Το νέο εγχείρημα από την ομάδα της miss dialectic, γνωστή για τις δράσεις της με στόχο την ανάδειξη της καλλιτεχνικής διαδικασίας μέσω διαφορετικών προσεγγίσεων, είναι ένα αφιέρωμα στις σύγχρονες μορφές αφήγησης και τη σχέση τους με την εγχώρια καλλιτεχνική σκηνή. Έχοντας ξεκινήσει ως ερευνητικός τόμος με τη συμμετοχή 38 σύγχρονων καλλιτεχνών και άλλων επαγγελματιών από τον τομέα του πολιτισμού, οι "Μεταμορφώσεις" σταδιακά εξελίχθηκαν σε ένα μεγάλο διακαλλιτεχνικό πρότζεκτ και μας συστήνουν αφηγήματα που γεφυρώνουν παρόν, παρελθόν και μέλλον. Ο τίτλος της έκθεσης δεν είναι τυχαίος, αφού αυτή παίρνει διάφορες μορφές προκειμένου να αναδείξει το συλλογικό αφήγημα: κολάζ, σχέδια, σκίτσα, παρτιτούρες, κείμενα, διηγήματα, ποιήματα, ηχητικά και ζωγραφικά έργα, φωτογραφίες, γλυπτά, βίντεο, χορός και πολλά άλλα είδη τέχνης επιχειρούν μια αναβίωση των παραμυθιών στη σύγχρονη πολιτιστική σκηνή της Ελλάδας.
Αν και η συνολική έκδοση (που μπορείτε να βρείτε και εδώ ψηφιακά) είναι εκτενής, η miss dialectic κατάφερε να συγκεντρώσει τα περισσότερα κεφάλαια των "Μεταμορφώσεων" σε ένα πολυσυλλεκτικό εκθεσιακό πρόγραμμα, χωρισμένο σε 6 Επεισόδια που θα διαρκέσουν έως τις 4/3. Κάθε επεισόδιο θα τρέχει ανά βδομάδα στον εργαστηριακό χώρο του A FOREST, ενώ στις εκδόσεις DOLCE θα παρουσιάζονται ταυτόχρονα διάφορα από τα έργα των καλλιτεχνών, μαζί με δημόσιες δράσεις του παράλληλου προγράμματος των "Μεταμορφώσεων" (εκπαιδευτικές δράσεις, περφόρμανς, παρουσιάσεις, αναγνώσεις κ.α.).
Η Ελεάννα Παπαθανασιάδη, εμπνεύστρια του γενικού πρότζεκτ, μας μίλησε για την αρχική ιδέα που οδήγησε στις "Μεταμορφώσεις" και γιατί τα παραμύθια αποτελούν σημαντικό κομμάτι της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς.
Μιλήστε μας για την έμπνευση που οδήγησε στη δημιουργία της έκδοσης. Πώς επιλέξατε τους καλλιτέχνες των οποίων το έργο παρουσιάζεται στην έκδοση;
Σημείο αφετηρίας της έκδοσης αποτελεί η ανίχνευση γύρω από το παραμύθι και την αφήγηση και η αναβίωσή τους στη σύγχρονη εγχώρια πολιτιστική σκηνή. Αφορμή για τη δημιουργία της (μη εμπορικής) έκδοσης αποτελεί το ερευνητικό έργο μου γύρω από τα παραμύθια και τις τέχνες, που πραγματοποιήθηκε το 2021 με την υποστήριξη του ΥΠ.ΠΟ.Α. Ερωτήματα γύρω από διαχρονικούς (ή μη) ήρωες, τις θεματικές και τη διδακτική του παραμυθιού, των προφορικών ιστοριών, μύθων, τις πιθανές ερμηνείες, την αλληλεπίδρασή τους με το κοινό-δέκτες τους, αλλά και τη συμβολή τους στην ένταξη του ατόμου στον πολιτισμό, αποτέλεσαν τα ερεθίσματα για την εκπόνηση του ερευνητικού έργου και τη δημιουργία της έκδοσης, όπως και τη "μεταμόρφωση" της τελευταίας σε εκθεσιακή σειρά και υβριδικό πρόγραμμα δράσεων.
