία εναντίον των γυναικών αλλά και η πολύπλοκη –τουλάχιστον για τους άντρες– γυναικεία ψυχοσύνθεση είναι τα θέματα των παραστάσεων με θηλυκό πρόσημο που ανέβηκαν και συνεχίζουν ν’ ανεβαίνουν στις σκηνές της Αθήνας. Και είναι πολλές, ίσως περισσότερες από κάθε άλλη χρονιά. Στον «Αέρα», στο «Δυο γυναίκες χορεύουν» και στο «Μια κανονική μέρα» οι ηρωίδες φέρουν αρχετυπικά χαρακτηριστικά αναγνωρίσιμα στα πρόσωπα των γυναικών όλου του κόσμου, το «Ιraq - 9 τόποι επιθυμίας», από την άλλη, μιλά για την πραγματικότητα των γυναικών της Μέσης Ανατολής, συνθέτοντας ένα μωσαϊκό μοναχικότητας και αναζήτησης σε «τρομακτικούς» καιρούς.
Το «Woman» ανεβάζει στη σκηνή επώνυμες και ανώνυμες γυναίκες που διεκδίκησαν το δικαίωμά τους στην ισότητα, γυναίκες-θρύλους που έχουν μείνει στην ιστορία μέσα από τη δράση, τη στάση, τη σκέψη και το έργο τους, ντίβες που σημάδεψαν την εποχή τους, ακόμη και ηρωίδες εμβληματικών λογοτεχνικών έργων – από τη Νόρα του Ίψεν, τη Ρόζα Λούξεμπουργκ και τη Γερτρούδη Στάιν μέχρι τη Μάρλεν Ντίτριχ, την Εντίθ Πιάφ και την Έιμι Γουάινχαουζ. Αυτή την εβδομάδα (6/3) στη λίστα των παραστάσεων με άρωμα γυναίκας προστίθενται οι «Αιρετικές αυτόχειρες» στο Αγγέλων Βήμα. Σε χαλαρή ατμόσφαιρα κι ενώ ταυτόχρονα μπορείτε να απολαμβάνετε τον καφέ σας η Εβελίνα Αράπη, η Μάρω Παπαδοπούλου και η Κωνσταντίνα Τάκαλου ερμηνεύουν σε μορφή θεατρικού αναλόγιου κείμενα τριών μεγάλων μορφών της γυναικείας λογοτεχνίας της Βιρτζίνια Γουλφ, της Σίλβια Πλαθ και της Αν Σέξτον. Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά τιμά τις 8 του Μάρτη με ένα τριήμερο αφιέρωμα (7-9/3) υπό τον τίτλο «Μονόλογοι γυναικών».
Σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο, στην κεντρική σκηνή αλλά και στο φουαγιέ, γνωστές πρωταγωνίστριες θα αφηγηθούν, η καθεμία με το δικό της τρόπο, ιστορίες γυναικών. Θα δούμε τη Ρένη Πιττακή στην παράσταση «Η κυρία του σεληνόφωτος» του Γιώργου Σισιλιάνου, τη Μαρίνα Ασλάνογλου με τον «Τζόρνταν» των Άννα Ρέυνολντς και Μόιρα Μπουφίνι, την Υρώ Μανέ με τον «Συμβολαιογράφο» του Νίκου Βασιλειάδη και την Εύα Κεχαγιά με το «Μorendo» ένα μονόλογο για την παθιασμένη ζωή της Μαρίας Κάλλας. Ο έρωτας κινεί τα νήματα και στις ζωές δύο άλλων γυναικών, στο μονόπρακτο «Πιο δυνατή» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ, το οποίο κάνει πρεμιέρα στις 6/3 στο Σημείο Lab του Θεάτρου Σημείο.
Ο Δημήτρης Κανέλλος σκηνοθετεί και η ηθοποιός Ελένη Κούστα ερμηνεύει δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, τη σύζυγο και την ερωμένη, πρωταγωνιστώντας στο έργο του Νορβηγού δραματουργού που με μοναδικό τρόπο ανιχνεύει τη συμπεριφορά των ανθρώπων και τα μυστήρια του υποσυνείδητου. Ο Σταμάτης Κραουνάκης, τέλος, επανέρχεται με την παλιότερη παράστασή του «I love U», μια σκηνική σύνθεση που δημιούργησε μαζί με την Αλεξάνδρα Παντελάκη και όπου γυναίκες από το σύνολο του έργου της Λούλας Αναγνωστάκη εκπέμπουν σε κάθε εποχή και στους τωρινούς δύσκολους καιρούς το δικό τους σήμα κινδύνου. Ερμηνεύει η Ελένη Ουζουνίδου με τη συνοδεία του συνθέτη στο πιάνο (από τις 10/3, στο Open House του Ιδρύματος «Μιχάλης Κακογιάννης»).
Περισσότερες πληροφορίες
Woman
Μια περφόρμανς για το γυναικείο κίνημα από την οποία παρελαύνουν εμβληματικές μορφές του αγώνα αλλά και ανώνυμες γυναίκες που διεκδίκησαν το δικαίωμα ψήφου και την ισότητα των δύο φύλων
Αέρας
Μετά το θάνατο της μητέρας τους, δύο αδερφές συναντιούνται ξανά ύστερα από καιρό. Ξεχασμένα μίση και διεκδικήσεις τίθενται στο επίκεντρο, ενώ κάποια έργα τέχνης μεγάλης αξίας δηλητηριάζουν όλο και περισσότερο τη σχέση τους.
Δύο γυναίκες χορεύουν
Μια ηλικιωμένη γυναίκα και μια νεαρή αποφασίζουν να «χορέψουν» όχι στο ρυθμό που τους υπαγορεύει ο περίγυρός τους, αλλά στο ρυθμό που επιλέγουν οι ίδιες, σε ένα έργο-ύμνος για τη ζωή και την αγάπη
Ιraq - 9 τόποι επιθυμίας
Μέσα από τα λόγια εννέα Ιρακινών γυναικών μαθαίνουμε για την επιβίωση και τον αγώνα όλων των γυναικών στην εμπόλεμη ζώνη της Μέσης Ανατολής.
Μια κανονική μέρα
Ένας λυτρωτικός μονόλογος για την άνιση αναμέτρηση του ανθρώπου με το οικονομικό αδιέξοδο αλλά και το απρόσμενο σθένος της ψυχής που ξαναγεννιέται από τις στάχτες της
Συμβολαιογράφος
Η εξομολόγηση μιας χήρας, εγκλωβισμένης στα ήθη μιας επαρχιακής κοινωνίας, σε ένα μονόλογο με σπαρακτική κορύφωση.
Η κυρία του σεληνόφωτος
Μια εκ βαθέων εξομολόγηση που καταλήγει σε ένα ανεπίδοτο γράμμα. Βασίζεται στη «Σονάτα του σεληνόφωτος» του Γιάννη Ρίτσου
Αιρετικές αυτόχειρες
Μια «διαφορετική» ανάγνωση των κειμένων της Βιρτζίνια Γουλφ, της Σίλβια Πλαθ και της Αν Σέξτον υπό μορφή σκηνοθετημένης παράστασης
