Το καλοκαίρι πλησιάζει προς το τέλος του και προτού τελειώσει ο τελευταίος του μήνας, ο Αύγουστος, έχεις λίγο ακόμη χρόνο για να δεις τις τέσσερις παρακάτω εικαστικές εκθέσεις που κάτι έχουν να σου πουν. Δες περισσότερες πληροφορίες στη συνέχεια.
"A Cabinet of Curiosities" - έως 31/8
MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά
Τα cabinets of curiosities, τα οποία εμφανίζονται στην Ευρώπη την περίοδο της Αναγέννησης, γίνονται συνώνυμο της συλλεκτικής μανίας, της αισθητικής απόλαυσης και της έκπληξης με τα θαυμαστά και τα σπάνια εκθέματά τους. Στο σύγχρονο, διευρυμένο Cabinet of Curiosities στο MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά, σε μια πολλαπλή σύνδεση εικόνων και πραγματικοτήτων, τα έργα καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, ανοίγονται σε διαφορετικούς κόσμους, χρόνους και περιοχές και αφηγούνται ιστορίες με ευρηματικό και πρωτότυπο τρόπο γύρω από θέματα όπως η ζωή και ο θάνατος, η φύση και η τεχνολογία, η ματαιότητα και το παράδοξο, η βία και η απειλή, ο μύθος και το όνειρο, η ερωτική επιθυμία και η σεξουαλική ορμή.
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Λένα Αθανασοπούλου, Γιώργος Αλεξανδρίδης, Άγγελος Αντωνόπουλος, Μαίρη Αντωνοπούλου, Αννίτα Αργυροηλιοπούλου, Μιχάλης Αρφαράς, Ανδρέας Βάης, Βασίλης Βασιλακάκης, Μπάμπης Βενετόπουλος, Ανδριάνα Βερβέτη, Ανδρέας Βούσουρας, Τάκης Γερμενής, Νίκος Γιαβρόπουλος, Λεωνίδας Γιαννακόπουλος, Μαρίνα Γκενάντιεβα, Γιώργος Γυπαράκης, Λυδία Δαμπασίνα, Μάρθα Δημητροπούλου, Χριστόφορος Δουλγέρης, Τζένη Δούπη, Ράνια Εμμανουηλίδου, Κατερίνα Ζαχαροπούλου, Μάριον Ιγγλέση, Διονύσης Καβαλλιεράτος, Αντιγόνη Καββαθά, Αντώνης Καπνίσης, Άρης Κατσιλάκης, Νίκος Καχριμάνης, Δάφνη Κλάγκου, Γιάννης Κονταράτος, Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, Θάνος Μακρής, Δήμητρα Μαρούδα, Πάνος Ματθαίου, Κυριακή Μαυρογεώργη, Δημήτρης Μεράντζας, Χριστίνα Μήτρεντσε, Εύα Μούρτζη, Μανώλης Μπαμπούσης, Θοδωρής Μπαργιώτας, Λίνα Μπέμπη, Μάνια Μπενίση, Εμμανουήλ Μπιτσάκης, Φανή Μπουντούρογλου, Άλκης Μπούτλης, Μαργαρίτα Μποφιλίου, Νουράκο (Φανούρης Μωραΐτης), Μαρία Ξυνοπούλου, Νίκος Παπαδημητρίου, Αντώνης Παπαδόπουλος, Ξένια Παπαδοπούλου, Αλίκη Παππά, Κωνσταντίνος Πάτσιος, Νατάσσα Πουλαντζά, Βασίλης Πούλιος, Περικλής Πραβήτας, Ιφιγένεια Σδούκου, Νίκος Σεπετζόγλου, Δήμητρα Σιατερλή, Ζωή Σκλέπα, Μίλτος Σκούρας, Μάριος Σπηλιόπουλος, Ανδρέας Σπηλιωτόπουλος, Δημήτρης Τζαμουράνης, Νίκος Τρανός, Γιώργος Τσακίρης, Γιώργος Τσεριώνης, Μαριτάσα Τσιμπλάκη, Φίλιππος Τσιτσόπουλος, Κώστας Τσώλης, Πάνος Φαμέλης, Μάριος Φούρναρης, Παντελής Χανδρής, Πάνος Χαραλάμπους, Γιώργος Χατζησπύρου (Looper), Διονύσης Χριστοφιλογιάννης, Έλλη Χρυσίδου, Λία Ψωμά
Επιμέλεια: Γιάννης Μπόλης
"Ron Nagle: Ωδή σε μια Αρχαιοελληνική Φόρμουλα" - έως 30/8
Παλαιοπωλείο Μαρτίνος
Ο Ron Nagle είναι γνωστός για την μικρή κλίμακα των γλυπτών του, που αποτελούνται από κεραμικά στοιχεία χυτευμένα, ψημένα και διακοσμημένα με εποξική ρητίνη ή άλλα συνθετικά υλικά. Η έκθεση περιλαμβάνει δεκαπέντε πρόσφατα γλυπτά και έξι σχέδια. Οι διαστάσεις των περισσότερων γλυπτών δεν ξεπερνούν τα 15 εκατοστά, αλλά σε αυτή την κλίμακα, όπως λέει ο Nagle, "ένα αντικείμενο μπορεί να παραπέμπει σε ένα πολύ μεγαλύτερο τόπο, καθώς είναι τόσο μικρό που η φαντασία του θεατή πρέπει να γεμίσει όλο αυτό το χώρο που δεν υπάρχει".
