"Αθηνάς Παναγούλη, Επιτάφιος"
Λίγες ακόμη Τετάρτες έμειναν στο Πράξη Επτά Studio για τον μονόλογο (φωτό) του Γιάννη Σολδάτου που πρωτοείδαμε στο Vault σε σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη. Τον ρόλο της Παναγούλη, μητέρας του σπουδαίου Αλέξανδρου Παναγούλη που αγωνίστηκε κατά της δικτατορίας, ερμηνεύει η Μάνια Παπαδημητρίου. Η είσοδος είναι ελεύθερη. (έως 13/3)
"Έρως μονόπτερος ο πλάνης"
Για τρίτη χρονιά πρόκειται να παρακολουθήσουμε την παράσταση που σκηνοθετεί ο Γεράσιμος Γεννατάς. Στον χώρο του H.ug αυτή τη φορά, η Μαρία Φλωράτου ενσαρκώνει είκοσι ρόλους, στην καταιγιστική κωμωδία που συνδυάζει την ποίηση (Σαπφώ, Ευριπίδης, Επίκουρος, Σαίξπηρ, Πούσκιν, Γρυπάρης) με τα ταχυδακτυλουργικά και μιλά για την τρέλα του έρωτα.
"Θα σε δω στον παράδεισο"
Μετά το Αλκμήνη, η θεατρική στέγη που θα φιλοξενήσει την κωμωδία του Νιλ Σάιμον που σκηνοθετεί ο Αλέξανδρος Λιακόπουλος είναι ο Πολυχώρος Αυλαία. Εκεί, η Άννα Αδριανού γίνεται η Ρόουζ, μια θεατρική συγγραφέας που προσπαθεί να ολοκληρώσει το τελευταίο βιβλίο του νεκρού συζύγου της, τον οποίο βλέπει ως φάντασμα. Το καστ συμπληρώνουν οι Γιώργης Κοντοπόδης, Δανάη Καλοπήτα, Νίκος Καραγιαννίδης.
"L’Homme et son pantalon"
Για ένα… φρεσκάρισμα ξένων γλωσσών ενδείκνυται η παράσταση που παίζεται στο φιλόξενο Θέατρο της Ημέρας, όπου ο Γαλλοϊσπανός Antonio Labati, μαζί με τη συμμετοχή της Ελιζαμπέτας Σκιαδά στον ρόλο της μητέρας και της πρώην γυναίκας του ήρωα, ερμηνεύει στα γαλλικά (με ελληνικούς υπέρτιτλους) τον φορτισμένο μονόλογο "Αυτός και το παντελόνι του" του Ιάκωβου Καμπανέλλη.
"Διαβάστηκε…"
Θέατρο, μουσική και γέλιο συμπλέκονται στο έργο της Μαργαρίτας Στολίδη που παίρνει τον τίτλο του από τη λέξη που έχει γίνει συνώνυμο του διαδικτυακού ghosting. Ο Ρίνο Τζάνι σκηνοθετεί τους Ειρήνη Αγγελοπούλου, Μυρτώ Ασφή, Κωνσταντίνο Δημητρακάκη, Νικόλα Καλιδώνη, Στέφανο Καλτσή, Θανάση Καφενταράκη και τον Βαγγέλη Κουφάκο, σε μια ιστορία για την πολυπλοκότητα των φιλικών κι ερωτικών σχέσεων. (από 19/2, Red Jasper Cabaret Theatre)
Περισσότερες πληροφορίες
Έρως μονόπτερος ο πλάνης
Κείμενα, ποίηση, ταχυδακτυλουργικά κόλπα και αγαπημένα ελληνικά και ξένα τραγούδια διασκευασμένα για φωνή και κοντραμπάσο, συνθέτουν μια παράσταση για τον έρωτα, που ερμηνεύει μία ηθοποιός μέσα από είκοσι ρόλους. Αποσπάσματα από τον Πλούταρχο, την Σαπφώ, τον Ευριπίδη, τον Επίκουρο, τον Σαίξπηρ, τον Πούσκιν και τον Γρυπάρη, συνδυάζονται με πρωτότυπα κείμενα και συνθέτουν ένα απροσδόκητο «ερωτικό μενού».
Αθηνάς Παναγούλη, Επιτάφιος
Το έργο παρουσιάζει τον Αλέξανδρο Παναγούλη, την κορυφαία μορφή του αντιδικτατορικού αγώνα, μέσα από τις αναμνήσεις της μητέρας του, σχολιάζοντας παράλληλα σημαντικότατα γεγονότα της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας. Γιατί τα ερωτήματα δεν έχουν ακόμη απαντηθεί. Γιατί το αδίκημα της επταετίας κρίθηκε στιγμιαίο και όχι διαρκές. Γιατί οι μέρες είναι πονηρές. Γιατί ο χρόνος της ζωής μας τελειώνει. Γιατί όλοι έχουμε ανεξόφλητους λογαριασμούς με παρελθόντα δικά μας ή των γονιών μας. Εμφανείς είναι ακόμη οι πληγές μιας μνήμης εναργέστατης, που φέρει τα ίχνη των στιγμών όλων των χτύπων, που δόθηκαν στα σώματα και τις ψυχές ανθρώπων που αγωνίστηκαν για την Ελευθερία.
L’Homme et son pantalon
Ο Γάλλος ηθοποιός ερμηνεύει στη γαλλική γλώσσα τον εμβληματικό μονόλογο του Καμπανέλλη «Αυτός και το παντελόνι του» που όπως σημειώνει του αποκάλυψε τις χιουμοριστικές και τραγικές αποχρώσεις τις ανθρώπινης ύπαρξης.
Θα σε δω στον παράδεισο
Η Ρόουζ, μία θεατρική συγγραφέας αποσυρμένη πια στο εξοχικό της μαζί με την πιστή γραμματέα της, αναπολεί τις μέρες που ζούσε με τον έρωτα της ζωής της, τον Ουάλς, συγγραφέα με τεράστια καριέρα που την έχει στιγματίσει. Αν και εκείνος έχει πεθάνει εδώ και χρόνια, η Ρόουζ συνεχίζει να… ζει μαζί του. Οι άνθρωποι τριγύρω της δεν αντιλαμβάνονται την παρουσία του, μέχρι που -αναπόφευκτα- έρχεται η στιγμή που πρέπει να συνυπάρξουν στο ίδιο δωμάτιο μαζί του, εξαιτίας μιας ιδιαίτερης συνθήκης: ο νεαρός Τζον έρχεται για να ολοκληρώσει το τελευταίο και ημιτελές έργο του, υπό την καθοδήγηση του ίδιου μέσω της Ρόουζ.
Διαβάστηκε...
Το έργο σχολιάζει με χιούμορ την περιπλοκότητα των ερωτικών και των φιλικών σχέσεων, αλλά και τη δυσλειτουργία του σύγχρονου ανθρώπου να συνδεθεί ουσιαστικά με τους γύρω του.
