Η Έλενα Παπαδοπούλου μας συστήνει ένα νέο εγχείρημα που θα περιλαμβάνει εκθέσεις, βιβλιοπωλείο, και showroom ξεκινώντας από τις 28/3.
Πώς προέκυψε το Radio Athènes και ποιά είναι η ιδέα πίσω απ' αυτό;
Το Radio Athènes κατά κάποιο τρόπο ήταν ο doppelgänger (σ.σ. λογοτεχνικός όρος που αναφέρεται σε ένα είδος σωσία που θα μπορούσε όμως να υπάρχει σε μια διαφορετική χρονική ζώνη) της γκαλερί, ή ανάποδα, η γκαλερί ήταν ο doppelgänger του Radio Athènes. Εδώ και χρόνια υπήρχε το όραμα της δημιουργίας ενός άλλου μοντέλου, ενός σχήματος που να βρίσκεται ανάμεσα σε αυτό της γκαλερί και αυτό του μουσείου. Δεν θα ήθελα να το συγκρίνω με άλλα τέτοια σχήματα όπως για παράδειγμα το ICA στο Λονδίνο, ή το Artists Space στη Νέα Υόρκη γιατί αυτοί είναι οργανισμοί που λειτουργούν εδώ και δεκαετίες, τα αναφέρω μόνο για να καταλάβει κανείς το γενικότερο πνεύμα.
Το Radio Athènes έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και η ιδέα είναι πως θα αναπτύσσεται και θα εξελίσσεται οργανικά και σε ένα μήκος κύματος που θα είναι σχετικό με τις ιδιαιτερότητες της Αθήνας. Αν μπορούσα να συνοψίσω την ταυτότητά του θα έλεγα πως το Radio Athènes είναι ευέλικτο, νομαδικό, διατομεακό και λειτουργεί σε πολλαπλές ταχύτητες. Συνεργάζεται στενά με τοπικούς και διεθνείς καλλιτέχνες για να παρουσιάσει εκθέσεις, προβολές, ομιλίες, αναγνώσεις και να διερευνήσει τον χώρο της σύγχρονης τέχνης, της λογοτεχνίας, της φιλοσοφίας, του χορού και των εφαρμοσμένων τεχνών. Θα λειτουργεί μέσα από 3 πλατφόρμες: τις εκθέσεις, και οτιδήποτε προκύπτει γύρω από αυτές, το βιβλιοπωλείο, και το showroom, το οποίο θα είναι αφιερωμένο σε καλλιτέχνες που εκφράζονται και μέσα απο το design, την μόδα, τα κεραμεικά. Πρόκειται για 3 συγκοινωνούντα δοχεία.
Έχοντας ασχοληθεί αρκετά με γκαλερί στο παρελθόν πώς βλέπεις τις γκαλερί διεθνώς αυτή την εποχή; Τι διαφορετικό έχει ένα project σαν το Radio Athenes από μια γκαλερί;
Οι γκαλερί παίζουν έναν κρίσιμο, ουσιαστικό ρόλο. Είναι ένας χώρος φοβερής ελευθερίας όπου μπορεί να βιώσει κανείς την σύγχρονη τέχνη πολύ ζωντανά. Μιλάω περισσότερο για αυτές που ασχολούνται με την πρωτογενή αγορά, αν και υπάρχουν πολλές που δείχνουν ιστορικούς καλλιτέχνες με ιδιαίτερη φροντίδα και σημασία στην επιμέλεια. Φυσικά, υπάρχουν γκαλερί και γκαλερί. Κάτω από την πίεση της σημερινής αγοράς, της εξίσωσης του καλλιτεχνικού έργου με προιόν, της θολής περιοχής του συλλέγειν και του flipping, και όλων των μαζικών διαδικτυακών εφημερίδων και on-line πλατφόρμων αγοροπωλησιών που δανείζονται πολλά περισσότερα απ’οτι έχει ανάγκη ο κόσμος της τέχνης από μια εταιρική λογική και κυρίως, αισθητική, είναι δυσκολότερη η πλεύση.
Το Radio Athènes έχει τα εξής κοινά με το μοντέλο της ιδεώδους γκαλερί: η είσοδος είναι ελεύθερη (εκτός από περιπτώσεις που συνεργάζεται με άλλους θεσμούς που έχουν τις δικές τους πρακτικές), είναι πολύ κοντά στους καλλιτέχνες, είναι ευέλικτο, ελεύθερο και στηρίζεται στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Το τελευταίο δεν πρόκειται για πεποίθηση, όμως είναι αυτή την στιγμή ο μόνος τρόπος. Το Radio Athènes από την άλλη δεν είναι μια επιχείρηση, στηρίζεται από οργανισμούς και ιδιώτες που αγαπούν την τέχνη και τον πολιτισμό και πιστεύουν στην σημασία τους, έχει μια επιμελητική ταυτότητα, έχει μιά στρατηγική τόσο εκθεσιακή όσο και εκπαιδευτική, και σχεδιάζει σε βάθος χρόνου, συγκεκριμένα σε βάθος πολλών δεκαετιών!
Ποιά είναι τα πρώτα σχέδια/ events που θα δούμε στην Αθήνα;
Το Σάββατο 28 Μαρτίου, στις 12 το μεσημέρι, ανοίγει η έκθεση Old-Eyed Première με νέα έργα του Κώστα Σαχπάζη σε ένα πολύ ιδιαίτερο κτίριο στην οδό Απόλλωνος 14, στις παρυφές της Πλάκας. Ο χώρος έχει παραχωρηθεί στο Radio Athènes για την διάρκεια της έκθεσης. Είναι καταπληκτικό το συναίσθημα του οτι οι συνέργειες είναι εφικτές, είναι βασική αρχή του Radio Athènes. Στις 6 Απριλίου ξεκινάει η έκθεση Μικρά Ερωτήματα Μεγάλα Ερωτήματα, μια εγκατάσταση 3 φιλμ των σημαντικών Ελβετών καλλιτεχνών Peter Fischli & David Weiss, στο Μουσείο Μπενάκη, στο κτίριο της οδού Πειραιώς.
