Αναφερόμενοι στη... μυθική κατηγορία ψηφιακών φωτογραφικών που "κάνουν για όλες τις δουλειές", υποστηρίξαμε πως τέτοια συσκευή πρακτικά δεν υπάρχει. Οποιοδήποτε μοντέλο, οποιουδήποτε κατασκευαστή, σε οποιαδήποτε κατηγορία κι αν ανήκει, εκ των πραγμάτων ωθεί τον κάτοχό του σε κάποιες παραδοχές. Κάποιες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς. Το όλο θέμα ανάγεται, λοιπόν, στο "κυρίως". Τί κυρίως ενδιαφέρει το χρήστη; Σε ποιούς τομείς δεν θέλει να "βάλει νερό στο κρασί του" όσον αφορά στην αγορά νέας ψηφιακής φωτογραφικής και σε ποιούς "είναι ΟΚ" η επιλογή του να μην είναι η καλύτερη δυνατή;
Δεν μιλάμε για τίποτε άλλο από τα σημαντικά ή μη κριτήρια επιλογής, φυσικά. Βάσει αυτών εν τέλει θα καταλήξει κάποιος στη "σωστή" (για το συγκεκριμένο καταναλωτή) ψηφιακή φωτογραφική. Ας δούμε τα συνηθέστερα κριτήρια ένα προς ένα, λοιπόν!
Κόστος 
Ε, κακά τα ψέματα. Δεν έχει να κάνει μόνο με το γεγονός ότι οι εποχές που διανύουμε είναι δύσκολες, έχει να κάνει και με το γεγονός ότι σε κανέναν δεν αρέσει να πληρώνει για κάτι περισσότερα απ' όσα αληθινά χρειάζεται. Πολύς κόσμος, λοιπόν, επιλέγει ψηφιακή φωτογραφική βάσει κόστους. Αυτό αναπόφευκτα οδηγεί ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς σε επιλογές ανάμεσα στα €199-€349 ευρώ (με λιγότερα η διαφορά που θα δουν σε σχέση με την κάμερα ενός π.χ. καλού smartphone δεν είναι μεγάλη), κάτι που οδηγεί με τη σειρά του σχεδόν πάντα σε ψηφιακές φωτογραφικές "τσέπης". Υπάρχουν και κάποιες Superzoom που οριακά δεν ξεπερνούν αυτό το επίπεδο τιμής, αλλά δεν είναι πολλές (ακόμη).
Το υπόλοιπο ποσοστό κρίνει βάσει του περίφημου συντελεστή κόστους/αξίας (το γνωστό "καλή επιλογή για τα λεφτά της"): αυτό το ποσοστό κρίνει πως καταβάλλοντας περισσότερα χρήματα από €349 θα λάβει ένα προϊόν που θα αποδώσει περισσότερα και καλύτερα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Αυτό το κοινό προτίθεται να καταβάλλει "κάτι παραπάνω", πιθανότατα €499, €599 ή και €899-€999 για μια ψηφιακή φωτογραφική. Έχει λοιπόν καλύτερες επιλογές και προσανατολίζεται είτε (σπανιότερα) σε μία υψηλού επιπέδου "τσέπης", είτε (συχνότερα) σε μία "υβριδική", είτε σε μία εισαγωγική "μεγάλη". Οι "υπερεστίασης" έχουν θέση εδώ, αλλά μόνο ως συνειδητές επιλογές - με ουκ ολίγες ποιοτικές DSLR κάτω από τα €1000, είναι δύσκολο οι πρώτες να θεωρηθούν προτιμότερες.
Από τα €1000 "και πάνω" η ψηφιακή φωτογραφική δεν είναι πλέον απλό gadget, είναι επένδυση σε ένα χόμπι με το οποίο κατά πάσα πιθανότητα σκοπεύει ν' ασχοληθεί κανείς σοβαρά. Όσο πιο... μακριά από αυτό το όριο τιμής, τόσο μεγαλύτερη η επένδυση. Οι άνθρωποι που προτίθενται να δώσουν περισσότερα από €1000 για μία ψηφιακή φωτογραφική προσανατολίζονται σχεδόν πάντα σε μία "μεγάλη", κι ας υπάρχουν "υβριδικές" που κινούνται στο ίδιο περίπου κόστος. Ξεπερνώντας, δε, και τα π.χ. €2000 ή €3000, οι σχετικές επιλογές είναι πια είτε αυταπόδεικτα πολυτελείς, είτε επαγγελματικά εργαλεία. Κάποτε δεν ήταν απαραίτητα έτσι, τη... "σήμερον ημέρα", ωστόσο, είναι.