Η πρόσκληση προς τους/τις συμμετέχοντες/ουσες προέκυψε μέσα από τη δική τους καλλιτεχνική δουλειά και επαγγελματική πορεία, την οποία εκτιμούμε ιδιαίτερα και παρακολουθούμε στενά κατά τα τελευταία χρόνια, όπως και λόγω της ταύτισής μας με το ευρύτερο όραμα και τις αξίες τους όσον αφορά ζητήματα γύρω από την πολιτιστική ζωή, αλλά και τη ζωή μας εν γένει, οι οποίες ανανοηματοδοτούν και αντικατοπτρίζουν τις ατομικές και συλλογικές μας πρακτικές. Κυρίως, όμως, προέκυψε εξαιτίας του σεβασμού και του θαυμασμού μας ως προς την προσφορά και το έργο τους.
Οι καλλιτέχνες είχαν δικές τους ιδέες όσον αφορά τη θεματική ή τους δώσατε εσείς κάποια κατεύθυνση, βάσει του τομέα στον οποίο δραστηριοποιούνται;
Κάποιοι από αυτούς είχαν εντάξει ήδη στο παρελθόν στοιχεία που εστιάζουν ή προσεγγίζουν το παραμύθι –μέσα από ένα διευρυμένο πρίσμα και μια πιο αφηρημένη και απελευθερωμένη σκοπιά χωρίς περιορισμούς– στο έργο τους. Σε δουλειές άλλων εντοπίσαμε εφάμιλλα στοιχεία ή αναφορές που θα μπορούσαν να ενταχθούν και να εξελιχθούν στο πλαίσιο της έρευνας. Έτσι εκκινήσαμε μαζί τους τον διάλογο (που είναι ακόμα σε εξέλιξη) και μέσα από αυτό το κάλεσμα "γεννήθηκαν" σιγά-σιγά τα έργα που βλέπουμε τόσο στην έκδοση όσο και στην έκθεση, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι νέες παραγωγές–αναθέσεις. Οι δουλειές είναι αποτέλεσμα της κοινής μας έρευνας, αναζήτησης, συνομιλίας και διάδρασης γύρω από την κεντρική θεματική. Ανταλλάξαμε τόσο ιδέες όσο και κατευθύνσεις στο πλαίσιο της πολύμηνης επικοινωνίας μας, που ξεκίνησε με την προετοιμασία της πρότασης επιχορήγησης προς το ΥΠ.ΠΟ.Α. το 2020 – ίσως κάποιες φορές και ανεξάρτητα από τον τομέα στον οποίο δραστηριοποιούνται ή και πέρα από τη βασική τους "καθιερωμένη" πρακτική.
Γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε με τον κόσμο των παραμυθιών;
Επιθυμία μας ήταν η ανάδειξη τοπικών αφηγήσεων που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς, η διερεύνηση της "λειτουργίας" και της "χρήσης" τους στο πέρασμα του χρόνου, και κατ’ επέκταση, η αποτύπωση του τρόπου με τον οποίο το παραμύθι ανιχνεύεται και αναβιώνει στη σύγχρονη πολιτιστική παραγωγή. Η σύζευξη της λαϊκής κουλτούρας με την τέχνη, η γεφύρωση της παράδοσης και του σύγχρονου πολιτισμού, αλλά και η ανάπτυξη της κουλτούρας που θέλει τον πολιτισμό αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μας αποτέλεσαν τα βασικά μας εφαλτήρια. Μας ενδιέφερε η αντίληψη και η ανταλλαγή γύρω από ζητήματα που απηχούν και εκφράζονται στα παραμύθια – κοινωνικά, λαογραφικά, εθνολογικά, γεωγραφικά, ιστορικά στοιχεία– και αφορούν όλους/ες μας. Με όχημα τη σύγχρονη τέχνη και μέσω της στροφής στην παράδοση και την τοπικότητα, θα θέλαμε το πρότζεκτ να αποτελέσει το έναυσμα και την προτροπή για μια (ή περισσότερες) περιήγηση (-εις) στη - ρεαλιστική και υπερφυσική - οικουμενική πραγματικότητα του σύγχρονου παραμυθιού, και να αναστοχαστούμε από κοινού παραφράζοντας το γνωστό αισιόδοξο επιμύθιο "και ζήσαμε όλοι εμείς μαζί καλύτερα".
