Ένα κοινωνικά εμπλεκόμενο έργο τέχνης που μετατρέπει έναν τράγο σε διαπραγματεύσιμο περιουσιακό στοιχείο, θέτοντας ερωτήματα για την έννοια της αξίας, τη λήψη αποφάσεων, και τη γνωσιακή ασυμφωνία, μας περιμένει τον πρώτο μήνα του 2026.
Τον Ιανουάριο, οι μέτοχοι της The Goat Standard, LLC θα αποφασίσουν για τη μοίρα ενός διασωθέντος τράγου.
Σε έναν ελαιώνα στην Ελλάδα, ένας ζωντανός τράγος έχει γίνει απροσδόκητα ο πρωταγωνιστής ενός ηθικού διλήμματος. Έχει σωθεί προσωρινά ενώ βρισκόταν καθ’ οδόν προς το κρεοπωλείο, με αποτέλεσμα να διακοπεί η προδιαγεγραμμένη κατάληψη της πορείας του. Ο τράγος αποτελεί την κεντρική μορφή ενός συμμετοχικού έργου τέχνης του Δημήτρη Κωτσαρά, το οποίο υπάρχει μέσω 100 μετοχών που ανήκουν στην εταιρεία The Goat Standard LLC. Η ζωή του τράγου βρίσκεται στα χέρια των μετόχων, και θα οριστεί μέσα από την ψηφοφορία που θα πραγματοποιηθεί στις 11 Ιανουαρίου 2026.
Το κοινωνικά συμμετοχικό έργο του Κωτσαρά ενσωματώνει έναν ζωντανό τράγο μέσα σε μια εταιρική δομή που συνδέει τροφή, ηθική και κέρδος. Στην ιστοσελίδα της εταιρείας, οι μέτοχοι μπορούν να αγοράζουν, να πωλούν ή να μεταβιβάζουν απευθείας μετοχές. Υπάρχει επίσης ζωντανή μετάδοση της καθημερινής ζωής του τράγου, όπου μπορούμε να τον γνωρίσουμε "ως άτομο” ή να ελέγξουμε την κατάσταση του "περιουσιακού στοιχείου".
Ζητώντας μας να σκεφτούμε τον τράγο ως συνειδητό ον· ως τροφή μέσα σε ένα οικοσύστημα άλλων ζωντανών όντων· και ως ζωικό εμπόρευμα, το The Goat Standard φέρνει σε σύγκρουση συνείδηση, όρεξη και καπιταλιστικούς μηχανισμούς. Η κατοχή μιας μετοχής δεν ισοδυναμεί με την κατοχή ενός τμήματος του τράγου (του μοναδικού περιουσιακού στοιχείου της εταιρείας). Αντίθετα, μια μετοχή εξασφαλίζει στον κάτοχο έναν καίριο ρόλο σε ένα δράμα που φέρνει στο προσκήνιο τους όρους του status quo.
Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε αποκομμένοι από την πραγματικότητα της παραγωγής και διανομής τροφίμων. Η προσοχή μας εστιάζει στις βολικές συσκευασίες κρέατος που ενθαρρυνόμαστε να καταναλώνουμε καθημερινά. Η ποσότητα και ο ρυθμός καθορίζονται από τη λογική του κεφαλαίου, η οποία δεν αναγνωρίζει τη ζωή ή τον πόνο ενός ζώου. Το έργο αναγνωρίζει ότι οι ηθικές μας αποφάσεις σχετικά με τα τρόφιμα μπορεί να θολώνονται από πολιτισμικές συνήθειες, να καταστέλλονται από την ταραχώδη καθημερινότητά μας και να περιορίζονται από την αύξηση του κόστους των τροφίμων.
