Ένα συγκινητικό μιούζικαλ με εξαίσια τραγούδια και μελωδίες σε μια παραγωγή μεγάλων αξιώσεων κι ένα ανοιχτόκαρδο θέαμα αγάπης, για μικρούς και μεγάλους, με πρωταγωνιστές παιδιά ηλικίας 4,5-13 ετών και τη λαμπερή Νάντια Κοντογεώργη με την παιδικότητα, την ωριμότητα αλλά κυρίως το συναίσθημα που απαιτεί ο ρόλος της εμπνευσμένης γκουβερνάντας.
«Επτά παιδιά και μια χαριτωμένη γκουβερνάντα αλλά και ένας μεγάλος έρωτας –του πλοιάρχου και της Μαρίας– που καταλήγει σε γάμο. Κι όμως, όλη αυτή η ειδυλλιακή ατμόσφαιρα δηλητηριάζεται από τη ναζιστική απειλή», σημείωνε η Ρούλα Πατεράκη όταν ανέβαζε το 1994 το περίφημο αυτό οικογενειακό μιούζικαλ με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Παρακολουθώντας το φέτος, ίσως διαισθανθείτε κι εσείς το εξής οξύμωρο: εν μέσω κρίσης και αγωνίας, πολιτικών διαβουλεύσεων, ακροδεξιάς προπαγάνδας και νεοναζιστικού αναβρασμού, απολαμβάνουμε στο κέντρο της Αθήνας ένα μιούζικαλ εποχής που εμφορείται από την άδολη παιδική αγάπη.
Για όσους, μάλιστα, έχουν μεγαλώσει με την οσκαρική κινηματογραφική εκδοχή του 1965, υπάρχει κάτι ακόμη: η προσωπική παιδική ανάμνηση της πρώτης φοράς που το είδαν. Ευτυχές είναι πάντως πως, εκτός από μια προσεγμένη σκηνοθεσία, η Θέμις Μαρσέλλου έχει μεταφράσει τα τραγούδια του έργου τόσο εύστοχα, ώστε μπορεί κάλλιστα φεύγοντας να πιάσετε τον εαυτό σας να τραγουδάει: «Πώς να καρφώσεις σύννεφο στη γη;».
Σαν σύννεφο που ξεκαρφιτσώνεται από τα αυστριακά βουνά, η Νάντια Κοντογεώργη ορμά στη σκηνή από την οθόνη του βάθους: η έναρξη της παράστασης είναι τόσο εντυπωσιακή, που θα ήθελες να συνεχίζεται μέχρι τέλους ο ευφάνταστος αυτός διάλογος θεάτρου - σινεμά. Η «μαγική ατμόσφαιρα» είναι όμως μάλλον το βασικό ζητούμενο που δεν επιτυγχάνει απόλυτα η συγκεκριμένη παράσταση. Ισορροπείται, ωστόσο, από την ερμηνεία της Κοντογεώργη που ενσαρκώνει επάξια την γκουβερνάντα, με την οποία έχει ταυτιστεί η Τζούλι Άντριους. Μεγάλο το στοίχημα και τελικά κερδισμένο για την εταιρεία παραγωγής Live 2, να εμπιστευτεί μια νέα ηθοποιό κι όχι κάποια ευρέως αναγνωρίσιμη σταρ.
Η Κοντογεώργη αποδεικνύει πως διαθέτει εξίσου το υποκριτικό βάρος όσο και την εκπαιδευμένη φωνή, τη θεατρικότητα και τη μουσικότητα, την παιδικότητα και την ωριμότητα και κυρίως τον ακαταμάχητο συνδυασμό που απαιτεί ο ρόλος της Μαρίας: τη λάμψη του «κοριτσιού της διπλανής πόρτας» και το αβίαστο συναίσθημα, παρασύροντας έτσι ακόμα και τους πιο στενόκαρδους στη γειωμένη της συγκίνηση. Τα επιβλητικά σκηνικά, η εύρυθμη σκηνοθεσία, οι εύληπτες στιχομυθίες, τα καθαρά νοήματα, οι προσεγμένες –φωνητικά και υποκριτικά– ερμηνείες όλων των συντελεστών και, ασφαλώς, η επαγγελματικών αξιώσεων παρουσία των αξιολάτρευτων παιδιών-ηθοποιών είναι τα ακαταμάχητα προσόντα αυτού του οικογενειακού μιούζικαλ ελληνικής παραγωγής, που μπορεί να συγκριθεί με εκείνα του Μπρόντγουεϊ και του Γουέστ Εντ.
Ο αρχικά αγέλαστος πλοίαρχος-Άκης Σακελλαρίου σταδιακά «γλυκαίνει» και παίζει με τη θέρμη του καλού θεατρίνου, η Ζέτα Δούκα είναι επιβλητική ως βαρόνη αλλά επαρκής φωνητικά κυρίως στις χαμηλές νότες, ο Αργύρης Αγγέλου είναι ταιριαστός στο ρόλο του οικογενειακού φίλου και δωσίλογου των Γερμανών, ενώ η μεγάλη κόρη –Άννα Φιλιππάκη– και η ηγουμένη –Μαρία Γράμψα– απέσπασαν δικαίως για το τραγούδι τους θερμά χειροκροτήματα.
ΠΑΛΛΑΣ Βουκουρεστίου 5, 2103213100. Διάρκεια 150΄.
Περισσότερες πληροφορίες
Η μελωδία της ευτυχίας
Η αληθινή ιστορία της οικογένειας Φον Τραπ, που έγινε μιούζικαλ και στη συνέχεια πολύ επιτυχημένη ταινία με την Τζούλι Άντριους, ανεβαίνει στο θέατρο, σε ένα θέαμα για όλους. Το ρόλο της μοναχής/γκουβερνάντας ερμηνεύει η Ν. Κοντογεώργη.