Διεύθυνση:
Tηλ:
Τιμές:
€50 - €75
Είναι πράγματι εντυπωσιακή η ανανέωση στο χώρο που βρίσκαμε παλιά το "Malabar In House": στο ισόγειο του "The Margi", ενός εκλεκτικής αισθητικής ξενοδοχείου που έχει αφήσει το δικό του high end στίγμα στο χάρτη των Νοτίων, η σάλα που πια στεγάζει το ιταλικό εστιατόριο "Gio" σε υποδέχεται με ατμόσφαιρα κλασάτη μεν, χαλαρή δε, εμπνευσμένη από τις orangerie στις οποίες παραπέμπει η κομψή ταπετσαρία που αγκαλιάζει την απλόχωρη σάλα.
Το μεγάλο τζαμωτό στο πλάι, που αφήνει το βλέμμα να περιπλανηθεί προς το χώρο της πισίνας, και ο φεγγίτης που υποδέχεται το φυσικό φως δίνουν στη σάλα ανάσες, ενώ τα αφράτα έπιπλα με τα ζεστά υφάσματα σε γλυκό πράσινο, δένουν το σύνολο με αύρα ξεκούραστης πολυτέλειας. Το καινούριο ιταλικό των Νοτίων αποπνέει αέρα νεοϋορκέζικης τρατορίας, την οποία σιγοντάρει η απαλή τζαζ που ακούγεται απ’ τα ηχεία, σε χαμηλή ένταση, έτσι που να ακούς και τους ήχους που δίνουν ζωή σ’ ένα εστιατόριο – μαχαιροπήρουνα, πιάτα, κουβέντες, τους διπλανούς σου που όλο το βράδυ ανταλλάσσουν προσβλιμέντα σε άψογα Οξφορδιανά, για τα καλοκαίρια στο εξοχικό των γονιών του ενός στην Ισπανία και τους χειμώνες με τις φιλενάδες της άλλης στο βουνό με τα σκι. Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως και να ακούς λίγο περισσότερα απ’ όσα χρειάζεται…
Το "The Μargi" δεν είναι άγνωστος προορισμός στον εστιατορικό χάρτη της Αθήνας: στα ενδότερά του κρύβεται το "The Patio", το fine dining εστιατόριο που υπογράφει ο executive chef του ξενοδοχείου Παναγιώτης Γιακαλής, βραβευμένο κατά συρροήν με Χρυσό Σκούφο από το 2017, και το οποίο κάθε χειμώνα κάνει μικρή ανάπαυλα, για να επανέλθει στις αρχές της άνοιξης. Σε σχέση με το "The Patio”, βέβαια, στο "Gio" η ομάδα της κουζίνας παίζει σε ρυθμούς προθέρμανσης, κι είναι έξυπνη η ιδέα των επιχειρηματιών να δημιουργήσουν ένα καινούριο εστιατορικό concept που θα κρατά τους "παίκτες" ζεστούς το χειμώνα. Εδώ, με μενού που σε γενικές γραμμές κινείται στο μοτίβο κομψού κλασικού ιταλικού, η ομάδα κρατιέται σε φόρμα ξαλεγράροντας, με πιάτα άκρως προσεγμένα μεν και εν πολλοίς βασισμένα σε εποχικές πρώτες ύλες από τη Margi Farm, αλλά πιο προσιτά, απλά και comfort, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουν την τσαχπινιά τους.
Το vitello tonnato, για παράδειγμα, εντελώς κλασικό, έρχεται με νόστιμη κι εκφραστική σάλτσα τόνου και δαντελένια κομμένο το μοσχαράκι του, ενώ οι γαρίδες σκορδοβούτυρο, ψημένες στον Josper έτσι που η ζουμερή και γλυκιά σάρκα τους να ρουφάει ωραία αρώματα ξυλοκάρβουνου, γίνονται ακόμα πιο λιχούδικες χάρη στην πυκνή σάλτσα ντομάτας που τις συνοδεύει. Τα "arancini” με ριζότο μανιταριών, απ’ την άλλη, δεν είναι καν arancini: είναι ένα deep fried μαξιλαράκι ρυζιού το οποίο, πέραν του ότι παρακάμπτει τη μαστοριά του πρωτότυπου στο πλάσιμο του στρογγυλού, σα πορτοκαλάκι σχήμα του (εξ ου και το όνομα), αφήνει εκτός και την ουσία, αφού αντί να δίνει μπουκιά αφράτη, ζουμερή, στακάτη και λιχούδικη, έχει ριζότο πλαδαρό και στεγνό μέσα στην όχι ιδιαίτερα γευστική του κρούστα– η δε κρέμα μανιταριών που το συνοδεύει, δε συνάδει με τη δουλεμένη φινέτσα του υπόλοιπου μενού.
