Σχεδόν Παράλληλα ΙΙ

Ταξιδεύοντας σε έναν φαντασιακό άχρονο τόπο γεμάτο αναφορές, βρισκόμαστε ανάμεσα, σε εκείνον τον υπερρεαλισμό του Rene Magritte, την γραμμική αφαίρεση της ζωγραφικής του 20ου αιώνα και τον μινιμαλισμό. Ο Μιχάλης Μανουσάκης με τον πλούτο από την κληρονομιά της μετά-πρωτοπορίας, μας μεταφέρει σε ένα σύγχρονο αλλά και ελληνικά επηρεασμένο αφήγημα. Με την εννοιακή απεικόνιση του καμένου ηλιοβασιλέματος, τα ημιφωτισμένα άχρονα τοπία του, γίνονται μαγικά λυκόφωτα, που ο άνθρωπος ανήμπορος στην δίνη της πανσελήνου, υποτάσσεται στην αρχέγονη φύση του. Με επιρροές νεονταντά και ελαφρώς κάτι από τον μεγάλο γυαλί του Ντυσάμπ, ο Άγγελος Αντωνόπουλος δημιουργεί ένα αιώνιο πορτραίτο ταύτισης εαυτού. Ενός εαυτού άφυλου μα πανταχού παρόντος. Σε ένα περιβάλλον που θυμίζει μουσείο βιολογικής ιστορίας, δημιουργεί ένα αφήγημα επιστημονικής φαντασίας που τρέχει γρήγορα, συμμερίζεται την ιστορία του κόσμου και μιλά για αυτά που έπονται.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Μιχάλης Μανουσάκης, Άγγελος Αντωνόπουλος