Όσο χείμαρρος ήταν ο ίδιος ο Ζαχαρίας/Ζακ Κωστόπουλος/Zackie oh, άλλο τόσο ορμητικό ήταν και το πρότζεκτ που ετοίμαζε από το 2016 (μαζί με τη δημοσιογράφο Μαρία Λούκα και το φωτογράφο Αλέξανδρο Κατσή), αλλά δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει. Δεν πρόλαβε, γιατί τον περασμένο Σεπτέμβριο δολοφονήθηκε, κι αυτό είναι ένα γεγονός αναντίρρητο.
Παρότι τις πρώτες στιγμές του εγκλήματος η εικόνα που δόθηκε από τις αστυνομικές αρχές ήταν αρκετά θολή, γρήγορα αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για δολοφονία, μέρα μεσημέρι, στο κέντρο της Αθήνας, δίπλα σε αποσβολωμένους συν-πολίτες του που ή δεν έκαναν τίποτα, ή έσπευσαν να «απαθανατίσουν» το γεγονός στις ηλεκτρονικές τους συσκευές. Περί «απαθανάτισης» ο λόγος και στο βιβλίο, το οποίο επιχειρεί να αρθρώσει την απουσία και να διαχειριστεί την κληρονομιά του Ζακ. Όπως ένας φακός εμφανίζει αυτό που δεν φαίνεται στο σκοτάδι, έτσι και το «Ζακ/Zackie oh» (εκδ. Ροδακιό, σε συνεργασία με τη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση), κάνει το αόρατο ορατό σε διπλό πλαίσιο.
Έτσι λοιπόν, αυτό το βιβλίο, εκτός από αναμνηστικό λεύκωμα, είναι η φωτεινότερη απόδειξη ότι το γκλίτερ στο δρόμο μπορεί να είναι μια πολιτική πράξη κόντρα στη μισαλλοδοξία, το ρατσισμό και το φασισμό.
Σε πρώτο πλάνο φυσικά μπαίνει, μέσα από τις φωτογραφίες του Αλέξανδρου Κατσή και τα κείμενα του ίδιου του Ζακ, η πολυπρόσωπη προσωπικότητα αυτού του ανθρώπου, η οποία αποτυπώνεται γλαφυρά για να τιμηθεί η μνήμη του. Ακόμη κι όσοι δεν τον γνωρίσαμε, μαθαίνουμε την ιστορία του, από την Αμερική στην ελληνική επαρχία, κι από εκεί στην Αθήνα που τον αγάπησε, τον βοήθησε, αλλά και τον πλήγωσε θανάσιμα, αφού προηγουμένως τον είχε χτυπήσει ανελέητα. Μαθαίνουμε τη σχέση με την οικογένεια και τις σκέψεις ενός gay, οροθετικού, genderqueer, drag queen που έγινε σύμβολο πολύ πριν το θάνατό του. Ίσως όμως, ειρωνικά, ο θάνατός του «κατάφερε» να αποδείξει εκείνο για το οποίο πάλεψε κι εκείνος: να αναγνωριστούν οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους οι Άλλοι, όσοι νιώθουν διαφορετικοί και μη κανονικοί. Όλοι εκείνοι που η βία και το μίσος εναντίον τους τους καθιστούν ανώνυμους και «περιττούς».
Ο Ζακ ήθελε αγάπη και γκλίτερ, αλληλεγγύη και ανθρωπιά κάθε μέρα του χρόνου κι όχι μόνο στο pride. Ζητούσε αντίδραση και αλληλεγγύη κάθε στιγμή, όχι εκ των υστέρων, όπως έγινε στην περίπτωσή του. Έτσι λοιπόν, αυτό το βιβλίο, εκτός από αναμνηστικό λεύκωμα, είναι η φωτεινότερη απόδειξη ότι το γκλίτερ στο δρόμο μπορεί να είναι μια πολιτική πράξη κόντρα στη μισαλλοδοξία, το ρατσισμό και το φασισμό.
«Ζακ/Zackie oh» | Εκδόσεις Το Ροδακιό (σε συνεργασία με Στέγη Ιδρύματος Ωνάση) | Κείμενα: Ζακ Κωστόπουλος, φωτογραφίες: Αλέξανδρος Κατσής | σελ. 132 | Τιμή € 15