"Ντόρα Οικονόμου: Hosts and Parasites" - έως 30/8
Dio Horia Ακρόπολη
Η Ντόρα Οικονόμου δημιουργεί με υλικά ταπεινής προέλευσης και μαζικής παραγωγής και με παραδοσιακά σχέδια οριγκάμι, ακολουθώντας μια μεθοδολογία που θυμίζει προγραμματισμό ανοιχτού κώδικα. Παράγει αυθεντικά και εντελώς προσωπικά έργα, βασισμένα σε μια αρχαία, τυποποιημένη γλώσσα τεχνικών, αξιοποιώντας όμως σύγχρονα, καθημερινά προκατασκευασμένα υλικά. Έτσι, ενώ η αισθητική των έργων της μοιάζει έντονα χειροποίητη και μη βιομηχανική, η ίδια η δημιουργική της διαδικασία στηρίζεται σε λειτουργικές αρχές αντίστοιχες με αυτές της τεχνητής νοημοσύνης — τις οποίες, ωστόσο, επαναπροσδιορίζει μέσα από την ανθρώπινη βούληση και την προσωπική, βιωματική αίσθηση του ωραίου. Αυτή η αντιφατική σχέση ανάμεσα στη δημιουργικότητα και την τυποποίηση αντανακλάται ξεκάθαρα στον τίτλο της έκθεσης.
"Οscar Murillo: Ένα Τηλεγράφημα στην αγαπημένη μου Suki" - έως 30/8
Gagosian Athens
Το πρότζεκτ συνεχίζει μια ακολουθία πρόσφατων εκθέσεων του Murillo, όπου οι θεσμικοί χώροι μεταμορφώθηκαν σε πεδία συλλογικής έκφρασης, προσκαλώντας τους επισκέπτες να κάνουν τις δικές τους καλλιτεχνικές παρεμβάσεις, εγγραφές και επικαλύψεις, στους επικών διαστάσεων καμβάδες που ήταν τοποθετημένοι σε όλο τον χώρο. Μέσω αυτής της συμμετοχικής διαδικασίας, το μουσείο μετατρέπεται σε κοινωνική αρένα, υπογραμμίζοντας ορατά τις δυνατότητες και τις προκλήσεις της συλλογικότητας, της επικοινωνίας και της κοινής κουλτούρας. Εδώ ο Murillo στοχάζεται πάνω στη δυναμική και την ευθραυστότητα της επικοινωνίας μέσω της δημιουργίας ιχνών. Μια και μόνο χειρονομία πάνω σε μια επιφάνεια την ενεργοποιεί, φορτίζοντάς την με ενέργεια που μπορεί να αντηχήσει, να σβηστεί ή να επεκταθεί από κάποιον άλλον. Αυτές οι ιδέες της διάχυσης, της ανταλλαγής, της σύνδεσης και της ρήξης αποκτούν ιδιαίτερη σημασία στο σημερινό πολιτιστικό και πολιτικό κλίμα.
"Public Secrets" - έως 30/8
The Breeder
Σύγχρονες δημιουργοί διερευνούν τα όρια ανάµεσα στην ορατότητα και την απόκρυψη, στην οικειότητα και την αποκάλυψη. Παρουσιάζοντας την άλλη όψη του νομίσματος και συνδέοντας τις σχέσεις μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού, το "Public Secrets" παρακινεί τον θεατή να αλλάξει την οπτική του και να αντιμετωπίσει ό,τι συνήθως παραβλέπει. Καθώς οι καλλιτέχνες μάς οδηγούν στις "φιδίσιες" διαδρομές τους, γεννιέται η απορία: Τι γίνεται όταν πέφτει η μάσκα, όταν σηκώνεται το πέπλο; Αντέχουμε να επιστρέψουμε στη ζωή πριν την αποκάλυψη ή όλα τελικά αλλάζουν;
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Μαρία Ιωάννου, Αθηνά Καλογήρου, Iva Lulashi, Olma, Paulina Olowska, Γεωργία Σαγρή, Μαρία Χασάπη, Αλεξάνδρα Χρήστου, Ελένη Χριστοδούλου
Επιµέλεια: Milovan Farronato
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
A Cabinet of Curiosities
Τα cabinets of curiosities, τα οποία εμφανίζονται στην Ευρώπη την περίοδο της Αναγέννησης, γίνονται συνώνυμο της συλλεκτικής μανίας, της αισθητικής απόλαυσης και της έκπληξης με τα θαυμαστά και τα σπάνια εκθέματά τους. Στο σύγχρονο, διευρυμένο Cabinet of Curiosities στο MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά, σε μια πολλαπλή σύνδεση εικόνων και πραγματικοτήτων, τα έργα καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, ανοίγονται σε διαφορετικούς κόσμους, χρόνους και περιοχές και αφηγούνται ιστορίες με ευρηματικό και πρωτότυπο τρόπο γύρω από θέματα όπως η ζωή και ο θάνατος, η φύση και η τεχνολογία, η ματαιότητα και το παράδοξο, η βία και η απειλή, ο μύθος και το όνειρο, η ερωτική επιθυμία και η σεξουαλική ορμή.
