© Βασίλειος Δρόλιας
Τον Παναγιώτη Κεχαγιά τον γνωρίσαμε ως συγγραφέα το 2016, με το ντεμπούτο του, την "Τελευταία προειδοποίηση" (εκδ. Αντίποδες). Έκτοτε, έχει ασχοληθεί και με τη μετάφραση, με αξιοσημείωτη τη δουλειά του επάνω στο "Καθώς ψυχορραγώ" του Ουίλιαμ Φώκνερ. Τώρα, ήρθε η ώρα να τον δούμε και σε νέο "πόστο", αφού -χωρίς να τον ρωτήσει, όπως μας είπε-του προέκυψε η ιδέα να φτιάξει τον δικό του εκδοτικό οίκο.
Δείτε παρακάτω τι μας είπε για την έμπνευση πίσω από το όνομα, το "όραμά" του (αν κι εκείνος βρίσκει αρκετά μεγαλόστομη τη λέξη αυτή) και φυσικά τις πρώτες κυκλοφορίες στα τέλη του Μαΐου και τι άλλο αναμένουμε προσεχώς.
Πώς προέκυψε η ιδέα να ξεκινήσετε τον δικό σας εκδοτικό οίκο;
Ο κόσμος επιμένει να κάνει αυτήν την ερώτηση, λες και οι αποφάσεις στη ζωή κάποιου είναι εντελώς συνειδητές, λες και κάθεσαι και εξετάζεις με λογική και σύνεση όλα τα ενδεχόμενα και μετά διαλέγεις. Και όχι, παραδείγματος χάριν, ότι μια μέρα βρίσκεις την απόφαση στρογγυλοκαθισμένη στο μυαλό σου, σαν κάποιος που γυρίζει στο σπίτι και βρίσκει έναν άγνωστο να κάθεται στον καναπέ και να πίνει μπύρες φορώντας στολή τυραννόσαυρου.
Ποια ήταν η έμπνευση για το όνομα και τι συμβολίζει αυτό;
Μου αρέσουν τα μηχανήματα. Είναι πολύ έντιμα πράγματα. Έχουν μια αποστολή, έναν σκοπό, και την επιτελούν ακούραστα και ασταμάτητα μέχρι το σημείο που φτάνουν οι δυνατότητές τους.
Η Γεννήτρια θα ξεχωρίσει για τον κατάλογο και το αισθητικό της αποτύπωμα. Ωστόσο, θα με ενδιέφερε περισσότερο να μπορέσει να συντηρηθεί το οικοσύστημα των μικρών εκδοτικών από τους αναγνώστες, παρά αυτό.
Μια γεννήτρια, μάλιστα, είναι ένα μηχάνημα με απόλυτα θετικές συνδηλώσεις, αφού ο ρόλος της είναι να συντηρεί ζωτικά συστήματα όταν κόβεται το ρεύμα. Αντιθέτως, μια μπουλντόζα, για παράδειγμα, δεν έχει τέτοιες συνδηλώσεις, μιας και χρησιμοποιείται, εκτός από το χτίσιμο, και στο γκρέμισμα σπιτιών αθώων ανθρώπων. Όταν το όνομα ήρθε κι αυτό, περίπου με τον ίδιο τρόπο που εμφανίστηκε και η προαναφερθείσα απόφαση, μόνο του, χωρίς να με ρωτήσει, μου άρεσε ακόμα περισσότερο γιατί είναι γένους θηλυκού και έχει και διπλό νόημα: εκτός από μηχάνημα είναι και αυτή που γεννά.
Τι εμπόδια και δυσκολίες αντιμετωπίσατε;
Κοιτάξτε, τα εμπόδια και οι δυσκολίες είναι πολλά, πολλά περισσότερα απ’ όσα μπορώ να αναφέρω εδώ χωρίς να βαρεθεί ο υπομονετικός αναγνώστης ή αναγνώστρια, και χωρίς να καταδυθούμε γοργά στην αυτολύπηση. Όλα αυτά τα εμπόδια ξεπερνιώνται με δουλειά και με τη βοήθεια φίλων που έχουν περάσει από το ίδιο κανάλι πριν από μένα και τα έχουν καταφέρει. Εμένα με έχουν βοηθήσει πολύ ο Θάνος Σαμαρτζής και η Μαριλένα Καραμολέγκου από το Δώμα και ο Γιώργος Καλαμπόκας από το Εκτός Γραμμής, δύο εκδοτικά σχήματα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, με την ίδια όμως προσοχή στις εκδόσεις τους, και την ίδια διάθεση να βοηθήσουν έναν νεοσσό εκδότη.
