Η αγορά της τεχνολογίας έχει πολλές ιδιαιτερότητες συγκρινόμενη με άλλες καταναλωτικών προϊόντων ή υπηρεσιών - μία συγκεκριμένη της, δε, το κοινό συχνά "εισπράττει" αρνητικά: την... "εξέλιξη-πρωτάρης οδηγός", όπως μάς αρέσει να την εικονοποιούμε. Όπως ένας οδηγός που πρωτομαθαίνει να χειρίζεται τις ταχύτητες αρχικά "περνά" από την μία στην άλλη απότομα, επιταχύνοντας κι επιβραδύνοντας όχι... ακριβώς ομαλά, έτσι και η τεχνολογία ενίοτε δίνει αυτήν την εντύπωση σε πολλές προϊοντικές κατηγορίες: ενώ οι κατασκευάστριες δείχνουν να έχουν "κολλήσει" σε συγκεκριμένες τεχνολογίες για πάρα πολύ καιρό και να μην σημειώνουν πρόοδο ορατή σε επίπεδο προϊοντικό, κινούμενες αργά, ξαφνικά - σε διάστημα μερικών μηνών μόλις - ανατρέπουν αυτήν την εικόνα "επιταχύνοντας" απότομα όχι για βήμα, αλλά για άλμα μπροστά. Τέτοια εικόνα έδωσαν συνολικά οι κατασκευαστές τηλεοράσεων στην φετινή CES 2019. Γιατί μάς προβληματίζει το γεγονός αυτό, λοιπόν;

Ας καταμετρήσουμε τα δεδομένα. Από την μία πλευρά πέρσι είχαμε σε όλη τη χρονιά ένα (1) μοντέλο τηλεόρασης 8Κ, την Q900R της Samsung (για την ώρα θεωρούμε τις οθόνες 8Κ της Sharp ως γιγάντια monitor). Φέτος θα έχουμε το λιγότερο 4 νέα μοντέλα τηλεοράσεων 8Κ: από την Sony με LED/LCD, από την LG με LED/LCD και OLED, καθώς και τα δεύτερης γενιάς LED/LCD της Samsung, σε πιο πολλές διαγωνίους από ποτέ (καθώς και 2 ακόμη κατασκευαστές που έχουν ανακοινώσει δικά τους για "κάποια στιγμή μέσα στο 2019"). Από την άλλη πλευρά έχουμε και πάλι χρήση των δύο καθιερωμένων τεχνολογιών απεικόνισης, των LED/LCD και OLED δηλαδή, με αυξημένη φυσικά την ανάλυση οθόνης σε σχέση με τις παρούσες 4Κ αλλά με τις ίδιες κατασκευαστικές αδυναμίες και μειονεκτήματα που καλούμαστε ν' αποδεχθούμε για 6 ή 7 χρόνια τώρα. Πρόοδος, δηλαδή, αλλά... "με αστερίσκους". Ένα το κρατούμενο.

Έχουμε παράλληλα, δίχως... "αστερίσκους", αληθινά καινούργια τεχνολογία απεικόνισης, την MicroLED, η οποία δείχνει πολλά υποσχόμενη και ικανή να ξεπεράσει - με σωστή υλοποίηση - τους περιορισμούς των παρόντων τεχνολογιών LED/LCD και OLED. Αυτήν την τεχνολογία την πιστεύει περισσότερο απ' όλους η Samsung και πιθανότατα θα είναι η πρώτη που θα προσφέρει (έστω και πανάκριβο) εμπορικό προϊόν MicroLED στην κατηγορία αυτή, χωρίς ωστόσο... κανείς να έχει ιδέα το πότε. Στο μεταξύ τόσο η Sony (με την χρονικά προηγούμενη τεχνολογία της Crystal LED που συνεχίζει να επιδεικνύει) όσο και άλλοι κατασκευαστές εργάζονται πειραματικά σε δικές τους αντίστοιχες υλοποιήσεις κι ενδεχομένως περιμένουν να δουν την αντίδραση της αγοράς στις πρώτες υπερπανάκριβες τηλεοράσεις της Samsung για να κινηθούν. Δεύτερο κρατούμενο.

Έχουμε άλλωστε και το παράδοξο, ή... όχι και τόσο παράδοξο, του μόνου αληθινά ριζοσπαστικού νέου προϊόντος στην κατηγορία των τηλεοράσεων που όχι μόνο "έδωσε το παρόν" στην CES 2019 (αυτό το είχε κάνει και άλλοτε), αλλά θα είναι διαθέσιμο σε λίγους μήνες. Αναφερόμαστε φυσικά στην OLED TV R της LG, την πρώτη "αναδιπλούμενη" τηλεόραση της οποίας η οθόνη δεν είναι σταθερή και άκαμπτη αλλά "τυλίγεται" γύρω από τον εαυτό της για να αποθηκευθεί μέσα σε ειδικό έπιπλο και να μην φαίνεται καθόλου. Ναι, είναι και αυτή τεχνολογίας OLED με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα πλεονεκτήματά της και τα μειονεκτήματά της στην προβολή περιεχομένου. Ναι, είναι... "μόνο" ανάλυσης εικόνας 4Κ. Ναι, θα είναι 3 ή 4 φορές ακριβότερη από αντίστοιχη "άκαμπτη" τηλεόραση στην ίδια διαγώνιο. Είναι όμως το πρώτο τέτοιο προϊόν για το οποίο υπάρχουν πρόσθετα ή διαφορετικά σενάρια χρήσης και τρόποι ένταξης σ' έναν χώρο, σε σχέση με μία τυπική τηλεόραση οποιασδήποτε τεχνολογίας.

