Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα
- Διάρκεια: 105'
Μέσα από ένα υπερρεαλιστικό πλαίσιο διαδραματίζεται η ρεαλιστική ιστορία του Βίγκαν και της Γιάσμινσκα, που επαναπατρίζονται στο χωριό τους μετά τη λήξη του εμφυλίου αναζητώντας τη σορό του Βίμπκο, του χαμένου τους γιού που πολεμούσε. Η τοπική κοινωνία τους αντιμετωπίζει με καχυποψία αναζητώντας τρόπους να εκμεταλλευτεί οικονομικά το πένθος τους. Οι άνθρωποι, ζωντανοί ή νεκροί, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μέσα εκμετάλλευσης για την παραγωγή κέρδους. Η μοναδική πηγή εσόδων του ζευγαριού είναι η κόρη τους, Ίντα, η οποία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου μπλέχτηκε σε κύκλωμα σωματεμπορίας και πλέον εκπορνεύεται στην κεντρική Ιταλία. Η Ίντα βιώνει μια παράλληλη ιστορία εξευτελισμού της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ερμηνεύουν: Αλ. Βάρθης, Τ. Λέκκας, Μ. Παπαδημητρίου, Δ. Πετρόπουλος, Ισ. Δωροπούλου. Σκην.: Μ. Σταμπούλου. Κοστ.: Ειρ. Γεωργακίλα. Μουσ.: Μ. Χρονοπούλου. Φωτ.: Κ. Μουσικός.
Παραστάσεις έως:
Αναλυτική κριτική
Το σπαρακτικό έργο του Ρουμάνου συγγραφέα, που χωράει μέσα του την αιματοβαμμένη ιστορία των Βαλκανίων, συναντάει μια εμπνευσμένη σκηνοθεσία σε αυτή την επιδραστική παράσταση με την ξεχωριστή ταυτότητα. Διαβάστε ολόκληρη την κριτική