Οι "Μεταμορφώσεις" περιγράφονται ως μια απόπειρα αναβίωσης των παραμυθιών μέσα από τη σύγχρονη τέχνη. Θεωρείτε πως το παραμύθι και ειδικά ιστορίες που ακούγαμε από γονείς και παππούδες, είναι κάτι που σταδιακά θα πάψει να υφίσταται;
Τόσο η έκδοση όσο και το πρότζεκτ επιχειρούν να συσχετίσουν το παραμύθι με το πολιτισμικό παρόν και να υπογραμμίσουν την ενεργή του παρουσία στο σύγχρονο καλλιτεχνικό έργο. Η απόπειρα αυτή επιθυμούσαμε να καθρεφτίζεται όχι μόνο στη διττή φύση (έκδοση, πρότζεκτ) και την θραυσματική ζωή των "Μεταμορφώσεων" (από την αρχική ιδέα ως την τελική τους παρουσίαση), αλλά και να ενσωματώνεται στα έργα όλων των σύγχρονων πολιτιστικών δημιουργών που είναι αναπόσπαστο μέρος τους. Αφενός, η διαδικασία της "μεταμόρφωσης" τόσο του ερευνητικού έργου σε βιβλίο όσο και της έκδοσης σε υβριδικό πρότζεκτ βασίζεται σε μια επιμελητική μεθοδολογία: Στις "Μεταμορφώσεις" διακρίνουμε διαφορετικά "στάδια ζωής" κατά τα οποία το έργο του/της εκάστοτε συμμετέχοντα/ουσας αποκτά διαφορετικές μορφές: το "εμβρυικό στάδιο" της σύλληψής του, το "στάδιο της προνύμφης" –της αποτύπωσής του σε σελίδες μιας έκδοσης–, το "στάδιο της χρυσαλλίδας" –την παραγωγή του έργου–, και το τελικό στάδιο του "ενήλικου έργου-εντόμου" (μια ακόμη αναφορά στη "Μεταμόρφωση" του Κάφκα) με την παρουσίασή του ως τελικό καλλιτεχνικό προϊόν. Αφετέρου, θα επιχειρήσουμε να αναφερθούμε συνοπτικά παρακάτω στην απόπειρα αυτή όπως την εντοπίζουμε στα έργα των "Μεταμορφώσεων" ανά περίπτωση: Κάποιοι δημιουργοί βασίστηκαν σε καταγεγραμμένες ιστορίες, παραμύθια, θρύλους, αλλά και μύθους, και δημιούργησαν πρωτότυπα έργα, ενώ άλλοι δημιούργησαν νέες αφηγήσεις ως παρεμβάσεις σε υπάρχοντα διηγήματα ή παραμύθια. Ορισμένων η δουλειά πηγάζει ή "τροφοδοτείται" από τα παραμύθια ή από τη μυθολογία και για κάποιους, οι προσεγγίσεις έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός νέου παραμυθιού. Η έρευνα και το έργο κάποιων συμμετεχόντων βασίζεται επίσης σε προφορικές ιστορίες.
