Σαν να μην πέρασαν τόσα χρόνια από το 2004 που το «Αθηνών Αρένα» φιλοξενούσε επιτυχημένα προγράμματα πίστας… Η μεταμόρφωση του χώρου της οδού Πειραιώς είναι εντυπωσιακή και δεν μας ξένισε παρά τα ξενύχτια που έχουμε κάνει εκεί μέσα. Λες και ήταν φτιαγμένος από την αρχή για να γίνει θέατρο: με το νέο πλέον όνομα «Pantheon Theater» έχει μια αμφιθεατρική πλατεία με άνετα θεατρικά καθίσματα, τις γνωστές πολυτελείς σουίτες στα πλαϊνά της πλατείας και στα θεωρεία (έχουν τοποθετηθεί κι εκεί σειρές καθισμάτων) και μια τεράστια σκηνή με φοβερές δυνατότητες που επιβάλλεται να δοκιμαστούν σε μεγάλα θεάματα. Για πρώτη φορά μαζί η Άννα Βίσση και ο Αντώνης Ρέμος ανεβαίνουν όχι πια στην πίστα, αλλά στη σκηνή, αφού το «Ένα ή Κανένα» είναι μια μουσική παράσταση με «αρχή, μέση και τέλος», όπως τονίζει ο Ρέμος, με σκηνοθεσία (του Γιάννη Κακλέα), δραματουργική επεξεργασία (του Κωνσταντίνου Ασπιώτη), με εικοσαμελή θίασο performers να πλαισιώνει τους δύο τραγουδιστές, με κοστούμια του Απόλλωνα Παπαθεοχάρη και σκηνικά του Μανόλη Παντελιδάκη. Και, βέβαια, με ωράριο κανονικού θεάτρου! Ποτό θα μπορούμε να πίνουμε (αν επιλέξουμε τις σουίτες ή τα θεωρεία), αλλά τα λουλούδια εννοείται πως μας τελείωσαν. Επειδή όμως το «Ένα ή Κανένα» είναι ένα θέαμα βασισμένο στα τραγούδια δύο κορυφαίων τραγουδιστών στο είδος τους, η συμμετοχή «επιβάλλεται»! Νέοι καιροί, νέα ήθη (τα λέει καλύτερα ο επιχειρηματίας του χώρου όπως θα διαβάσετε παρακάτω), και η μετατροπή ενός χώρου που είχε χρήση νυχτερινού μαγαζιού σε μια φιλόδοξη θεατρική εστία είναι ακόμη ένα σημάδι ότι η διασκέδαση και η ψυχαγωγία (μαζί με τις νοοτροπίες που ήταν συνυφασμένες με τους παλιούς τρόπους) αλλάζουν ριζικά. Διαβάστε στη συνέχεια τι δήλωσαν οι βασικοί συντελεστές της μουσικής παράστασης «Ένα ή Κανένα».
Γιάννης Παπαθεοχάρης
Αυτή είναι μια καθοριστική στιγμή. Με μεγάλη νοσταλγία και πολλή αγάπη κλείνει ένας κύκλος μέσα στον οποίο από νεαρή ηλικία προσπάθησα να καταθέσω ό,τι καλύτερο στο θέαμα και την ψυχαγωγία. Είχα κοντά μου από τα πρώτα της βήματα την πολύτιμη συνεργασία μιας από τις καλύτερες φίλες μου, της καλύτερης, της Άννας Βίσση, με την οποία έχουμε περάσει στιγμές πραγματικά αξέχαστες. Από το πρώτο του ξεκίνημα στην Αθήνα, βαρύτιμος συνεργάτης μου υπήρξε ο Αντώνης Ρέμος. Έγινε συναισθηματικό κομμάτι της ίδιας μου της οικογένειας. Είκοσι χρόνια είμαστε μαζί και τον έχω σαν παιδί μου. Θετική γι’ αυτή την αλλαγή ήταν η παρότρυνση της γυναίκας μου Νίκης, των γιων μου Διογένη και Απόλλωνα, οι οποίοι είναι άμεσοι συνεργάτες μου, ο καθένας στον τομέα του και με τις δικές του φιλοδοξίες. Μαζί αποφασίσαμε ότι είναι ανάγκη να ανοίξει ένας άλλος κύκλος, στα πλαίσια, στις δυνάμεις και τις απαιτήσεις του θεάματος και της ψυχαγωγίας της σημερινής Ελλάδας. Με πολύ προσιτές τιμές για όλους και ωράριο προσαρμοσμένο στις ανάγκες της εποχής. Στο θέμα του ωραρίου και των τιμών έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο η απαίτηση φίλων και γνωστών. Μετά από την τεράστια αλλαγή –για να μην πω ανατροπή– στο χώρο αυτό, ελπίζω ότι το πρώτο μας αυτό πρόγραμμα θα είναι ό,τι καλύτερο έχω παρουσιάσει ως σήμερα. Αυτό σας το υπόσχομαι.
