Θοδωρής Μπαργιώτας. Θεογονία

Στη νέα εικαστική μυθοπλασία του Θοδωρή Μπαργιώτα, τα πρόσωπα των έργων, κωμικά ορισμένες φορές στην όψη και την έκφραση της αγωνίας τους, πασχίζουν να απαλύνουν την τραγωδία της ανυπαρξίας του Θεού, επινοώντας τον δικό τους και κατασκευάζοντάς τον με όποια υλικά μπορούν ή αναζητώντας τον στα πιο απίθανα μέρη εξωθώντας στα άκρα την ανάγκη τους με μια άτσαλη ειδωλολατρική πρακτική. Το σύνολο των ζωγραφικών έργων της «Θεογονίας» μπορεί να διαβαστεί ως ένα εικονογραφικό πρόγραμμα κάποιου ξεχασμένου ναού μιας παλαιάς αλλόκοτης θρησκείας ενός μακρινού παρελθόντος ή ενός μετα-μεταμοντέρνου ναού μιας new age θρησκείας ενός όχι-και-τόσο-μακρινού μέλλοντος. Σ’ αυτήν την τρομακτική limbo μιας εφιαλτικής κοσμολογικής περιόδου δυο ανταγωνιστικές φυλές πασχίζουν να γνωρίσουν το Θείο και να νοηματοδοτήσουν το υπαρξιακό τους κενό.