Μιχάλης Κατζουράκης. Windows 2000

Η έκθεση περιλαμβάνει φωτεινά κουτιά και ψηφιακές εκτυπώσεις που εικονίζουν βιτρίνες καταστημάτων σε διαδικασία ανακαίνισης. Οι βιτρίνες, τις οποίες ο καλλιτέχνης φωτογράφισε στην Αθήνα την περίοδο 1998-2000, είναι περασμένες με υδρόχρωμα για να μην βλέπουν οι περαστικοί τις εργασίες που εκτελούνται στο εσωτερικό. Η βαμμένη επιφάνεια δεν είναι πλήρως καλυμμένη: φέρει σημάδια, σβησίματα, σταξίματα, χειρονομιακά ίχνη. Λόγω της αντανάκλασης του φωτός στο τζάμι, ο εσωτερικός χώρος και το αστικό τοπίο συγχωνεύονται. Σε ένα από τα φωτεινά κουτιά διακρίνεται αμυδρά ένας πυλώνας ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ σε άλλα φαίνονται ξεκάθαρα διάφορα χαρτόκουτα που βρίσκονται μέσα στη βιτρίνα. Το βασικό γνώρισμα αυτών των έργων είναι η έντονη φασματικότητα, αλλά και μια αναπάντεχη ζωγραφικότητα. Πρόκειται για μια έτοιμη (readymade) ζωγραφική η οποία διαμορφώνεται εντελώς τυχαία και απρογραμμάτιστα – κι αυτό είναι που κινεί το ενδιαφέρον του καλλιτέχνη ώστε να την καταγράψει και να την οικειοποιηθεί. Στο δίπτυχο «Windows ΜΕΧΧ» ο Κατζουράκης αποτυπώνει την ίδια εικόνα σε διαφορετικές αποχρώσεις του μωβ. Τα δίδυμα «παράθυρα» καλύπτονται από κυματοειδείς φόρμες τόσο άψογα εκτελεσμένες που νομίζεις ότι έχουν βγει από το χέρι ενός έμπειρου αφαιρετικού ζωγράφου. Κι εδώ το φως, πιο διακριτικό σε σχέση με τα τρία μεγάλα φωτεινά κουτιά, ενισχύει τη ζωγραφική διάσταση της εικόνας ζωντανεύοντας τα χρώματα. Από την άλλη, οι εκτυπώσεις σε φωτογραφικό χαρτί και σε kappa mount μπορεί να μην εκπέμπουν φως αλλά λειτουργούν σαν θαμποί καθρέφτες που αντικατοπτρίζουν και ταυτόχρονα αφομοιώνουν. Μπροστά σε αυτά τα παράξενα «παράθυρα» ο θεατής γίνεται μέρος της εικόνας που κοιτάζει. Τα «7 Windows», συνδυάζοντας καθετότητα και σειριακότητα, συγκροτούν μια αδιάσπαστη ενότητα. Είναι μεταιχμιακές εικόνες, γιατί κρύβουν έναν χώρο και την ίδια στιγμή φανερώνουν έναν άλλο. Εξίσου όμως μεταιχμιακή -στην καμπή του αιώνα- είναι και η αστική περιπλάνηση από την οποία πηγάζουν τα «Windows 2000». Η νέα έκθεση του Μιχάλη Κατζουράκη στη γκαλερί ROMA επιβεβαιώνει τη σημαντική θέση της φωτογραφίας στο ζωγραφικό έργο ενός πρωτεργάτη της μεταπολεμικής αφαιρετικής τέχνης.

Επιμέλεια: Χριστόφορος Μαρίνος