Τι έχει αλλάξει στα παραμύθια που διαβάζουμε σήμερα και ποια στοιχεία έχουν επηρεάσει το περιεχόμενό τους;
Καθότι δεν έχουμε μελετήσει εκτεταμένα πρόσφατες εκδόσεις με παραμύθια παρά ελάχιστα, πιστεύουμε (ή και ευχόμαστε) ότι οι συμβολισμοί και τα μηνύματα που προσπαθούν να μεταδώσουν στον αναγνώστη ή και αφηγητή αυτές σήμερα διακρίνονται από αξίες που ίσως στο παρελθόν να μην ενσωματώνονταν στο κειμενικό τους περιεχόμενο ούτε και στην εικονογράφησή τους. Αναφερόμαστε σε αξίες, όπως αυτή της ισότητας, της δημοκρατίας, της ελευθερίας, του αλληλοσεβασμού, της συμπερίληψης – ενάντια σε φυλετικές διακρίσεις, πατριαρχικές τάσεις, την έμφυλη βία, τον σεξισμό.
Ποια κλασικά αφηγήματα παραμένουν μέχρι και σήμερα επίκαιρα;
H "Μεταμόρφωση" του Φραντς Κάφκα και άλλα διηγήματα του ιδίου, που συναντάμε μάλιστα και στο έργο της Δήμητρας Κονδυλάτου ως μέρος του πρότζεκτ που βασίζεται στο διήγημα "Ζοζεφίνα η τραγουδίστρια ή Ο λαός των ποντικιών". Μέσα από τα γραπτά του ο Κάφκα ξετυλίγει τις αγωνίες του σύγχρονου ανθρώπου, τόσο ως μονάδα όσο και συλλογικά, οικουμενικά και άχρονα. Αντίστοιχα με τους κεντρικούς ήρωες του συγγραφέα, θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι και οι καλλιτέχνες κατά τη δημιουργία των έργων τους μεταμορφώνονται σε "ήρωες-έντομα" ή και στον ίδιο τον συγγραφέα: μέσα από τη δουλειά τους εκφράζουν καίρια ζητήματα και θέτουν ερωτήματα που απασχολούν όλ@ μας, όπως της ανθρώπινης επαφής και της συλλογικότητας, της επικοινωνίας και της συμβίωσης, των σχέσεων και της ελευθερίας, της σκέψης, της ζωής και της επιβίωσης, της υπόστασης και της ύπαρξης.
Έχετε κάποιο αγαπημένο παραμύθι που εμφανίζεται συχνά σε καλλιτεχνικές αφηγήσεις;
Ένα παραμύθι που εμφανίζεται συχνά σε καλλιτεχνικές αφηγήσεις του πρότζεκτ είναι η ιστορία (και οι παραλλαγές της) που μιλάει (μιλούν) για μια κοπέλα η οποία έχει είτε έξι είτε εννιά ή δώδεκα αδέρφια, τα οποία έχει μαγέψει μια μάγισσα μεταμορφώνοντάς τα σε πουλιά. Η κοπέλα πρέπει, τελώντας υπό απόλυτη σιωπή, να πλέξει με τσουκνίδες πουκάμισα για τα αδέρφια της, ώστε φορώντας τα να ξαναγίνουν άνθρωποι. Την ιστορία τη συναντάμε με διαφορετικούς τίτλους ανά τον τόπο: "Τ’ αδέλφια που έγιναν πουλιά", "Έξι κύκνοι", "Οι εννιά αγριόκυκνοι και η ωραία Ελένη", "Τα εννιά πουλιά", "Τα δώδεκα βασιλόπουλα", "Τα βασιλόπουλα και η κακιά μητριά", "Τα δώδεκα αδέλφια", "Η Ελίζα με τους 7 κύκνους", "Τα δώδεκα αδέρφια που γίνονταν π’λια", "Οι δώδεκα κύκνοι", "Η Χιονένια και η Τριανταφυλλένια", μεταξύ άλλων.
