Μάρω Φασουλή. Σπίτι Όσο Χωρείς και Χωράφι Όσο Θωρείς

Η έκθεση εμβαθύνει στις έρευνες της Μάρως Φασουλή γύρω από την παραδοσιακή υφαντική και την αρχιτεκτονική, αντλώντας έμπνευση από την ανώνυμη λαϊκή τέχνη και το άγριο, βραχώδες τοπίο στην Έξω Μεριά της Τήνου. Η καλλιτέχνιδα διερευνά την κατάρρευση των ορίων μεταξύ των φύλων, του ιδιωτικού και του δημόσιου χώρου, του ατομικού και του συλλογικού, μετασχηματίζοντας τον εκθεσιακό χώρο σε ένα συμβολικό σπίτι χωρίς τοίχους. Το τοπίο της Τήνου, και ιδιαίτερα το ερειπωμένο τοπίο όπου δούλεψε κατά τη διάρκεια του Kinono Residency στο χωριό Ισμαήλ το 2022, συμπαρέσυρε τη σειρά έργων που γεννήθηκαν έκτοτε στο εργαστήριο της. Στην έκθεση, η καλλιτέχνιδα συνεχίζει αυτή την έρευνα, μεταφέροντας στοιχεία από το αγροτικό τοπίο στον εκθεσιακό χώρο. Γλυπτά που παραπέμπουν σε αρχέγονες μορφές, αποτροπαϊκά ξόανα, αρχιτεκτονικά απομεινάρια, συνυπάρχουν με σχήματα που θυμίζουν γδαρμένα ζώα, ή βράχια μπροστά από ένα ερειπωμένο σπίτι. Στην αλληγορική αυτή εξερεύνηση, η Φασουλή χρησιμοποιεί τα έργα της – που κάποια θυμίζουν ταπισερί ή τρισδιάστατα κολλάζ με νήμα και ύφασμα, ενώ άλλα αναπτύσσονται στον χώρο ή στους τοίχους σαν γλυπτά– ως μέσο αφήγησης και ανάλυσης της σχέσης του ανθρώπου με τον χώρο και το σώμα. Κατά τη δημιουργία τους, επαναπροσδιορίζει τον ρόλο του σώματος της, χρησιμοποιώντας το ως εργαλείο μέτρησης, όπου η παλάμη, ο πήχης ή ολόκληρη η φιγούρα της καθορίζουν το μέγεθος και τη μορφή των έργων.