Ονειρεύομαι τη στιγμή που θα μπούμε σε μια κανονικότητα, που θα πάρουμε την ζωή μας όπως την ξέραμε (περίπου) πίσω. Το πρώτο πράγμα που έχω πεθυμήσει είναι να πάω για ένα φαγητό με τους φίλους μου, να γελάσουμε, να χαρούμε, να μιλήσουμε, να μοιραστούμε από κοντά, να αγκαλιαστούμε… Μεγάλη ψυχοθεραπεία στην καθημερινότητα η ανθρώπινη επαφή…
Ονειρεύομαι τη στιγμή που θα κάνω πρόβες πάλι με την ομάδα μου, που θα ανθίσει πάλι η ψυχή μας και θα εκφραστεί και τη στιγμή που θα ανταμώσουμε με τον κόσμο. Πόσο δυνατή θα είναι αυτή η επαφή και είμαι έτοιμη να νοιώσω τις δονήσεις του κόσμου και να τις μεταμορφώσω μέσα από την ευλογία της μουσικής.