Ron Nagle: Ωδή σε μια Αρχαιοελληνική Φόρμουλα
Ο Ron Nagle είναι γνωστός για την μικρή κλίμακα των γλυπτών του, που αποτελούνται από κεραμικά στοιχεία χυτευμένα, ψημένα και διακοσμημένα με εποξική ρητίνη ή άλλα συνθετικά υλικά. Η έκθεση περιλαμβάνει δεκαπέντε πρόσφατα γλυπτά και έξι σχέδια. Οι διαστάσεις των περισσότερων γλυπτών δεν ξεπερνούν τα 15 εκατοστά, αλλά σε αυτή την κλίμακα, όπως λέει ο Nagle, «ένα αντικείμενο μπορεί να παραπέμπει σε ένα πολύ μεγαλύτερο τόπο, καθώς είναι τόσο μικρό που η φαντασία του θεατή πρέπει να γεμίσει όλο αυτό το χώρο που δεν υπάρχει».
Ντόρα Οικονόμου: Hosts and Parasites
Η Ντόρα Οικονόμου δημιουργεί με υλικά ταπεινής προέλευσης και μαζικής παραγωγής και με παραδοσιακά σχέδια οριγκάμι, ακολουθώντας μια μεθοδολογία που θυμίζει προγραμματισμό ανοιχτού κώδικα. Παράγει αυθεντικά και εντελώς προσωπικά έργα, βασισμένα σε μια αρχαία, τυποποιημένη γλώσσα τεχνικών, αξιοποιώντας όμως σύγχρονα, καθημερινά προκατασκευασμένα υλικά. Έτσι, ενώ η αισθητική των έργων της μοιάζει έντονα χειροποίητη και μη βιομηχανική, η ίδια η δημιουργική της διαδικασία στηρίζεται σε λειτουργικές αρχές αντίστοιχες με αυτές της τεχνητής νοημοσύνης — τις οποίες, ωστόσο, επαναπροσδιορίζει μέσα από την ανθρώπινη βούληση και την προσωπική, βιωματική αίσθηση του ωραίου. Αυτή η αντιφατική σχέση ανάμεσα στη δημιουργικότητα και την τυποποίηση αντανακλάται ξεκάθαρα στον τίτλο της έκθεσης.
Οscar Murillo: Ένα Τηλεγράφημα στην αγαπημένη μου Suki
Το πρότζεκτ συνεχίζει μια ακολουθία πρόσφατων εκθέσεων του Murillo, όπου οι θεσμικοί χώροι μεταμορφώθηκαν σε πεδία συλλογικής έκφρασης, προσκαλώντας τους επισκέπτες να κάνουν τις δικές τους καλλιτεχνικές παρεμβάσεις, εγγραφές και επικαλύψεις, στους επικών διαστάσεων καμβάδες που ήταν τοποθετημένοι σε όλο τον χώρο. Μέσω αυτής της συμμετοχικής διαδικασίας, το μουσείο μετατρέπεται σε κοινωνική αρένα, υπογραμμίζοντας ορατά τις δυνατότητες και τις προκλήσεις της συλλογικότητας, της επικοινωνίας και της κοινής κουλτούρας. Εδώ ο Murillo στοχάζεται πάνω στη δυναμική και την ευθραυστότητα της επικοινωνίας μέσω της δημιουργίας ιχνών. Μια και μόνο χειρονομία πάνω σε μια επιφάνεια την ενεργοποιεί, φορτίζοντάς την με ενέργεια που μπορεί να αντηχήσει, να σβηστεί ή να επεκταθεί από κάποιον άλλον. Αυτές οι ιδέες της διάχυσης, της ανταλλαγής, της σύνδεσης και της ρήξης αποκτούν ιδιαίτερη σημασία στο σημερινό πολιτιστικό και πολιτικό κλίμα.
Public Secrets
Σύγχρονες δημιουργοί διερευνούν τα όρια ανάµεσα στην ορατότητα και την απόκρυψη, στην οικειότητα και την αποκάλυψη. Παρουσιάζοντας την άλλη όψη του νομίσματος και συνδέοντας τις σχέσεις μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού, το «Public Secrets» παρακινεί τον θεατή να αλλάξει την οπτική του και να αντιμετωπίσει ό,τι συνήθως παραβλέπει. Καθώς οι καλλιτέχνες μάς οδηγούν στις «φιδίσιες» διαδρομές τους, γεννιέται η απορία: Τι γίνεται όταν πέφτει η μάσκα, όταν σηκώνεται το πέπλο; Αντέχουμε να επιστρέψουμε στη ζωή πριν την αποκάλυψη ή όλα τελικά αλλάζουν;
