Γιατί απέτυχε η εικόνα 3D, λοιπόν;

Ναι, δεν ακούγεται ευχάριστα. Ναι, δεν συμφωνούν όλοι. Κατά τη γνώμη μας, τα "γιατί"

Την προηγούμενη εβδομάδα δημοσιεύσαμε ένα σχολιαστικό άρθρο που φαίνεται πως... ενόχλησε κι ανακούφισε ταυτόχρονα, αφού συγκέντρωσε συγχαρητήρια και πυρά στον ίδιο σχεδόν βαθμό. Για το λόγο αυτόν και μόνο, ακόμη κι αν δεν συνέντρεχαν τόσοι άλλοι, θα συντάσσαμε το παρόν "συνοδευτικό" άρθρο. Λάβαμε μια σειρά από e-mail, αρκετά τηλεφωνήματα από αναγνώστες κι εταιρείες, ακόμη και μηνύματα από... ανήσυχους ή/και ανακουφισμένους συναδέλφους: ο καθένας είχε τη γνώμη του για το θέμα και είναι όλες εξίσου σεβαστές. Ως έχει, πάντως, η θέση μας - και όχι μόνο δική μας, σημαντικό - πως η εικόνα 3D πρακτικά απέτυχε να δημιουργήσει το εμπορικό ενδιαφέρον που όλες οι εμπλεκόμενες εταιρείες ήλπιζαν, παραμένει. Αυτό που απομένει, είναι να παραθέσουμε τους λόγους για τη θέση μας αυτή.

Οι αιτίες για τις οποίες η εικόνα 3D δεν ενθουσίασε το κοινό είναι ουκ ολίγες - η σημαντικότερη, ωστόσο, είναι πάρα πολύ απλή: όταν ξεκίνησε να προωθείται δυναμικά από τους κατασκευαστές τηλεοράσεων και προβολέων, δύο χρόνια πριν, η εικόνα 3D δεν ήταν έτοιμη. Ούτε ως τεχνολογία, ούτε ως εμπορική πρωτοβουλία, ούτε ως πρόταση ψυχαγωγίας για το σπίτι συνολικά. Σε πολλούς τομείς έκτοτε έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος, σε άλλους σχεδόν καμία. Και το γεγονός αυτό εξηγεί γιατί η εικόνα 3D και "τους έχασε" τους καταναλωτές απο πολύ νωρίς, αλλά και γιατί δεν τους έχει ακόμη "κερδίσει".

Συγκεκριμένα: πρώτον κι αρχή, η εικόνα 3D ως τεχνολογία per se ξεκίνησε με πολλαπλά, σημαντικά προβλήματα. Είχαμε (και σε έναν βαθμό συνεχίζουμε να έχουμε) το ενοχλητικό και κουραστικό "τρέμουλο" στις τηλεοράσεις ενεργητικού 3D και την μειωμένη ανάλυση εικόνας στις τηλεοράσεις παθητικού 3D. Είχαμε (κι ακόμη έχουμε στην ενεργητική εκδοχή 3D) τα σχετικά 3D γυαλιά, τα οποία και όχι ακριβώς ελαφριά ήταν, και φόρτιση χρειάζονταν. Είχαμε (και έχουμε ακόμη στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων) τις περιορισμένες γωνίες θέασης, που δεν βοηθά ν' αποδοθεί σωστά το "βάθος" της εικόνας 3D αν ο θεατής δεν κάθεται σε συγκεκριμένες θέσεις απέναντι στο μέσο προβολής. Όλα τα παραπάνω ναι μεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν "παιδικές ασθένειες", όμως δεν παύουν να είναι πράγματα που πολύς κόσμος παραθέτει... "με το καλημέρα" ως αρνητικά όταν μιλά για την εικόνα 3D. Και αυτά φαίνεται, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, να επηρέασαν τη γνώμη του γι' αυτήν.

ΔΕΣ ΑΚΟΜΗ

ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