Καλοί και κακοί νεκρανασταίνονται και αλλάζουν στρατόπεδα σε ένα παραφουσκωμένο από κυνηγητά, εφέ, προσχηματικές αφορμές και απιθανότητες σίκουελ, οι υπερβολές του οποίου ξεπερνούν πλέον και εκείνες των καρτούν.
Με ακρίβεια αλλά και ψυχρότητα εντομολόγου ο Λόουζι βάζει κάτω από τον σκηνοθετικό φακό του ένα upper class ψυχόδραμα του Χάρολντ Πίντερ. Εξαιρετική, βιτριολικά κυνική η ανατομία του σνομπ βρετανικού ακαδημαϊσμού, ρηχότερη από τον «Υπηρέτη» η ψυχαναλυτική προσέγγιση της ερωτικής αντιπαράθεσης.
Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου και άλλες τέσσερις πρωτοκλασάτες υποψηφιότητες για ένα φεμινιστικό θρίλερ εκδίκησης, το οποίο προσπαθεί να διασκεδάσει το διδακτισμό του με σαρκαστικό μαύρο χιούμορ. Έξυπνα γραμμένο, αλλά υπερβολικά φιλόδοξο, θέλει –όπως αποδεικνύει το φινάλε– και την πίτα ολόκληρη και το θεατή χορτάτο.
Μεγάλο Βραβείο στο Φεστιβάλ του Σάντανς («Σινεμά του Κόσμου») για ένα αγωνιώδες ψυχολογικό δράμα με καθαρή πολιτικοκοινωνική ματιά στην ιρανική πραγματικότητα. Αμείωτης κινηματογραφικής έντασης, παρά την επιστράτευση κάποιων μελοδραματικών σεναριακών τρικ, η οποία κορυφώνεται δεξιοτεχνικά από ένα υποδειγματικό σκηνοθετικό τέμπο.
Ένα αψεγάδιαστο πορτρέτο της θλίψης και της λαχτάρας του έρωτα, το οποίο εξυμνεί όπως καμία άλλη ταινία τις εμμονές που το συνοδεύουν, τη λυτρωτική επίδραση του συναισθηματικού συγχρονισμού και εντέλει τους ψιθύρους αγάπης που θάβονται στο στέρνο δύο αγαπημένων.
Πρωτότυπη, συχνά ευφυής κι άλλο τόσο… weird εξερεύνηση της σχέσης της σύγχρονης κοινωνίας αλλά και της τέχνης, με τη μεταφυσική αναζήτηση της απόλυτης ελευθερίας. Ντοκιμαντέρ στα όρια του δοκιμιακού σινεμά, γεμάτο ιδέες που εντυπωσιάζουν, πολλές όμως δεν ολοκληρώνονται κινηματογραφικά.
Ο Τέιλορ Σέρινταν υπογράφει μια σφιχτοδεμένη, μα εντελώς μπανάλ σεναριακά περιπέτεια.
Το Χόλιγουντ ως crime scene, το αμερικανικό όνειρο ως εφιάλτης και τα απωθημένα πάθη ενός εμβληματικού φιλμ νουάρ.
By the book βιογραφία μιας μυθιστορηματικής προσωπικότητας, συνδεδεμένη με τη συστημική καταπίεση των Μαύρων στις μεταπολεμικές ΗΠΑ.
Οσκαρική υποψηφιότητα διεθνούς ταινίας για μια ευρηματική, πολλά υποσχόμενη ιδέα, της οποίας το κινηματογραφικό ενδιαφέρον χάνεται μέσα σε ένα κοινότοπο σενάριο.
Οι πρόσφατοι «Άθλιοι» συναντούν την «Ημέρα Εκπαίδευσης» σε μια καταιγιστικού ρυθμού και κλειστοφοβικής αίσθησης αστυνομική περιπέτεια.
Ένα από τα διασκεδαστικότερα καρτούν δίδυμα αποσυντονίζεται πλήρως από μια αδέξια προσπάθεια μυθοπλαστικής οργάνωσης.
Θεαματικότατο παραμύθι, το οποίο ζωντανεύει ένα φανταστικό κόσμο εξωτικής περιπέτειας.
Αστυνομικό μυστήριο το οποίο ξεκινάει σαν ψυχολογικό θρίλερ και μεγεθύνεται σε ένα φιλόδοξο πολιτικοκοινωνικό δράμα.
Heist movie και μπουρλέσκ κωμωδία σε κομψό, πρωτότυπο για την εποχή συνδυασμό, με τον καταιγιστικό Πίτερ Σέλερς.
Η πιο παιχνιδιάρικη και σπιντάτη ταινία του Καρ-Βάι, με εξαίσια σκηνογραφική σύλληψη και ατμοσφαιρικά πλάνα που υποβάλλουν μια δαιδαλώδη αίσθηση.
Άκρως επικίνδυνο θέμα το οποίο οι Νταρντέν χειρίζονται με πολιτική ευαισθησία, αλλά και με διεκπεραιωτική, προβλέψιμη λογική. Παραμένουν θαρραλέοι κι οξυδερκείς δημιουργοί, κερδίζοντας το βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάνες, προσκολλημένοι όμως σε μια κινηματογραφική προσέγγιση την οποία έχουν πλέον εξαντλήσει.
Τίμιο και απολαυστικά αγωνιώδες σίκουελ, το οποίο, δίχως να επενδύει σε γερές σεναριακές καινοτομίες, αποδεικνύεται μια αρκούντως ανατριχιαστική συνέχεια.
Η απλή, μα έξυπνη new age σάτιρα προστίθεται στο δοκιμασμένο μενού των «Κρουντς», οι οποίοι διατηρούν τα ελάχιστα προαπαιτούμενα της ανήλικης διασκεδαστικής περιπέτειας.
Υποστηρικτές και αμφισβητίες του ιστορικού κατορθώματος του Σπύρου Λούη αντιπαρατίθενται σε ένα ευρηματικό ντοκιμαντέρ που συνδυάζει σοβαρή έρευνα, ιστορική ανάλυση, κοινωνιολογικό στοχασμό και… αφοπλιστικό χιούμορ.
Weird ιδέα πάνω στη μνήμη και την «προγραμματισμένη» πραγματικότητα, την οποία ο πρωτοεμφανιζόμενος Νίκου χειρίζεται με ευφάνταστες σφήνες κι έξυπνα ευρήματα.
Δραματική κομεντί καθυστερημένης ενηλικίωσης, βασισμένη σ’ έναν καρτουνίστικο χαρακτήρα τον οποίο ζωντανεύει με παλμό ο Δημήτρης Ήμελλος.
Μοντέρνο νουάρ το οποίο χάνεται στις δαιδαλώδεις αναφορές και τη βιρτουόζικη εκζήτησή του.
Στιλάτο, εκκεντρικό και αριστοτεχνικό παιχνίδι πάνω στο πραγματικό και το φαντασιακό, από έναν ώριμο όσο ποτέ σκηνοθετικά Μπουνιουέλ.