10 ξεχωριστές πρεμιέρες για την εβδομάδα 12-18/11

Παραστάσεις που κοντράρονται με την πολιτική επικαιρότητα και την ιστορία, κλασικά αλλά και νεοελληνικά έργα, βετεράνοι και γνωστοί πρωταγωνιστές, αλλά και νέες δυνάμεις συναντιόνται σε μια εβδομάδα με ενδιαφέρουσες πρεμιέρες.

Σκοτεινές γλώσσες

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και οι Άννα Καλαϊτζίδου, Χρήστος Λούλης, Άννα Μάσχα και Γιώργος Χρυσοστόμου ερμηνεύουν τους ρόλους στο μυστηριώδες ψυχολογικό θρίλερ «Σκοτεινές γλώσσες» του Άντριου Μπόβελ από την Αυστραλία. Η διάθεση του αυτοδιαχειριζόμενου θεάτρου Πόρτα να παρουσιάσει άγνωστα σύγχρονα έργα τέθηκε από την περασμένη σεζόν και φέτος συνεχίζει.

Το πολυβραβευμένο θεατρικό του έργο του Μπόβελ «Speaking in Tongues» («Σκοτεινές Γλώσσες») γράφτηκε το 1996, έχει ανέβει στην Αυστραλία, στην Ευρώπη και στην Αμερική και το 2001, ο ίδιος ο συγγραφέας έκανε τη μεταφορά του έργου στον κινηματογράφο με τον τίτλο «Lantana». Πηγή έμπνευσης για τις «Σκοτεινές Γλώσσες» ήταν τα μαθήματα σάλσα που έκανε με τη γυναίκα του όταν εκείνη απείλησε ότι αν δεν της κάνει τη χάρη να κάνουν μαζί αυτά τα μαθήματα χορού, θα ζητήσει διαζύγιο! (πρεμιέρα 14/11)

Κραυγή

«Το καλύτερο έργο μου μετά το “Λεωφορείο ο Πόθος”»: έτσι χαρακτήριζε ο Τενεσί Ουίλιαμς την «Κραυγή», το ελάχιστα παιγμένο έργο του, το οποίο ανεβαίνει στο Faust. Η σκηνοθέτις Έλλη Παπακωνσταντίνου, η οποία πρωτοανέβασε το έργο στην εκδοχή του 1967 πριν από τέσσερα χρόνια με τους Αιμίλιο Χειλάκη και Αθηνά Μαξίμου, επανέρχεται σε αυτό το άγνωστο αριστούργημα του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα με ένα αναπάντεχο ντουέτο ηθοποιών: τον Αλέκο Συσσοβίτη, τον δημιουργό του Faust και πάντα τολμητία –τόσο ως ηθοποιό όσο και ως παραγωγό– ήδη από τα ’90s, όταν άφησε πίσω του τη Μύκονο και το μόντελινγκ για να ταχθεί στο θέατρο, και τη Μάνια Παπαδημητρίου με την ακτιβιστική δράση και τη μεγάλη πορεία στο θέατρο από τη δεκαετία του ’80. (πρεμιέρα 14/11)

Μάγκντα Γκαίμπελς

Ο Γιώργος Βέλτσος παίζει στα δάχτυλα τον Ντεριντά, τον Λακάν και τον Ντελέζ, έχει διδάξει θεωρία της επικοινωνίας σε κάμποσες γενιές φοιτητών του Παντείου αλλά είναι η πρώτη φορά που βλέπει έργο του να ανεβαίνει στο Εθνικό Θέατρο. Τίτλος του; «Μάγκντα Γκαίμπελς», το όνομα της συζύγου του χιτλερικού υπουργού Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκαίμπελς. Η Άντζελα Μπρούσκου σκηνοθετεί, η Παρθενόπη Μπουζούρη και ο Θάνος Παπακωνσταντίνου πρωταγωνιστούν (πρεμιέρα 14/11).

