Όσο προκλητικά μας κοιτάζει η κοινωνία, άλλο τόσο αποφασιστικά την κοιτάζει ο Γιώργος Βαλαής, ιδρυτικό μέλος των Blitz. Σκηνοθέτης και ηθοποιός ταυτισμένος με το πολιτικό σχόλιο σκαλίζει την καθημερινότητα όσο πιο βαθιά γίνεται, σκέψεις, συναισθήματα, μορφοποιούνται με μετά δραματικό τρόπο και παρουσιάζονται σε μορφή παράστασης. "Γιατί τόσοι πολλοί άντρες κακοποιούν γυναίκες;" είναι ένα από τα ερωτήματα που θέτει στην παράσταση "Δράκος, performance για μια νοοτροπία" που μόλις έκανε πρεμιέρα στο Τέχνης "Κάρολος Κουν". Ο Γιώργος Βαλαής ξεδιπλώνει τις σκέψεις του για την σκηνική σύνθεση που είναι φτιαγμένη από αναφορές σε περιστατικά βίας κατά των γυναικών, σκηνές από το σενάριο της ταινίας ο "Δράκος", συνεντεύξεις και αποσπάσματα, μέσα στην οποία ένας αθώος συναντά τον ανεστραμμένο κόσμο. Τον κόσμο μας.
"Αφορμή για την παράσταση Δράκος ήταν όλες οι αποκαλύψεις που έφερε το κίνημα #metoo. Ήδη σκεφτόμουν να δουλέψω πάνω στο σενάριο της ταινίας ο "Δράκος", αλλά δεν ήθελα η παράσταση να είναι μόνο αυτό. Ήθελα να είναι μια σκηνική σύνθεση που να μιλάει για την σημερινή κατάσταση των πραγμάτων και όχι η θεατρική απόδοση μιας ταινίας. Ο τίτλος "Δράκος" μιλάει για μια νοοτροπία και όχι για έναν άνθρωπο. Έτσι κατά την διάρκεια των προβών όλοι όσοι συμμετέχουμε στην παράσταση μαζεύαμε στοιχεία και συζητούσαμε για αυτή την νοοτροπία μέσα στην οποία ζούμε. Προσωπικά μάζευα στοιχεία για την παράσταση αυτή από το 2018, πριν γίνουν οι αποκαλύψεις των περιστατικών κακοποιήσεων στο χώρο του αθλητισμού και του θεάτρου στην Ελλάδα. Κανείς δεν περίμενε ότι θα υπήρχαν όλα αυτά τα περιστατικά όπως επίσης και η συχνότητα με την οποία συμβαίνουν. Το ζήτημα δεν είχε μπει στον δημόσιο διάλογο. Μόνο κάποιες συλλογικότητες γυναικών μιλούσαν και επέμεναν για αυτό. Δεν υπήρχε η εικόνα του βιαστή της διπλανής πόρτας.
Το θέμα όμως δεν είναι μόνο η νοσηρότητα που προκαλεί τις κακοποιήσεις, τους βιασμούς και τις δολοφονίες. Υπάρχει μια νοοτροπία ανάμεσά μας, μια κανονικότητα μέσα στην οποία ζούμε όλοι, που συντηρεί τον φόβο προς την ετερότητα και αυτή η νοοτροπία προέρχεται από τους άντρες αλλά και από τους θεσμούς που έχουν δημιουργήσει οι άντρες. Αν υπάρχουν γυναίκες που φοβούνται να περπατήσουν στον δρόμο αργά την νύχτα τότε υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα στις κοινωνίες μέσα στις οποίες ζούμε. Η θρησκεία, η πολιτική, η ίδια η κοινωνία που ζούμε συντηρούν αυτόν τον φόβο αυτόν τον διαχωρισμό και ποτέ δεν έγινε μια πραγματική συζήτηση για τους ρόλους που απονεμήθηκαν άνισα στα δύο φύλα. Το ζήτημα δεν είναι λύνεται μόνο με την συναίνεσή μας στην δημόσια διαπόμπευση ανθρώπων που κατηγορούνται για τέτοια θέματα, πρέπει να δούμε αν η θρησκεία, η πολιτική και η κοινωνία αναπαράγουν παραστάσεις και νοοτροπίες παλιότερων εποχών. Πρέπει να απαντήσουμε σε κάποιες ερωτήσεις. Γιατί τόσοι πολλοί άντρες κακοποιούν γυναίκες; Γιατί ποτέ μέχρι τώρα δεν υπήρχε μια δημόσια συζήτηση για την μακρά παράδοση από άντρες που βιάζουν γυναίκες, άντρες ή μικρά παιδιά; Πως μια κοινωνία οφείλει να αντιμετωπίσει την αλλαγή των ρόλων μεταξύ των φύλων που συμβαίνει αυτή τη στιγμή;"
Περισσότερες πληροφορίες
Δράκος, performance για μια νοοτροπία
Ένα θεατρικό μοντάζ γεγονότων, κειμένων, αποσπασμάτων από το σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη για την ταινία «Δράκος» και μιας συνέντευξης του Αντρέι Ταρκόφσκι, που αφηγείται τη βιαιότητα της κοινωνίας κατά των γυναικών.