Στο παραμύθι αυτό έχει επικεντρωθεί η CLOTHESLINES για το έργο των "Μεταμορφώσεων", αλλά πάνω στο παραμύθι αυτό έχει δουλέψει στο παρελθόν και η Νίνα Παπακωνσταντίνου: Συγκεντρώνοντας και μελετώντας παραλλαγές του παραμυθιακού τύπου όπου το ένδυμα αποκτά κεντρικό ρόλο, η CLOTHESLINES εστιάζει στα δύο είδη μεταμόρφωσης που επιτελούνται• αφενός στη μεταμόρφωση του ακατέργαστου, άμορφου υλικού σε ύφασμα και ρούχο, και αφετέρου στη μεταμόρφωση αυτού/-ής που το ενδύεται. Συνδέοντας την πλοκή της ιστορίας με την πλέξη αυτή καθαυτή, η Νίνα Παπακωνσταντίνου έπλεξε το κείμενο του παραμυθιού έξι φορές. Όπως αποκαλύπτει η ίδια, μέσα από τη δική της διαδικασία μεταφοράς και μεταμόρφωσης της ιστορίας, η αφήγηση πλέον δεν αφορά μόνο το παραμύθι, δηλαδή το υλικό που χρησιμοποιεί ως πηγή, και την πλοκή του, αλλά και την ίδια τη διαδικασία, η οποία φανερώνεται στο τελικό αποτέλεσμα.
Γιατί προτιμήσατε να σχεδιάσετε ένα πολυσυλλεκτικό πρότζεκτ αντί μια μεγάλη έκθεση βασισμένη στη θεματική του τόμου;
Αντιμετωπίζουμε τις "Μεταμορφώσεις" ως ένα συλλογικό σπονδυλωτό πρότζεκτ. Τα επεισόδια του εκθεσιακού προγράμματος αποτελούν αναφορά στα κεφάλαια της έκδοσης. Ταυτόχρονα ο ίδιος ο χώρος Α FOREST γίνεται ένα στοιχείο που μεταμορφώνεται: όχι μόνο αλλάζει χρήση και από εργαστήριο μετουσιώνεται σε εκθεσιακό χώρο, αλλά και ως σταθερός χώρος παρουσίασης αποκτά αναπόφευκτα άλλη μορφή από εβδομάδα σε εβδομάδα με την εναλλαγή των εκθεμάτων. Παράλληλα, οι υπόλοιποι χώροι δορυφόροι υπογραμμίζουν την πολυσυλλεκτικότητα του εγχειρήματος.
Στα συνολικά 6 επεισόδια του πρότζεκτ καλύπτονται όλα τα κεφάλαια του τόμου;
Στα έξι διαδοχικά επεισόδια εκτυλίσσεται το μεγαλύτερο μέρος του εκθεσιακού προγράμματος των "Μεταμορφώσεων" στο οποίο παρουσιάζονται έργα δεκαεννιά δημιουργών σε φυσικό χώρο, το στούντιο A FOREST. Ταυτόχρονα, καθόλη τη διάρκεια της εκθεσιακής σειράς φιλοξενούνται έργα τριών συμμετεχόντων/ουσων (η έκδοση με μια φανταστική ιστορία της Ελένης Μπαγάκη, το σχέδιο του Παναγιώτη Μπάρα που εμπνέεται από το λαϊκό παραμύθι Κοιλιά από το Αιγαίο, το χειροποίητο βιβλίο και οι δύο εικονογραφήσεις της Ναταλίας Μαυρωτά για επιλεγμένες ιστορίες από το λαογραφικό αρχειακό έργο του Νικόλαου Γ. Πολίτη) σε μία γωνιά ανάγνωσης στο βιβλιοπωλείο DOLCE.
