«Λωξάντρα»
Ταταυλιανά χασαποσέρβικα, καρσιλαμάδες, αμανέδες και πολίτικα συρτά, με τη γνώση και την επιμέλεια του Λάμπρου Λιάβα, συνοδεύουν την Λωξάντρα-Άννα Βαγενά στο θεατρικό της ταξίδι. Ο κόσμος της Δύσης και της Ανατολής σμίγουν στη θεατρική παραγωγή του θεάτρου Μεταξουργείο. Η Άννα Βαγενά, μετά την «Αγγέλα Παπάζογλου, συναντά μια άλλη διάσημη Mικρασιάτισσα, τη Λωξάντρα. Η ίδια, διασκεύασε, σκηνοθετεί και παίζει στη θεατρική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος της Μαρίας Ιορδανίδου και ο στόχος της «είναι μια απλή ‘νοσταλγική’ αναδρομή, αλλά να προβάλει το ήθος και τις αξίες ζωής του πολιτισμού των Ρωμιών της Πόλης σε σχέση με τη σύγχρονη κρίση και τις σημερινές μας ανάγκες για έκφραση, επικοινωνία κι ανθρωπιά».
«Σταματία, το γένος Αργυροπούλου»
Γεννημένη στην Αθήνα στα μέσα της δεκαετίας του ’30, κόρη ανώτερου υπάλληλου του Υπουργείου Εμπορίου. Διαπαιδαγωγημένη με τα χρηστά ήθη της εποχής και αρραβωνιασμένη με λοχαγό του Εθνικού Στρατού. Ζει στην αυλή του σπιτιού της, αδυνατώντας να παρακολουθήσει και κυρίως να αποδεχτεί τη ζωή που προχωράει δίπλα της…. Είναι απολαυστική στην ερμηνεία της Σταματίας η Ελένη Ουζουνίδου, η οποία βραβεύτηκε, όπως και η παράσταση, στα θεατρικά βραβεία του περιοδικού ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ 2015. Στο πρώτο θεατρικό έργο του πεζογράφου Κώστα Σωτηρίου που σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος εμφανίζεται αγκαλιά με μια ελληνική σημαία ως έκπληκτη αστή, γαλουχημένη στα χρηστά ήθη της δεκαετίας του ’30.
Περισσότερες πληροφορίες
Λωξάντρα
Ένα νοσταλγικό ενθύμιο από τη ζωή των Ελλήνων στην Πόλη αλλά και ένας ύμνος στη γυναικεία δύναμη και τη χαρά της ζωής είναι ο θεατρικός μονόλογος που βασίζεται σε ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία της ελληνικής λογοτεχνίας, που διαβάστηκε με πάθος από πολλές γενιές Ελλήνων, ενώ μεταφέρθηκε και στη μικρή οθόνη. Η Λωξάντρα, πρόσωπο υπαρκτό, έζησε στην Κωνσταντινούπολη από το 1824 που γεννήθηκε, έως το 1914 που πέθανε. Μέσα από τη ζωή της, βλέπουμε το ήθος και τον πολιτισμό των Ρωμιών της Πόλης, τότε που κυριαρχούσαν σε αυτήν. Μια παράσταση γεμάτη γέλιο, συγκίνηση, νοσταλγία και τρυφερότητα, που ενισχύεται από τις μουσικές και τα τραγούδια που επέλεξε ο Λ. Λιάβας.
Σταματία, το γένος Αργυροπούλου
Ο απολογισμός μιας γυναίκας η οποία αρραβωνιάστηκε έναν λοχαγό του στρατού και παρέμεινε προσκολλημένη σε αυτό που η ίδια θεωρούσε εθνικά, ηθικά και θρησκευτικά σωστό.