Γιάννης Κακλέας
Είναι μεγάλη χαρά να σκηνοθετείς σε τόσο μεγάλα θέατρα. Για έναν άνθρωπο του θεάτρου όπως εγώ, είναι πρόκληση να δημιουργείται ένας καινούργιος θεατρικός χώρος τέτοιου επιπέδου. Ήθελα να είμαι παρών στη μετατροπή ενός χώρου άλλης νυχτερινής χρήσης σε θεατρική εστία. Η δεύτερη πρόκληση είναι να συνεργαστεί και να σκηνοθετήσει κάποιος δύο καλλιτέχνες του διαμετρήματος της Άννας Βίσση και του Αντώνη Ρέμου. Την Άννα την ξέρω και την αγαπάω. Έχουμε συνεργαστεί ξανά στη «Μάλα» και στους «Δαίμονες». Μεγάλη μου χαρά και ευτυχία που γνώρισα τον Αντώνη. Τι πιο ωραίο από το να σκηνοθετεί κάποιος τόσο καλούς και δημοφιλείς καλλιτέχνες στη φάση αυτή της καριέρας τους. Δεν είναι όμως μόνο ο Αντώνης και η Άννα. Υπάρχουν και 20 performers, τραγουδιστές, χορευτές, ηθοποιοί, έτσι ώστε να δημιουργήσουμε ένα νέο είδος θεατρικής διασκέδασης και ψυχαγωγίας. Η μουσική μας παράσταση διατρέχει το έσω και το έξω μιας πόλης, δηλαδή τα συναισθήματα των ανθρώπων που ζουν σ’ αυτή την πόλη και την ενέργεια που εκπέμπουν τα σώματά τους στην πόλη. Στη δραματουργία βοήθησε ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης. Νομίζω ότι καταφέραμε να κάνουμε μια παράσταση που έχει εκείνη τη θεατρικότητα την οποία αναζητούν τα τραγούδια της Άννας και του Αντώνη… Δεν πιστεύω ότι οι τραγουδιστές χρειάζονται σκηνοθέτη. Ξέρουν πολύ καλά να κινούνται στη σκηνή. Η δική μου δουλειά είναι να αναδείξω τη μουσική της παράστασης, δηλαδή τις φωνές, την ενορχήστρωση, την άλλου τύπου επαφή με τον κόσμο. Σ’ αυτήν τη θεατρική αίθουσα, βλέπω το μέγεθος του Αντώνη και της Άννας με πιο καθαρό τρόπο, έτσι όπως το δικό μου γούστο –και ελπίζω και πολλών άλλων– επιζητούσε.