Ωστόσο, η κατανάλωση ζώων έχει υπάρξει πρακτική η οποία απαντά στην ανάγκη μας για τροφή για επιβίωση. Πολιτισμοί, γιορτές, τελετουργίες και ταμπού έχουν διαμορφωθεί γύρω από το πώς και πότε μοιραζόμαστε το κρέας. Η αφαίρεση ζωής και η έντονη εμπειρία της κατανάλωσης σάρκας παραδοσιακά πλαισιώνονται από ηθικούς και περιβαλλοντικούς περιορισμούς. Οι συλλογικές ανησυχίες για τη λαιμαργία και τους περιορισμένους πόρους συνυπάρχουν με έθιμα τα οποία σχετίζονται με το φαγητό και το ποτό, καθώς και μεγάλες γιορτές αφθονίας. Συνταγές μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. Οι κοινότητες δένονται χαρούμενα γύρω από τη φωτιά και τη σχάρα. Πατώντας "παύση" στην πορεία προς το σφαγείο, το έργο δημιουργεί έναν χώρο για στοχασμό.
Το The Goat Standard είναι βαθιά επηρεασμένο από την έννοια της Ηθικής Ασυμφωνίας (Ethical Dissonance), που περιγράφει την ψυχολογική κατάσταση δυσφορίας όταν συνυπάρχουν στον νου δύο αντιφατικές μεταξύ τους σκέψεις. Όταν το κέρδος και η αξία της ζωής συγκρούονται, οι συμμετέχοντες αναγκάζονται να συμβιβάσουν ασυμβίβαστες θέσεις. Έτσι, όταν η πλειοψηφία αποφασίζει για τη μοίρα του τράγου- είτε για κατανάλωση είτε για ζωή- η ίδια η δημοκρατική διαδικασία αποκαλύπτεται ως εύθραυστη, ίσως ακόμη και άνευ σημασίας. Lucrum vel Vitam (για το κέρδος ή για τη ζωή).
Η εταιρεία The Goat Standard ιδρύθηκε με τον αμετάκλητο όρο να διαλυθεί στις 15 Φεβρουαρίου 2026. Η τελική της πράξη εξαρτάται από το αποτέλεσμα της Ψηφοφορίας των μετόχων, η οποία θα πραγματοποιηθεί μεταξύ ανατολής και δύσης του ηλίου στις 11 Ιανουαρίου 2026. Πρόκειται για μια αυστηρή προθεσμία και μια ηθική απόφαση. Η εταιρεία θα διαλυθεί ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.
Σε περίπτωση που υπερισχύσει το Lucrum, στις 15 Φεβρουαρίου 2026 ο τράγος θα καταναλωθεί σε ένα πολυτελές δείπνο, στο οποίο θα προσκληθούν οι μέτοχοι. Σε αυτό το εκλεκτό γεύμα, σχεδιασμένο από έναν σεφ-"έκπληξη", κάθε συμμετέχων θα λάβει επίσης το φυσικό αντίτυπο της μετοχής του, υπογεγραμμένο από τον ιδιοκτήτη- ως ένα νομικό έγγραφο και μία απόδειξη συμμετοχής.
Σε περίπτωση που υπερισχύσει το Vitam, ο τράγος θα παραμείνει ζωντανός και οι μέτοχοι θα προσκληθούν σε μια τελετή, κατά την οποία όλοι θα δεσμευτούν να στηρίξουν την ευημερία του τράγου για το υπόλοιπο της ζωής του. Κάθε μέτοχος θα λάβει το φυσικό αντίτυπο της μετοχής του, υπογεγραμμένο από τον ιδιοκτήτη της εταιρείας. Ωστόσο, εάν επικρατήσει το Vitam, κατά τη διάρκεια της τελετής οι μέτοχοι θα γίνουν μάρτυρες της μεταμόρφωσης της μετοχής τους από χρηματοοικονομικό κεφάλαιο σε έργο τέχνης.
Τοποθετώντας τη ζωή ενός ζωντανού όντος μέσα στους μηχανισμούς του εταιρικού δικαίου, των χρηματιστηριακών συναλλαγών και της δημοκρατικής ψηφοφορίας, το The Goat Standard μάς φέρνει αντιμέτωπους με το παράδοξο της αξίας. Στο τέλος, η επιλογή είναι ταυτόχρονα απλή και βαθιά ανησυχητική: Lucrum (Κέρδος και θάνατος) ή Vitam (Ζωή και ευθύνη).
Διαβάστε Επίσης
