Απόστολος Γιαγιάννος: 50 χρόνια Τέχνη
Τα πενήντα χρόνια δημιουργικής πορείας του Απόστολου Γιαγιάννου τιμά η γκαλερί Sianti, παρουσιάζοντας τα είκοσι πιο πρόσφατα έτη της δουλειάς του καλλιτέχνη και δείγματα από δέκα εικαστικές ενότητες. Στην έκθεση παρουσιάζονται επίσης οι λογοτεχνικοί πειραματισμοί του καλλιτέχνη.
Εγκαίνια: 28/3 (7 μ.μ.)
Info: Sianti Gallery | 28/3-27/4 | Ώρες λειτουργίας: Τρ., Πεμ., Παρ.: 10 π.μ.-8 μ.μ. | Τετ.: 10 π.μ.-4 μ.μ., Σαβ.: 10 π.μ.-4 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Ο τάφος του Ινδού
Το COMOTIRIO εξερευνά έναν ακόμη ιστορικής σημασίας χώρο, αντλώντας έμπνευση από την ταινία του Fritz Lang, "Das Indische Grabmal" (Ο Τάφος του Ινδού). Τι σχέση μπορεί να έχει μια γερμανική ταινία του 1959 με τον Μάνο Χατζηδάκι, τον Παναθηναϊκό και τον Άγιο Πατρίκιο; Το καλλιτεχνικό δίδυμο πειραματίζεται με στοιχεία και σύμβολα της ποπ κουλτούρας για να δημιουργήσει δύο γλυπτικές εγκαταστάσεις μικτών μέσων.
Εγκαίνια: 29/3 (9 μ.μ.)
Info: AK38 | Ώρες λειτουργίας: 30 & 31/3, 7-10 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Διαβάστε Επίσης
Καταλογισμός
Ο Αλέξανδρος Ψυχούλης επιστρέφει στη ζωγραφική, επηρεασμένος από τα βιώματά του τον Σεπτέμβριο του ’23, όταν η κακοκαιρία Ντάνιελ παρέσυρε το σπίτι που ο καλλιτέχνης είχε στο Νότιο Πήλιο. Τα ζωγραφικά του έργα επιχειρούν μία "θεραπευτική", παιγνιώδης και ταυτόχρονα τρυφερή ματιά στην αγριότητα του φαινομένου.
Εγκαίνια: 30/3 (12-4 μ.μ.)
Info: a.antonopoulou.art | 30/3-11/5 | Ώρες λειτουργίας: Τετ., Πεμ., Παρ.: 2-8 μ.μ., Σαβ.: 12-4 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Λάμπρος Ορφανός- Έλλη Μουρέλου Ορφανού: Η Γοητεία του Μέτρου
Μέσα από 100 και πλέον έργα ζωγραφικής, σχέδια, ψηφιδωτά και χαρακτικά, μαθαίνουμε για δύο καλλιτέχνες που έκαναν τέχνη την καθημερινότητά τους -τον Λάμπρο Ορφανό και την Έλλη Μουρέλου Ορφανού. Στο έργο τους καταγράφουν τις οπτικές εμπειρίες και τις προσωπικές εικαστικές εξερευνήσεις τους, δίνοντας αντιπροσωπευτικά δείγματα μιας καλλιτεχνικής δημιουργίας που εκτείνεται σχεδόν εξήντα χρόνια.
Εγκαίνια: 29/3 (6 μ.μ.)
