Δημήτρης Πρωτοπαπάς. Vulnera

Με έργα της τελευταίας δεκαετίας, λάδια, σχέδια και φωτογραφίες, με τα οποία ο καλλιτέχνης προσεγγίζει έννοιες όπως το τραύµα, το ανοίκειο, η φθαρτότητα, το αποτρόπαιο, το γκροτέσκο και το απόκρυφο. Ο τίτλος της έκθεσης παραπέμπει σε πληγές και σε μάρτυρες (martyrum vulnera) και με έναν λανθάνοντα τρόπο αποτελεί συνέχεια του τίτλου της πρώτης του έκθεσης, ο οποίος ήταν παρμένος από τη γνωστή ρήση του Ιερού Αυγουστίνου «μεταξύ κοπράνων και ούρων γεννώμεθα». Οι εικόνες του Δημήτρη Πρωτοπαπά είναι ασυνήθιστες, ακραίες, ετερόδοξες, εκκεντρικές και εντέλει πρωτότυπες. Μπροστά σε αυτά τα φαγωμένα πρόσωπα, που μοιάζουν με προϊστορικά τοπία, νιώθεις τον θάνατο να σε κοιτάζει κατάματα, απροκάλυπτα. Δουλεμένες σε αποχρώσεις του κόκκινου, του κίτρινου, του πράσινου και του καφέ, οι προσωπογραφίες του Πρωτοπαπά αντί να απωθούν, όπως θα ήταν ίσως αναμενόμενο λόγω της σκληρής θεματολογίας, πετυχαίνουν το ακριβώς αντίθετο: σε έλκουν. Η απροσποίητη εκκεντρικότητα και η απωθητική ασχήμια μαγνητίζουν το βλέμμα σου και η αρχική αμηχανία μετατρέπεται σε απόλαυση και θαυμασμό. Κάποια από αυτά τα σχέδια βασίζονται σε φρικαλέες φωτογραφίες συφιλιδικών ασθενών –χωρίς όμως να τις εικονογραφούν– και κάποια φέρουν επιρροές από τα underground comix. Παράλληλα, όλο αυτό το διάστημα, ο καλλιτέχνης τραβούσε φωτογραφίες από χώρους και τοπία, από αυτοσχέδιες εγκαταστάσεις με αντικείμενα που έβρισκε στις αστικές περιπλανήσεις του.