Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα (Το σώμα όπου ανατέλλει η αντοχή)

Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα (Το σώμα όπου ανατέλλει η αντοχή)

  • Διάρκεια: 75'
  • 3,5

Μια αυταρχική χήρα, μετά τον θάνατο του δεύτερου συζύγου της, επιβάλλει στις πέντε κόρες της 8 χρόνια πένθους και εγκλεισμού. Εκείνες απεγνωσμένα αντιδρούν, η κάθε μια με τον δικό της τρόπο, και με την αφορμή ενός νέου άντρα, ο οποίος για άλλην είναι εραστής, για άλλην μνηστήρας, για άλλην φαντασίωση, η ανάγκη για ζωή φουσκώνει, εκρήγνυται και ο θάνατος ξαναχτυπάει το σπίτι για να το πνίξει σε δεύτερο κύμα πένθους. Ο Λόρκα, παρότι «προνομιούχος» ταξικά, δυσανασχετεί με την φτώχεια, την πείνα, την κοινωνική αδικία, την πολιτική αστάθεια και τα παρελκόμενά της. Με το ιδιαίτερο βλέμμα του οδηγεί τους θεατές σε μια γωνιά του κόσμου, σε μια άγονη γη, μια άνυδρη άκρη του, όπου τοποθετεί τον μεγεθυντικό και ποιητικό του φακό πάνω από ένα «Σπίτι», έναν συμβολικό τόπο, όπου μέσα του βράζει κυριολεκτικά η κλεμμένη ελευθερία και αξιοπρέπεια των γυναικών της γειτονιάς του, και όχι μόνο, της εποχής του, και όχι μόνο, νιώθοντας ο ίδιος φρίκη για τον τρόπο αντιμετώπισης τους.


Ερμηνεύουν: Ευγ. Αποστόλου, Άν. Καλαϊτζίδου, Δ. Μαργαρίτης, Ελ. Σπετσιώτη, Χ. Στέργιογλου, Κ. Φωτιάδη, Χ. Χειλά-Φαμέλη. Σκην.-κοστ.: Εύα Νάθενα. Μουσ.: Φ. Σιώτας. Φωτ.: Β. Ταμιωλάκη.

Παραστάσεις έως:

Αναλυτική κριτική

Η Μαρία Πρωτόπαππα αποσπάει το δράμα του Λόρκα από το χρονικό πλαίσιό του και καταθέτει ένα άχρονο/διαχρονικό σχόλιο πάνω στον πατριαρχικό και ταξικό πυρήνα του, με ενδιαφέροντα αν και άνισα αποτελέσματα. Διαβάστε ολόκληρη την κριτική