Info: Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων | 29/3-26/5 | Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Σαβ.: 11 π.μ. – 7 μ.μ., Κυρ.: 10 π.μ. – 4 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Ο Στρατός του Γκούμα
Μετά την πρώτη του παρουσίαση στην έκθεση "Ελαιώνας ’23 | Χθόνιο και Ανθρωπόκαινος", η εγκατάσταση 49 κεραμικών κεφαλών ταύρου του Διονύση Χριστοφιλογιάννη μετακομίζει στο αμφιθέατρο του Παλαιού Ελαιουργείου Ελευσίνας και συνοδεύεται από μία ζωντανή επιτελεστική δράση. "Ο Στρατός του Γκούμα", έργο που έφτιαξε ο γνωστός κεραμίστας Χαράλαμπος Γκούμας, φρουρεί την Ελευσίνα αναδεικνύοντας τον πολεμικό χαρακτήρα της ανθρώπινης ύπαρξης και της επίδρασής της στο περιβάλλον. Η περφόρμανς-εγκατάσταση παρουσιάζεται στο πλαίσιο του διήμερου συνεδρίου "Αρχαιολογία και Αφηγηματικότητα. Επιτέλεση αρχαιολογικών χώρων και ανασκαφή ανθρώπινων εμπειριών" (29-30/3), σε παραγωγή της διοργάνωσης 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Info: Αμφιθέατρο Παλαιού Ελαιουργείου Ελευσίνας | 29/3, 6 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Διονύσης Χριστοφιλογιάννης. Ο Στρατός του Γκούμα
Στο πλαίσιο του διήμερου συνεδρίου «Αρχαιολογία και Αφηγηματικότητα. Επιτέλεση αρχαιολογικών χώρων και ανασκαφή ανθρώπινων εμπειριών», η 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης παρουσιάζει ένα γλυπτικό έργο του εικαστικού Διονύση Χριστοφιλογιάννη, με μία ζωντανή επιτελεστική δράση. Σαράντα εννέα κεραμικές κεφαλές από το πήλινο σύμπαν του Χαράλαμπου Γκούμα ζωντανεύουν στο Αμφιθέατρο του Παλαιού Ελαιουργείου Ελευσίνας συνθέτοντας μία σύγχρονη εικαστική εγκατάσταση. Το έργο του Διονύση Χριστοφιλογιάννη αποτελεί έναν φόρο τιμής στον κεραμίστα και αγγειοπλάστη Χαράλαμπο Γκούμα – έναν από τους παλαιότερους της Αθήνας. Η χρήση των 49 κεραμικών κεφαλών ταύρου σαν στρατιωτική δύναμη αναδεικνύει τον πολεμικό χαρακτήρα της ανθρώπινης ύπαρξης και της επίδρασής της στο περιβάλλον. Την πορεία της «Ανθρωπόκαινου», όπως περιγράφεται, τη φανερώνει η Ιερά Οδός από τότε που κυριαρχούσε η φύση μέχρι τη σημερινή εποχή του τεχνολογικού πολιτισμού. Αυτή η πορεία απεικονίζεται στις στρωματογραφίες του Ελαιώνα και της Ελευσίνας, ενώ ο χρόνος «μηδέν» διαβάζεται στην επιφάνεια του ασκούπιστου, ρημαγμένου Ελαιώνα αλλά και της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Η αντανάκλαση της στρωματογραφίας της «Ανθρωπόκαινου» με φερτά ή απορριφθέντα υλικά ατάκτως ερριμμένα αντιπροσωπεύει την ανθρωπογεωγραφία που κυριαρχείται από «απορριφθέντες» πληθυσμούς. Η δημιουργία του «Στρατού του Γκούμα» εκφράζει μια συνολική κατανόηση της ανθρώπινης πορείας, χρησιμοποιώντας την τέχνη ως μέσο για την απεικόνιση και ανασύνθεση της ιστορίας και της κληρονομιάς μας. Συνολικά, το έργο αντιδρά στον καιρό και στον τόπο με έναν τρόπο που είναι συναισθηματικός και συγκλονιστικός.
Απόστολος Γιαγιάννος: 50 χρόνια Τέχνη
Τα πενήντα χρόνια δημιουργικής πορείας του Απόστολου Γιαγιάννου τιμά η γκαλερί Sianti, παρουσιάζοντας τα είκοσι πιο πρόσφατα έτη της δουλειάς του καλλιτέχνη και δείγματα από δέκα εικαστικές ενότητες. Ο επισκέπτης θα συνομιλήσει με 50 ζωγραφικά έργα μεγάλων και μεσαίων διαστάσεων και με γλυπτά. Οι ενότητες που τιτλοφορούνται "Ε.Δ.Ε.Μ.", "Εικοστός Αιών", "Τοπία", "Άνθη.Μόνο", "Σημείο Φυγής", "Το Αυγό του Ανθρώπου", "Κροκόδειλοι", "Ποδόσφαιρο", "Δοξαστικά", "Η Νύχτα των Σκαραβαίων", αναπτύσσονται στις αίθουσες, ενώ κείμενα αναρτημένα στους τοίχους δίνουν πρόσβαση στην ιστορική συνέχεια και τη θεματική της κάθε ενότητας. Τα λογοτεχνικά τολμήματα του Απόστολου Γιαγιάννου θα βρίσκονται επίσης στον χώρο, συμπληρώνοντας τον ευρύτατο κόσμο του καλλιτέχνη που πάντα ορίζεται από τις συντεταγμένες των δημιουργικών εμμονών του.