Όλα τα παραπάνω "ναι μεν, αλλά" - είτε η πλάστιγγα γέρνει προς την θετική, είτε προς την αρνητική πλευρά της εξίσωσης - συνολικά οδηγούν σε ένα και μόνο συμπέρασμα: η κατηγορία των σύγχρονων τηλεοράσεων μπορεί να δείχνει... "ψυχολογικά έτοιμη" για το επόμενο βήμα, και μάλιστα να προτίθεται να κάνει άλμα και όχι βήμα, όμως στην πραγματικότητα δεν έχει κάνει την ανάλογη προετοιμασία. Έχει σηκώσει το ένα πόδι από το έδαφος για το βήμα που ίσως θα οδηγήσει σε άλμα (κάποια στιγμή) αλλά η αλήθεια είναι πως και διστακτικά το κάνει, και χωρίς σαφές, κατανοητό πλάνο. Οι αποδείξεις είναι απτές: η απουσία πιστοποίησης των θυρών HDMI 2.1 που απαιτούνται για απροβλημάτιστη χρήση μελλοντική, η απουσία επιχειρημάτων για την αναγκαιότητα της ανάλυσης 8Κ, η απουσία περιεχομένου 8Κ σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, η απουσία εν τέλει αληθινού κινήτρου που χρειάζεται το κοινό για να στηρίξει τις κατασκευάστριες στο όποιο (φυσικά πανάκριβο) επόμενο βήμα αυτές θέλουν να κάνουν.

Στην ουσία αυτό που συμβαίνει είναι για... πολλοστή φορά το σύνηθες. Οι κατασκευαστές αντιλαμβάνονται πως έχουν ωθήσει τις παρούσες τεχνολογίες προβολής στο όριο των δυνατοτήτων τους, αντιλαμβάνονται πως δεν μπορούν να χρεώνουν πια πάρα πολύ υψηλά ποσά, με μεγάλα περιθώρια κέρδους γι' αυτές τις τεχνολογίες - όχι όταν για να αντιληφθεί κανείς την διαφορά ποιότητας των καλύτερων μοντέλων πρέπει να γνωρίζει τί πρέπει να κοιτάξει και με ποιά κριτήρια - οπότε θεωρούν πως μόνο το... marketing του "πιο πολύ" θα φέρει τα έσοδα που θέλουν. Έχουν δίκιο. Όμως τα επιχειρήματα του marketing είναι και πάλι αδύναμα (ή και ανύπαρκτα), οι ίδιοι οι κατασκευαστές, δε, έχουν την απαίτηση το κοινό να τούς ακολουθήσει στην επιθυμία τους αυτή με σοβαρότατες εκ μέρους του επενδύσεις χρηματικές, χωρίς οι ίδιοι να έχουν αντιμετωπίσει με την ίδια σοβαρότητα το δικό τους τμήμα της εξίσωσης. Αποτέλεσμα: ένα βήμα μετέωρο, διστακτικό, που οι πιο πολλοί καταναλωτές - όσοι έχουν... άφθονα χρήματα εξαιρούνται - καλά θα κάνουν να αντιμετωπίσουν αυτήν την φορά με δυσπιστία και να τηρήσουν στάση αναμονής.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, εν τέλει, πολλά μέσα ενημέρωσης "έχρισαν" την OLED TV R της LG ως την πλέον ενδιαφέρουσα τηλεόραση της CES 2019. Είναι ένα προϊόν απολύτως ειλικρινές, απολύτως σαφές στο τί προσφέρει, απολύτως σαφές όσον αφορά σε ποιούς απευθύνεται, απολύτως σαφές όσον αφορά στους λόγους για τους οποίους θα ήθελε κάποιος να το τοποθετήσει σε έναν ιδιωτικό χώρο και να το χρησιμοποιεί με συγκεκριμένο τρόπο. Ναι, η LG πιθανώς θα... "χρεώσει κάτι παραπάνω" ή και πολύ παραπάνω για τον νεωτερισμό του προϊόντος από την μία, την αποκλειστική του κατασκευή από την άλλη. Όμως είναι ένα προϊόν χωρίς "αστερίσκους", χωρίς υποσχέσεις των οποίων η εκπλήρωση δεν εξαρτάται από αυτόν που τις κάνει, χωρίς τακτικές τύπου "πλήρωσε τώρα και βλέπουμε αργότερα". Είναι ένα βήμα με αυτοπεποίθηση, προς άλλη κατεύθυνση από την συνήθη. Χρειάζεται προσπάθεια για να μαντέψει κανείς ποιά προσέγγιση εκτιμούμε περισσότερο; Εννοείται πως όχι!