Ταυτόχρονα, κάποια έργα θα παρουσιαστούν διαδικτυακά, όπως ο παράδοξος διάλογος ανάμεσα στον Παναγιώτη Λουκά και στην Εβίτα Τσοκάντα που πήρε τη μορφή μιας δημόσιας μουσικής λίστας στο YouTube με κομμάτια που επέλεξαν μαζί ένα βράδυ περίπου έναν χρόνο μετά τη συνομιλία τους στο πλαίσιο της έκδοσης, η διάλεξη της επιμελήτριας Κλέας Χαρίτου για το έργο της Μπίας Ντάβου και συγκεκριμένα πώς η εικαστικός χρησιμοποιεί τον μύθο της Οδύσσειας, αλλά και η συζήτηση ανάμεσα στην επιμελήτρια Δανάη Γιαννόγλου και την εικαστικό Raffaela Naldi Rossano γύρω από το έργο της που εστιάζει σε προγονικά γυναικεία αρχέτυπα και αφηγηματικές τεχνικές καθώς και τον τρόπο με τον οποίο αυτά εμφανίζονται σε παραδοσιακούς μύθους και αστικούς θρύλους, και, τέλος, η συνομιλία της επιμελήτριας Μυρτώς Κατσιμίχα με την εικαστικό Νίνα Παπακωνσταντίνου γύρω από το έργο της και ειδικότερα σε σχέση με τον ρόλο της αφήγησης και της μυθοπλασίας στη δουλειά της, που θα αναρτηθούν στο Soundcloud.
Βάσει ποιων κριτηρίων ομαδοποιήσατε τους καλλιτέχνες του κάθε Επεισοδίου;
Οι συνδέσεις ανάμεσα στα έργα είναι λιγότερο ή περισσότερο προφανείς. Πυρήνα της δημόσιας έκθεσης αποτελεί το A FOREST που μεταμορφώνεται σταδιακά, ενώ τα έργα που φιλοξενεί εναλλάσσονται κάθε εβδομάδα. Η επιλογή των δημιουργών για το καθένα από τα έξι επεισόδια στον εργαστηριακό αυτό χώρο βασίζονται στις "αφηγήσεις" των δημιουργών μέσα από τα έργα τους: στις κοινές αναφορές και αλληγορίες, τους συμβολισμούς που τα διακρίνουν, στην έκφραση αντίστοιχων ερωτημάτων που τους/τις απασχολούν – πέρα από τα εμφανή κοινά χαρακτηριστικά που έχουν τα έργα όσον αφορά το μέσο όσο και τα υλικά που χρησιμοποιούν οι καλλιτέχνες, ή την κοινή επαγγελματική ιδιότητα των δημιουργών ως κριτήριο. Τα αόρατα νήματα που διακρίνονται ανά επεισόδιο, θα μπορούσαμε ενδεχομένως με μια λέξη ή φράση να τα περιγράψουμε ως αφιερώματα στη μυθολογία (επεισόδιο 1), στο λαϊκό παραμύθι (επ. 2), στις προσωπικές αφηγήσεις και στην προφορική ιστορία (επ. 3), στις φανταστικές περφόρμανς σε φανταστικούς τόπους (επ. 4), στις γυναίκες (τόσο οι ίδιες συμμετέχουσες όσο και η θηλυκή παρουσία στα έργα – το έργο του Χατζηνικολάου αποτελεί ένα βιβλίο που υποδόρια αναφέρεται σε μια γυναικοκτονία, ενώ του Νικολάου στις γυναίκες της οικογένειας, επ. 5), στα αρχεία και στη μελέτη τους, αλλά και στην ανάγνωση και την ακρόαση ή την αφήγηση ιστοριών (επ. 6).
Στον χώρο όπου στεγάζονται οι εκδόσεις DOLCE και που λειτουργεί ως βασικός δορυφόρος του διακαλλιτεχνικού εγχειρήματος, παρουσιάζονται έργα σε έντυπη μορφή (βιβλία, εικονογραφήσεις, σχέδιo). Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι η συνεργασία μας με το DOLCE δεν περιορίζεται στη φιλοξενία των έργων: Το βιβλίο "Βούτυρο και κράκερ" της Ελένης Μπαγάκη είναι συνέκδοση με το DOLCE, η Ματίνα Νικολαΐδου των εκδόσεων ανέλαβε τον σχεδιασμό τόσο αυτής της έκδοσης όσο και της έκδοσης των Μεταμορφώσεων –που και οι δύο προηγήθηκαν του εκθεσιακού εγχειρήματος–, αλλά και την οπτική ταυτότητα του πρότζεκτ.
