Νίκος Κασκούρας. Περί (θ) ορίων, "Σοφόν τὸ σαφές, οὐ τὸ μὴ σαφές”, Ευριπίδης"

Εδώ αντικατοπτρίζεται το παράδοξο στοιχείο της σύνθεσης, της χειρονομίας της μελαγχολίας και της ζωγραφικής, μετατρέποντας τη φιγούρα σε αρχέτυπα πρότυπα και δημιουργώντας έναν συναρπαστικό διάλογο με τον θεατή. Οι φράχτες που απεικονίζονται στην επιφάνεια του καμβά, φαίνεται να απασχολούν συχνά τον καλλιτέχνη. Λειτουργούν ως σύμβολα περιορισμού ή κοινωνικών προσχημάτων και προέρχονται σαν μια εσωτερική αναφορά στο εικαστικό του αποτύπωμα. Κεντρικό θέμα παραμένει όμως μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση. Μέσα από την αγωνιώδη καταγραφή των θεμάτων του, καταφέρνει να προσφέρει στον άνθρωπο ένα είδος κάθαρσης, που προκύπτει από την οδύνη ενός σκιώδους κόσμου.