Στα ζυμαρικά η ομάδα ανεβάζει και πάλι στροφές, με κορυφαία στιγμή τα gnocchi al tartufo. Signature πιάτο του Παναγιώτη Γιακαλή από τις εποχές του "Fuga", είναι ό,τι πιο κοντινό στον ορισμό του ιδανικού gnocchi κυκλοφορεί στην Αθήνα, με το ζυμαρικό ανάλαφρο και στιβαρό και την κρέμα παρμεζάνας να δίνει ακριβώς την umami νοστιμιά που χρειάζεται η μπουκιά, ενώ η τρούφα, αν κι όχι η πιο εκφραστική που θα δοκιμάσετε, δίνει εν πάση περιπτώσει ένα ωραίο touch πολυτέλειας σε ένα πιάτο που μοιάζει απλό, αλλά είναι ότι άλλο εκτός απ’ αυτό. Highlight του μενού είναι και τα paccheri al ragu, με ολόσωστο στο βράσιμο το ζυμαρικό κι ωραίο δέσιμο στη σάλτσα, πλουτισμένη με λιχούδικη, λιπαρή νοστιμάδα από το κολαγόνο που φέρνουν τα μάγουλα και η ουρά του μοσχαριού. Σε κάνει να σκέφτεσαι πως, αν το τζενοβέζικο ραγού με τα πάμπολλα κρεμμύδια στη σάλτσα του, ήταν ένα πιάτο φτωχικό, ετούτη εδώ η εκδοχή του είναι ολότελα αρχοντική. Η καρμπονάρα, δυστυχώς, δεν έχει την ίδια σπιρτάδα, αφού μολονότι το guanciale είναι σε άριστη κατάσταση, χοντροκομμένο και φρυγανισμένο στην εντέλεια, έτσι που σε κάθε δάγκωμα να εκφράζεται σα τραγανή λιπαρή βομβίτσα, η κατάτι ανάλατη κρέμα δεν έχει τα ίδια γκάζια – για την ακρίβεια δεν έχει καθόλου γκάζια.
Η μαστοριά του Γιακαλή στις σάλτσες πάντως, διαπιστευτήριο της γαλλοτραφούς μαγειρικής του κλάσης, φαίνεται και στα κρεατικά, με τη Saltimbocca alla Romana, που γίνεται εδώ με κοτόπουλο αντί μοσχαριού, να έχει σάλτσα φασκόμηλου τόσο εμφατική που σχεδόν ξεχνάς ό,τι άλλο υπάρχει στο πιάτο, ενώ τα scallopine al limone έχουν ζηλευτή ισορροπία ανάμεσα στη λιπαρότητα που δίνει το τηγάνι στα μοσχαρίσια φιλετάκια και τη φρουτένια οξύτητα που φέρνει η αρωματική σάλτσα λεμονιού.
Περίεργο μας φάνηκε που η κάβα δεν υποστηρίζει καθόλου το concept του εστιατορίου, με μόλις μία από τις όχι και πολλές ιταλικές ετικέτες της λίστας να διατίθεται σε ποτήρι, όμως τα signature cocktails έχουν όλα τα φόντα τόσο για να ξεκινήσουν, όσο και για να συνοδεύσουν το δείπνο σας (το negroni sour, λόγου χάρη, είναι μια πρώτης τάξεως επιλογή). Όσο για το φινάλε, ο Μανώλης Στήθος δείχνει εδώ τη σπουδαία φινέτσα του με μια ολόσωστη τιραμισού, αλλά κι μια ντελικάτη σφολιάτα με μήλα, άριστης γευστικής ακρίβειας.
Η επίσκεψη του κριτικού έγινε στις 19/02.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
GIO Ξεν. "The Margi", Λητούς 11, Βουλιαγμένη, 2108929160, Κυρ – Πέμ: 1μμ – 12πμ, Παρ – Σαβ: 1μμ – 1πμ, Τιμή: 45 – 90, Πρόσβαση ΑμεΑ: Ναι, Πάρκινγκ: Valet service