Άννα Βίσση
Είμαι συγκινημένη που δουλεύω μ’ αυτό το πλάσμα. Το ήθελα πολλά χρόνια, αλλά δεν συνέβαινε για διάφορους λόγους. Τη σκέφτομαι σαν καρμική αυτήν τη συνάντηση και έρχεται στην καλύτερη φάση και για τους δυο μας. Ο Αντώνης είναι το απόλυτο αρσενικό στο χώρο του τραγουδιού και ο καλλιτέχνης που ο κόσμος κράτησε σαν σταθερή αξία. Είναι σαν ανάγκη να ακούς τον Αντώνη Ρέμο! Το να μοιραστούμε μια τέτοια σκηνή, σε ένα τέτοιο θέατρο, είναι ευλογία. Μετά από τους «Δαίμονες» δεν θα ήθελα να κάνω τίποτα λιγότερο και τίποτα που να μην με πηγαίνει ακόμα ένα βήμα πιο μπροστά. Αυτό ήθελα να το μοιραστώ με έναν άνθρωπο που τα καλλιτεχνικά μας χνώτα είναι ίδια. Έχουμε την ίδια αισθητική σχετικά με το τι αποδίδουμε στη σκηνή. Τα τραγούδια μας έχουν το ίδιο θέμα, τον έρωτα. Σαν να μοιάζουμε με τον Αντώνη. Υπάρχει κι αυτό το όραμα του Γιάννη Παπαθεοχάρη, με τον οποίο έχουμε συναντηθεί πολλές φορές. Τώρα κάνουμε ένα ακόμη μεγαλύτερο βήμα, με μια πρόταση καινούργια και διαφορετική. Νομίζω ότι ο χώρος αυτός είναι το καινούργιο μας σπίτι. Η σχέση με τον Κακλέα είναι άλλη συγκινητική σχέση. Στην αρχή τον φοβόμουν λίγο, αλλά με βοήθησε πάρα πολύ. Ο Γιάννης έχει γράψει τη δική του ιστορία, είναι ένας έντονος άνθρωπος και ακραίος σκηνοθέτης, έχει χαρακτηριστεί εκκεντρικός και σκληρός, αλλά παρόλα αυτά καταπιάνεται πολύ ωραία με το συναίσθημα. Ο Γιάννης με έχει βοηθήσει βγάλω την αλήθεια μου. Τώρα έρχεται εκείνος στο δικό μας το χώρο που είναι το τραγούδι… Θα είναι πιο καθαρή επικοινωνία, πιο αγνή. Δεν νομίζω ότι τα λουλούδια ήταν ποτέ απαραίτητα. Είναι ένας νέος κύκλος. Είναι μια πρόκληση. Εγώ το θέλω πολύ, ο Αντώνης το ίδιο.
Αντώνης Ρέμος
Αυτόν το χώρο τον έχω δει σε πολλές φάσεις από το 2004 που άνοιξε. Για χρόνια ήμουν κάθε σεζόν εδώ. Τον δάνεισα, βέβαια, για λίγο στον Σάκη και την Άννα. Τι να πρωτοθυμηθώ. Είναι μοναδικές στιγμές που έχω ζήσει. Βλέπω ότι ο Παπαθεοχάρης τον έχει αλλάξει ριζικά και τον έχει φέρει στα μέτρα του 2013, εκείνα που και η ίδια η κοινωνία επιβάλλει. Τον έχει φέρει σε μια πιο πολιτισμένη κατάσταση, τώρα που η νύχτα όπως τη γνωρίζαμε δεν υφίσταται. Ο κόσμος έχει ξεπεράσει τα όριά του και είναι για μας ευτυχία που ακόμη και σ’ αυτές τις στιγμές καταφέρνουμε να γινόμαστε ενδιαφέροντες. Παραμένουμε υπαρκτά πρόσωπα! Νιώθω περήφανος που θα βρεθώ στη σκηνή με την Άννα. Έχω συνεργαστεί με όλους τους πολύ μεγάλους και σημαντικούς τραγουδιστές. Έπρεπε να συναντηθώ και με την Άννα. Τώρα που τη συναντώ και δουλεύω μαζί της, επιβεβαιώνω ότι είναι ένα μοναδικό φαινόμενο. Είναι απίστευτο ότι μετά από τόσα χρόνια ανεβαίνει στη σκηνή και σε κάνει να αισθάνεσαι ότι είναι ένα κορίτσι που τώρα ξεκινάει το τραγούδι. Έχει τον ίδιο αυθορμητισμό. Η φωνή της είναι μοναδική παρά τις ταλαιπωρίες που έχει υποστεί τόσα χρόνια. Εδώ θα σας καταθέσουμε πράγματα που έχουμε και οι δυο μέσα στην ψυχή. Το χέρι του Γιάννη του Κακλέα χρωματίζει σαν το χέρι ζωγράφου αυτό τον πίνακα. Υπάρχει μουσική, αλλά είναι τόσο όμορφα στολισμένα τα τραγούδια μας, σε ένα πρόγραμμα με αρχή, μέση και τέλος. Θεωρώ ότι το πρόγραμμα είναι έτσι φτιαγμένο που ο κόσμος θα καθηλωθεί από την εικόνα και τον ήχο.
Περισσότερες πληροφορίες
Ένα ή κανένα
Μια μουσικοθεατρική παράσταση με το αστικό τοπίο στο φόντο, η οποία χρωματίζεται από τις μελωδίες γνωστών τραγουδιών των δύο ερμηνευτών