Υπάρχει κάποια θεματική που θα θέλατε να ερευνήσετε μελλοντικά στη miss dialectic;
Η miss dialectic προσπαθεί να επανανοηματοδοτήσει την πολιτιστική κληρονομιά, την παράδοση και την ιστορία στον παρόντα χώρο και χρόνο, στην παρούσα συνθήκη, ενώ στοχεύει στη γεφύρωση της σύγχρονης τέχνης με το ευρύ κοινό. Παράλληλα, επιχειρεί να καταδείξει τα στάδια της έρευνας και παραγωγής που απαιτούνται για τη δημιουργία ενός καλλιτεχνικού έργου και να συμβάλλει στην τόνωση της εγχώριας καλλιτεχνικής παραγωγής. Οι δράσεις μας εκκινούν από την ανάγκη μας να κάνουμε έρευνα πάνω σε επιλεγμένες θεματικές και να επαναδιαπραγματευτούμε την πρόσφατη ιστορία και την παράδοση. Επιθυμούμε να συμπληρώσουμε τις τελευταίες με νέες αφηγήσεις και να προσθέσουμε πιθανές συνέχειες μέσα από τον λόγο μας και τις υλικές εκφράσεις του. Η βασική "θεματική" πάνω στην οποία δουλεύουμε είναι η "καλλιτεχνική εργασία". Πέρα από τη διερεύνηση αυτής ως πράξη, έκφραση, ως διαδικασία και ως αφήγημα, θα θέλαμε να διευρύνουμε το πεδίο της έρευνάς μας γύρω από αυτή ως επάγγελμα, ως μέσο βιοπορισμού, ως οικονομία. Ακόμη, θα επιθυμούσαμε να εστιάσουμε περισσότερο στα καλλιτεχνικά αρχεία και στη σημασία τους. Επιπλέον, μας ενδιαφέρει ο λόγος που παράγεται από τους ίδιους τους καλλιτέχνες εντός και εκτός/παράλληλα του εικαστικού τους έργου, αλλά και το σημείο σύνδεσης ή/και τομής μεταξύ του κειμένου και της εικόνας (θέμα που μελετήθηκε στη μη εμπορική έκδοση "Πρόλογοι"). Σκοπεύουμε να συνεχίσουμε το εκδοτικό μας πρόγραμμα με σύγχρονους Έλληνες δημιουργούς, που ξεκίνησε με την Ελένη Μπαγάκη και συνεχίζει με τον Κωνσταντίνο Χατζηνικολάου, όπως και με την Καρολίνα Κρασούλη, σε συνεργασία με τις εκδόσεις DOLCE, αλλά και να προχωρήσουμε σε νέες αναθέσεις έργων που εστιάζουν σε λογοκεντρικές πρακτικές.
Μη χάσετε το 3ο Επεισόδιο των "Μεταμορφώσεων" που παρουσιάζεται στο A FOREST από 8-11/2, με τη συμμετοχή των Εύας Βασλαματζή & Μαλβίνας Παναγιωτίδη, Ανδρέα Ράγκναρ Κασάπης, Καρολίνας Κρασούλη.
Εγκαίνια: κάθε Τετάρτη στις 6 μ.μ.
Info: 25/1-4/3
Ημέρες και ώρες επίσκεψης:
A FOREST (Καλλιδρομίου 40, Εξάρχεια) | Τετ.-Παρ.: 6-8 μ.μ., Σαβ.: 1-3 μ.μ. & κατόπιν συνεννόησης | Είσοδος ελεύθερη
DOLCE (Σίνα 62, Νεάπολη) | Τρ., Πεμ.: 11 π.μ. – 6 μ.μ. & κατόπιν συνεννόησης | Είσοδος ελεύθερη
© φωτογραφίας εξωφύλλου: Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου & Δέσποινα Σανιδά-Κρεζία "ΦΑΤ & ΘΙΝ", 2022, περφόρμανς, διάρκεια 17', ©YOOOP Studio
Το πρόγραμμα και οι δράσεις των "Μεταμορφώσεων"