Στις 23 Απριλίου, η κριτικός και συγγραφέας Kirsty Bell γνωστή και απο τα πολυάριθμα κείμενα της στο Frieze και Mousse μεταξύ άλλων, έρχεται από το Βερολίνο γιά να παρουσιάσει το βιβλίο της The Artist’s House, και πάλι στον χώρο της οδού Απόλλωνος. Στις 30 Απριλίου θα γίνει μια ανεπίσημη συζήτηση γύρω από τα φιλμ των Fischli & Weiss στον μόνιμο χώρο του Radio Athènes στην οδό Πετράκη, που έχει την διπλή χρήση HQ και βιβλιοπωλείου. Τα τέσσερα αυτά πρώτα events δείχνουν την φιλοσοφία του Radio Athènes και την υφή του προγράμματος. Θα ήθελα να αναφερθώ εδώ στον David Reinfurt και στον Stuart Bailey των Dexter Sinister που δημιούργησαν την ιστοσελίδα και έδωσαν ‘φωνή’ στο Radio Athènes. Η συνεργασία μαζί τους ξεκίνησε πριν απο 8 χρόνια σε διαφορετικό πλαίσιο, όταν το Radio Athènes ήταν ο doppelgänger που λέγαμε.
Ποιό εικαστικό έργο/α ή κείμενο σε ενέπνευσε τελευταία;
Το Αxis Thinking, ένα κείμενο του Brian Eno που συμπεριλήφθηκε στο ημερολόγιο του, A Year with Swollen Appendices (1995).
Πώς βλέπεις την εικαστική σκηνή της Αθήνας να εξελίσσεται μες στα χρόνια;
Στη δεκαετία του 1990 υπήρξε μια άνθιση, η ιδέα μιας πραγματικής σκηνής, όχι απλώς μιας εσωστρεφούς απομονωμένης κοινότητας, φαινόταν πιθανή. Ο ούριος αυτός άνεμος δεν κράτησε πολύ. Εξαφανίστηκαν από το προσκήνιο καλλιτέχνες, γκαλερί, συλλέκτες, επιμελητές με πάθος για την τέχνη που αν μπορούσαν να συνεχίσουν την δραστηριότητά τους μέχρι σήμερα θα είχε δημιουργηθεί ένας σημαντικός ιστός. Τώρα υπάρχουν δύο παράλληλα ρεύματα που είναι πολύ θετικά -και πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Τα ιδιωτικά ιδρύματα που ενεργοποιούν και χρηματοδοτούν πρότζεκτς και οι καλλιτεχνικές κολλεκτίβες / ανεξάρτητοι επιμελητές. Και οι δύο έχουν όραμα και στάμινα!
Πώς βλέπεις την διάθεση της documenta να μάθει από την Αθήνα;
Πιστεύω πως πραγματικά θα μάθει πολλά, με μια έννοια είναι εντελώς άγνωστο πως θα αναπτυχθεί αυτή η ιδέα μέχρι το 2017. Οι αλλαγές στο εσωτερικό της χώρας, το γεγονός ότι η Αθήνα έχει πολλές πτυχές και ομάδες που είναι διαφορετικές μεταξύ τους κάνει το τοπίο ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Οι Venturi & Brown δημιούργησαν μέσα από το Learning from Las Vegas Research Studio (Στούντιο Έρευνας Μαθαίνοντας από το Λας Βέγκας) στο Yale το 1968, 3 χρόνια πριν εκδοθεί το βιβλίο τους Learning from Las Vegas (Μαθαίνοντας από το Λας Βέγκας), μια νέα μεθοδολογία σε σχέση με την εκπαίδευση και την γνώση. Θα είναι πολύ ωραίο να εξελιχθεί έτσι η σχέση της Documenta προς την Αθήνα, και της Αθήνας προς την Documenta.
Πώς αισθάνεσαι ως προς την νέα πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας και με επίκεντρο τον πολιτισμό. Τι θα ήθελες να αλλάξει;
Θα ήθελα ο σύγχρονος πολιτισμός να είναι προτεραιότητα νούμερο 1! Μιλώντας ρεαλιστικά? Θα ήθελα να είναι ανοιχτό το υπουργείο σε νέες, πραγματοποιήσιμες προτάσεις, θα ήθελα να διευκολύνει τον κόσμο της τέχνης τροποποιώντας νομοθεσίες που αντιστέκονται στον εκμοντερνισμό, θα ήθελα να δημιουργήσει πραγματικά κίνητρα σε Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες, συγγραφείς, επιμελητές, ερευνητές, γκαλερί, ινστιτούτα, ιδρύματα να κάνουν την Αθήνα βάση τους. Ο κύριος Ξυδάκης ήταν πάντα πολύ κοντά στον κόσμο της τέχνης, οπότε αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι.
Περισσότερες πληροφορίες
Σαχπάζης Κώστας
Νέα γλυπτά του ανερχόμενου καλλιτέχνη, στην πρώτη δράση της πλατφόρμας Radio Athenes
Μικρά ερωτήματα, μεγάλα ερωτήματα: 3 ταινίες των καλλιτεχνών Peter Fischli & David Weiss
Τα εμβληματικά έργα των διάσημων Ελβετών «Ο τρόπος που πάνε τα πράγµατα», «Το σηµείο της μικρότερης αντίστασης» και «O σωστός τρόπος». Επιμέλεια: Radio Athènes