Τι είναι αυτό που θα ξεχωρίσει τη Γεννήτρια μέσα στο ελληνικό εκδοτικό τοπίο;
Αυτό που ξεχωρίζει και κάθε άλλο μικρό εκδοτικό οίκο: ο κατάλογός της σε συνδυασμό με το αισθητικό αποτύπωμα (το οποίο εγώ θεωρώ πολύ σημαντικό σε κάθε τομέα). Ένας μικρός εκδοτικός είναι συνήθως η έκφραση, στο τυπογραφικό πεδίο, του αισθητηρίου ενός ή άντε δύο ανθρώπων. Αυτό το αισθητήριο, λοιπόν, είναι που κρίνεται μακροπρόθεσμα από το αναγνωστικό κοινό.
Η ιδρυτική πράξη της Γεννήτριας είναι "Τα κομμάτια που λείπουν" του Ανρί Λεφέβρ, που είναι κάτι σαν memento mori για καλλιτέχνες και συγγραφείς.
Οπότε, αν το δικό μου λογοτεχνικό αισθητήριο, η δική μου αισθητική, έχει κάτι να πει στο αναγνωστικό κοινό του σήμερα, τότε η Γεννήτρια θα πάει καλά. Σε κάθε περίπτωση, όμως, τον τελευταίο καιρό διανύουμε χρυσή εποχή μικρών εκδοτικών, και εμένα θα με ενδιέφερε πολύ περισσότερο να μπορέσει να συντηρηθεί όλο αυτό το οικοσύστημα από τους αναγνώστες, παρά να ξεχωρίσει η Γεννήτρια με κάποιο τρόπο.
Ποιο είναι το όραμά σας για τη Γεννήτρια;
Το "όραμα" μού φαίνεται πολύ βαριά λέξη. Εγώ αυτό που θέλω είναι να μπορέσει η Γεννήτρια να επιβιώσει έτσι ώστε να μπορέσω εγώ να πραγματοποιήσω τα σχέδια που έχω στο μυαλό μου – δηλαδή να φτιάχνω ωραία πράγματα. Δεν έχω καμία φιλοδοξία πέρα από αυτήν.
Ποιες είναι οι πρώτες εκδόσεις που επιλέχθηκαν;
Στα τέλη του Μαΐου θα κυκλοφορήσουν τρία βιβλία μαζί. Η ιδρυτική πράξη της Γεννήτριας είναι "Τα κομμάτια που λείπουν" του Ανρί Λεφέβρ, ένας κατάλογος με έργα τέχνης που έχουν χαθεί ή έμειναν ημιτελή, που λειτουργεί και σαν memento mori για καλλιτέχνες και συγγραφείς. Επίσης, θα κυκλοφορήσει και "Η καρδιά το καταχείμωνο" του Κέβιν Μπάρρυ, σε μετάφραση Δημήτρη Καρακίτσου. Το μυθιστόρημα αυτό είναι μια υπέροχη, κωμικοτραγική περιπέτεια στο γνωστό ύφος του μεγάλου ιρλανδού συγγραφέα. Τέλος, θα βγει και "Το μόνο ζώο", η νέα συλλογή διηγημάτων της Νατάσας Σίδερη, που σαν θέμα έχει τη θέση του ανθρώπου, και ειδικά της γυναίκας, στον κόσμο.
Τι άλλο να αναμένουμε προσεχώς;
Αυτή είναι μια καλή ευκαιρία για να διαλαλήσω κάτι που ετοιμάσαμε με πολλή αγάπη: την Κίτρινη Σειρά μας. Κάθε τίτλος της Γεννήτριας θα κυκλοφορεί και σε μια σκληρόδετη αριθμημένη έκδοση (περιορισμένη στα 99 αντίτυπα), χρώματος κίτρινου, η οποία, όταν και εάν εξαντληθεί, δεν θα ανατυπώνεται ποτέ. Θα παρουσιάσουμε την Κίτρινη Σειρά για πρώτη φορά στο πάρτυ παρουσίασης της Γεννήτριας στα τέλη Μαΐου.
