Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες ιδιωτικές συλλογές Ελλήνων φιλότεχνων που δημιουργήθηκαν κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Η συλλογή του ζεύγους Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, η οποία ύστερα από πολλές περιπέτειες ανοίχτηκε στο κοινό υπό τη σκέπη του εντυπωσιακού μουσείου στο Παγκράτι, παρουσιάζει μερικά από τα πιο δυνατά κομμάτια της στο διαδίκτυο, στο πλαίσιο της γενικότερης προτροπής «Μένουμε Σπίτι». Εικόνες-κοντινό σε λεπτομέρειες και συνοδευτικά κείμενα μετατρέπουν την επίσκεψη στην ιστοσελίδα του μουσείου μια μίνι ξενάγηση.
Η μικρή χορεύτρια του Ντεγκά, το μοναδικό γλυπτό που εξέθεσε στην καριέρα του ο μεγάλος Παρισινός ιμπρεσιονιστής, η «Θεία Μορφή» του Θεοτοκόπουλου, ο Καθεδρικός Ναός της Ρουέν στη ροζ απόχρωση από τη σειρά που παρουσίασε ο Μονέ αναδεικνύοντας τη ζωγραφική αξία του φωτός, έργα του Βαν Γκογκ, του Πικάσο, του Σεζάν, του Καντίνσκι αλλά και του Παρθένη, του Μόραλη και του Τσαρούχη αποκαλύπτουν τις ιστορίες τους. Τα τριάντα επτά έργα που επιλέχθηκαν αποτυπώνουν την ταυτότητα της περίφημης συλλογής. Απ’ όταν συναντήθηκαν τη δεκαετία του ’50 στην Νέα Υόρκη, ο Βασίλης και η Ελίζα Γουλανδρή στράφηκαν στην τέχνη, κυνηγώντας το ωραίο: με άξονα τα προσωπικά αισθητικά κριτήρια, είχαν παρουσία σε δημοπρασίες κυρίως της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου, προσπαθώντας να συμπεριλάβουν πολλά επιφανή ονόματα της ελληνικής και διεθνούς τέχνης,
Ευκαιρία για να παρατηρήσουμε μερικά από τα εμβληματικά έργα του Μουσείου Γουλανδρή δωρεάν. Κάθε έργο συνοδεύεται από χρήσιμο πληροφοριακό υλικό: πατώντας το κουμπί «Περισσότερα», οδηγείστε σε επιμέρους φωτογραφίες-κοντινά στον καμβά, αναλυτικό κείμενο και αντίστοιχο ηχητικό αρχείο. Η ιστορία των έργων, η καλλιτεχνική τους βαρύτητα, το πλαίσιο που δημιουργήθηκαν και η ζωή των καλλιτεχνών αναφέρονται συνοπτικά.
Για τους ορκισμένους φιλότεχνους, υπάρχουν επίσης πιο inside πληροφορίες, όπως οι εκθέσεις στις οποίες έχει παρουσιαστεί το κάθε έργο, η πιθανή προέλευση του, η πορεία δηλαδή που έχει διαγράψει στην αγορά της τέχνης μέχρι να καταλήξει στο μουσείο, όπως και τα ακριβή υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί. Τέλος, πέρα από τα highlights της συλλογής που παρουσιάζονται αναλυτικά, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά σε ακόμη 148 έργα που έχουν ψηφιοποιηθεί (κάποια από τα οποία δεν έχουν παρουσιαστεί ακόμη στο μουσείο), χωρίς όμως παραπάνω πληροφορίες.