Λάμπρος Ορφανός- Έλλη Μουρέλου Ορφανού: Η Γοητεία του Μέτρου
Μέσα από 100 και πλέον έργα ζωγραφικής, σχέδια, ψηφιδωτά και χαρακτικά ο επισκέπτης θα γνωρίσει δύο καλλιτέχνες που έκαναν τέχνη την καθημερινότητά τους -τον Λάμπρο Ορφανό και την Έλλη Μουρέλου Ορφανού. Στο έργο τους καταγράφουν τις οπτικές εμπειρίες και τις προσωπικές εικαστικές εξερευνήσεις τους, δίνοντας αντιπροσωπευτικά δείγματα μιας καλλιτεχνικής δημιουργίας που εκτείνεται σχεδόν εξήντα χρόνια. Καθοριστική για την καλλιτεχνική τους πορεία υπήρξε η παραμονή τους στο Παρίσι, που τους έδωσε τη δυνατότητα να έλθουν σε επαφή με τα ρεύματα της εποχής και να ανταλλάξουν απόψεις και ιδέες με άλλους ομότεχνούς τους. Με τη συνδρομή του αρχιτέκτονα Μίνωα Ορφανού, γιο των δύο καλλιτεχνών, η έκθεση αξιοποιεί το αρχείο προφορικής μαρτυρίας- την άυλη πολιτιστική κληρονομιά- το οποίο δημιουργεί μια παράλληλη ηχητική διαδρομή στις ενότητες της έκθεσης.
COMOTIRIO. Ο τάφος του Ινδού
Το 1959 κυκλοφορεί η ταινία του Fritz Lang «Das Indische Grabmal». Το 1955 ο Μάνος Χατζηδάκις γράφει το τραγούδι «Ιλισσός». Στις 19 Μαρτίου του 1960 εγκαινιάζεται το κλειστό γήπεδο της λεωφόρου, το πρώτο κλειστό γυμναστήριο που κατασκευάστηκε στην Ελλάδα, γνωστό ως «Τάφος Του Ινδού». Στις 17 Μαρτίου 461 μ.χ πεθαίνει ο Άγιος Πατρίκιος έχοντας ταυτίσει το τριφύλλι με την Τριαδικότητα. Από τον 1ο αι. το τριφύλλι συνδέεται με την τύχη και ο Παναθηναϊκός το υιοθετεί ως έμβλημα από το 1918. Το 2024 ο Ιλισσός κυλάει ακόμα κάτω από τη λεωφόρο, με πρασινάδες και πουλιά να κατακλύζουν την καλά θαμμένη κοίτη του. Την ίδια χρονιά και σε ξέφρενους ρυθμούς Bollywood, το COMOTIRIO, πιστό στην υπογράμμιση χώρων με ιστορικό φορτίο μέσα από τη σύζευξή τους με καλλιτεχνικά δρώμενα, συνδιαλέγεται με τον αστικό μύθο του κλειστού γηπέδου και της ευρύτερης περιοχής. Με δύο γλυπτικές εγκαταστάσεις μεικτών μέσων αναδεικνύει αθέατα στοιχεία του υπόγειου σταδίου, το οποίο πήρε το προσωνύμιό του «Τάφος Του Ινδού» από τις σκηνές της ομώνυμης ταινίας: λόγω της στενότητας, των επιπέδων και της απότομης κατηφορικής σκάλας θύμιζε την κατακόμβη του φιλμ.
Αλέξανδρος Ψυχούλης. Καταλογισμός
Μετά τις μεγάλες εγκαταστάσεις, που έκανε στις αρχές του 2000, ο Αλέξανδρος Ψυχούλης επιστρέφει στη ζωγραφική. Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2023, ένας χείμαρρος γεννημένος από την κακοκαιρία Ντάνιελ, παρασύρει το σπίτι του Αλέξανδρου Ψυχούλη στο Νότιο Πήλιο. Ο ίδιος καταφέρνει να βγει απ’ αυτό λίγα λεπτά πριν την ολοκληρωτική κατάρρευση. Η νέα σειρά ζωγραφικών έργων που έπεται της καταστροφής, είναι μια «θεραπευτική», παιγνιώδης και ταυτόχρονα τρυφερή ματιά στην αγριότητα του φαινομένου. Οι έννοιες της κατοίκησης, της ασφάλειας, της σταθερότητας μέσα στις νέες κλιματικές συνθήκες, αναπτύσσονται γύρω από τον κεντρικό αφηγηματικό άξονα, τη γέννηση και την αποδρομή μιας καταιγίδας. Έργα μεγάλων διαστάσεων με επαναλαμβανόμενη γραφή, σχεδόν εμμονική, σαν προσευχή και σαν συγχώρεση προς ένα καιρικό φαινόμενο, με απόλυτη συνείδηση πως τα καιρικά φαινόμενα δεν έχουν καμία ανάγκη από τη δική μας συγχώρεση.