Αθηνά Χατζηεσμέρ

Ο μονόλογος-μαρτυρία, «Αθηνά Χατζηεσμέρ», μας γυρίζει στα χρόνια της Αντίστασης και στην ιστορία της ομώνυμης αγωνίστριας της ΕΠΟΝ, η οποία, στις 2 Οκτωβρίου 1944, στα 17 της χρόνια, αφού βασανίστηκε για να καταδώσει τους συναγωνιστές της, εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στην Καισαριανή λίγες μέρες πριν από την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων από την Αθήνα. Τέσσερις νέοι καλλιτέχνες, με όχημα την ιστορία της Αθηνάς, την οποία ερμηνεύει η νέα και ταλαντούχα ηθοποιός Ηλιάνα Μαυρομάτη, συμπράττουν και συνομιλούν, όπως μας εξηγούν, «με το νέο άνθρωπο εκείνης της εποχής, τις συνθήκες και το ήθος που οδηγούν στην αντίσταση και στην επανάσταση.

Μέσα από τις αναμνήσεις, τις σκέψεις, τις αισθήσεις και τις μουσικές παρακολουθούμε τις άχρονες στιγμές που συνθέτουν το ψυχικό και το πνευματικό τοπίο της Αθηνάς. Ένα σώμα που έχει υποστεί βασανισμό και επανατοποθετείται στον χώρο και στον χρόνο κι ένα πνεύμα που ανατροφοδοτείται από την αγάπη για τη ζωή και δυναμώνει με το όραμα της απελευθέρωσης». (Επί Κολωνώ, Avant premiere 13/11)

Φαρμακονήσι ή το Δίκαιο του νερού

Πώς γίνεται θέατρο η τραγωδία των εκατοντάδων προσφύγων που χάνουν τη ζωή τους κατά τον διάπλου της Μεσογείου; Ο ένας εκ των δύο καλλιτεχνικών διευθυντών της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού, ο σκηνοθέτης Ανέστης Αζάς, απαντά «ως θέατρο της πραγματικότητας» κι επαναλαμβάνει το «Φαρμακονήσι ή το Δίκαιο του νερού». Με αφετηρία ο ναυάγιο στο προαναφερθέν αιγαιοπελαγίτικο νησί το 2014, όπου έντεκα πρόσφυγες, μεταξύ των οποίων οχτώ παιδιά, έχασαν τη ζωή τους, ο ίδιος και οι συνεργάτες του αξιοποιούν μαρτυρίες και ντοκουμέντα σε ένα ιδιότυπο θέατρο-ντοκιμαντέρ, με τη συμμετοχή ηθοποιών αλλά και ειδημόνων, που εμπλέκονται στο θέμα κοινωνικά, επαγγελματικά ή θεσμικά (14-22/11).

Τα τελευταία φεγγάρια

O Άγγελος Αντωνόπουλος σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στα «Τελευταία φεγγάρια» το «Θεατρικό κείμενο της χρονιάς», το 1993, στην Ιταλία. Παρακολουθώντας την αποκαλυπτική ερμηνεία του ως «Γαλιλαίος», στο μονόλογο που έγραψε και ερμήνευσε ο ίδιος, το 2012, είπαμε πως ο βετεράνος του θεάτρου είχε συναντηθεί με το ρόλο της ζωής του. Είναι όμως έτσι; Τη μεγάλη συγκίνηση περιμένουμε και τώρα, που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στο έργο του Φούριο Μπορντόν «Τα τελευταία φεγγάρια».

Στη σκηνή του θεάτρου «Κάτια Δανδουλάκη» θα εμφανιστεί ως ένας ηλικιωμένος καθηγητής, ο οποίος ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του γιου του, που τον φιλοξενεί. Καθώς τα εγγόνια του μεγαλώνουν δεν υπάρχει πλέον αρκετός χώρος για εκείνον… Αυτό το ρόλο είχε διαλέξει για να σφραγίσει την καριέρα του ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι. Παίζουν ακόμα η Άριελ Κωνσταντινίδη και ο Στέλιος Ψαρουδάκης (πρεμιέρα 16/11).

Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια

Ο ηθοποιός Δημήτρης Λάλος προτείνει μια σκοτεινή, δίχως ωραιοποιήσεις εκδοχή του εμφυλίου στο –πασίγνωστο από την κινηματογραφική εκδοχή του– έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια», σκηνοθετώντας το σαν μια ζοφερή μεταφορά για τη μετεμφυλιακή Ελλάδα των χαμαιτυπείων, των μπαρμπουτάδικων, των τεκέδων, των νταήδων και των αγαπητικών που δεν έχουν «μία». Γιατί, όπως διευκρινίζει ο Λάλος. «η ‘‘Στέλλα’’ δεν είναι η femme fatale, η μοιραία γυναίκα. Πρόκειται περί παρεξήγησης. Η Στέλλα είναι η femme libre, η ελεύθερη γυναίκα». (Θέατρο Ακαδημία Πλάτωνος, Πρεμιέρα, 12/11.)

19η Μαΐου

Μέσα στη φορτισμένη ατμόσφαιρα που συνοδεύει το τελευταίο διάστημα τις συζητήσεις για τον Πόντο, έρχεται το ανέβασμα του έργου της Φανής Δαλεζίου, που αποτίνει φόρο τιμής στη γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού. «Η αγάπη για τα “ιερά χώματα” έρχεται και με το άκουσμα της ποντιακής λύρας ξεσηκώνει αυτές τις φιγούρες του μαρτυρίου σε έναν ύμνο προς τη Γη και μέσα από το λόγο ενός λαού που είναι τόσο δίπλα μας και ταυτόχρονα τόσο μακριά μας» σημειώνουν οι συντελεστές της παράστασης που σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Τσακανάκης. Παίζουν οι: Ίρις Ανδριοπούλου, Δώρα Βασιλικού, Φανή Δαλεζίου, Ελένη Μανδηλαρά, Ποπέτα Σούκου, Κωνσταντίνος Τσακανάκης (Αγγέλων Βήμα, από 16/11).

Όταν ο λύκος δεν είναι εδώ

Σε αυτές τις δύσκολες εποχές για την ελληνική δραματουργία το Αγγέλων Βήμα συνεχίζει να στηρίζει και να προωθεί το σύγχρονο ελληνικό έργο μέσα από το Φεστιβάλ Διαρκείας Ελληνικού Θεατρικού Έργου του 21ου αιώνα, με εμπνεύστρια και καλλιτεχνικά υπεύθυνη τη βραβευμένη δραματουργό Λεία Βιτάλη. Στο πλαίσιο του φεστιβάλ η Μαρία Κατσανδρή σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί μαζί με τον Γιάννη Παπαδόπουλο στο έργο της πολυβραβευμένης πατρινής ποιήτριας και θεατρική συγγραφέως Μαρία Λαϊνά, η οποία και σ’ αυτό το έργο της μας τροφοδοτεί με τη διάσταση του ατόμου, που είναι αναγκασμένο να ζει πολλές φορές κόντρα στο χρόνο με τους κανόνες της κοινωνίας (Αγγέλων Βήμα, 16/11).

Το κενό αυτοπροσώπως

«Το κενό αυτοπροσώπως», το τελευταίο έργο του Άκη Δήμου που γράφτηκε μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο ανεβάζει ο Δάνης Κατρανίδης στο Πόλη. Έδεσαν καλά με την Παναγιώτα Βλαντή και μετά τις «Σκηνές από ένα γάμο» του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν πρωταγωνιστούν και πάλι μαζί, αυτή τη φορά σε μια δυνατή μαύρη κωμωδία για την ελληνική κρίση.

Ο Άκης Δήμου ιχνογραφεί μέσα από προσωπικές ιστορίες τα τραύματα της ελληνικής κοινωνίας. Άνθρωποι που ξεκίνησαν αποφασισμένοι, έτοιμοι για όλα, και βρέθηκαν στη μέση της διαδρομής της ζωής, ματαιωμένοι, μόνοι και αναποφάσιστοι, σε μια Ελλάδα που «τρίζει». Τα πρόσωπα, ό,τι υπήρξε το λαμπερό lifestyle των προηγούμενων χρόνων: μια σύζυγος εκδότη, μια σχεδιάστρια μόδας, ένας σκηνοθέτης… Η σκηνοθεσία είναι του Κωνσταντίνου Ρήγου και στη σκηνή μαζί με τον Δάνη Κατρανίδη και την Παναγιώτα Βλαντή εμφανίζονται η Σίσσυ Τουμάση και ο Κώστας Κουνέλλας (Πρεμιέρα 13/11).