Το or.artspace παρουσιάζει την έκθεση της Ιωάννας Νατσίκου "How Many Aphrodites Do I Have to Kill?" την Πέμπτη 10/4, στις 7 μ.μ.
Πόσες μνήμες, ιστορίες, ιδανικές εικόνες ομορφιάς και θηλυκότητας κατοικούν μέσα μας και τις αναπαράγουμε χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, υποκύπτοντας σε επιβεβλημένους αυτοματισμούς; Μπορούμε, άραγε, εμείς οι ίδιες να φτάσουμε σε ένα δικό μας, "καθαρό” γυναικείο βλέμμα; Ή μήπως είναι το παιχνίδι των αντικαθρεπτισμών και των ρευστών μεταμορφώσεων που διαρκώς μας ζωογονεί και μας συνεπαίρνει;
Με αφετηρία την Κνιδία Αφροδίτη του Πραξιτέλη, ένα γλυπτό πρότυπο που η συνεχής αναπαραγωγή του μέσα στους αιώνες έχει συντελέσει όσο λίγα στην αντικειμενοποίηση του γυναικείου σώματος, η Ιωάννα Νατσίκου διερευνά, σχολιάζει και αποδομεί τις εξιδανικευμένες, στερεότυπες εικόνες της θηλυκότητας που την στοιχειώνουν. Η ιδιαίτερη εικαστική πρόταση της Νατσίκου παρουσιάζει "τσαλακωμένες” εκδοχές τόσο της θεάς του κάλλους όσο και της ίδιας της καλλιτέχνιδας μέσα από μια οπτική αφήγηση με στοιχεία αυτοσαρκασμού και χιούμορ. Τα έργα που εκθέτει τον Απρίλιο 2025 αντλούν στοιχεία από την ποπ κουλτούρα, το κιτς και τον σουρεαλισμό και έχουν αναπτυχθεί αλληλένδετα και οργανικά ως εικαστική εγκατάσταση κατά τη διάρκεια πολύμηνης παραμονής της καλλιτέχνιδας στον ίδιο το χώρο του or.artspace.
Παίζοντας με την Αφροδίτη ως σύμβολο αλλά και ως αντικείμενο, η Ιωάννα Νατσίκου διερευνά τα όρια και τις δυνατότητες του σώματός της σε κάθε επιτέλεση που δοκιμάζει μπροστά στην κάμερα. Στις αυτοπροσωπογραφίες της το βλέμμα πίσω από το κλείστρο απουσιάζει· υπάρχει μόνο αυτό που φαντάστηκε η ίδια ότι θα δει πριν αποτυπωθεί η εικόνα. Σε αυτή τη ρευστή ζώνη μεταξύ κενού και φαντασίας υπάρχει πάντα κάτι που η καλλιτέχνιδα αναγνωρίζει ότι δεν μπορεί να ελέγξει απόλυτα. Κάπως έτσι καταγράφεται μια διαρκής συνθήκη μετάβασης, όπου το σώμα αναδεικνύεται ως εργαλείο και συνάμα τόπος μετασχηματισμού, υπογραμμίζοντας την πλαστικότητα των ταυτοτήτων.
Μέσα στο χώρο του or.artspace διαμορφώνεται ένα περιβάλλον που παραπέμπει ταυτόχρονα στην οικιακή ζωή και στο θέατρο ή μάλλον στη μεταξύ τους ουσιώδη όσο και παραπλανητική σύνδεση. Στρώματα χαρτιών και υφασμάτων επιλέγονται για τις αισθητηριακές τους ποιότητες, την ευθραυστότητα και την ευαλωτότητά τους, που απέχουν πολύ από την ανθεκτικότητα και τελειότητα του μαρμάρου της αιώνια επιστρέφουσας θεάς Αφροδίτης.
Η Ιωάννα Νατσίκου γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται. ‘Έχει σπουδάσει Εσωτερική Διακόσμηση στη Ρώμη, Ιστορία Τέχνης στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος και Σύγχρονο Εικαστικό Κόσμημα στη Φλωρεντία. Από το 2017 δραστηριοποιείται στο χώρο της φωτογραφίας, αφού παρακολούθησε το μονοετές πρόγραμμα "Φωτογραφία: Θεωρίες και Δημιουργικές Πρακτικές" στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Στο έργο της διερευνά ζητήματα της γυναικείας ταυτότητας, συνδυάζοντας διάφορα μέσα, όπως φωτογραφίες, βίντεο, τυπώματα και κολάζ. Φωτογραφίες της έχουν παρουσιαστεί σε πολλές συλλογικές εκθέσεις και έχουν βραβευτεί σε διεθνείς φωτογραφικούς διαγωνισμούς και φεστιβάλ.
Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Ιωάννα Νατσίκου. How Many Aphrodites Do I Have to Kill?
Πόσες μνήμες, ιστορίες, ιδανικές εικόνες ομορφιάς και θηλυκότητας κατοικούν μέσα μας και τις αναπαράγουμε χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, υποκύπτοντας σε επιβεβλημένους αυτοματισμούς; Μπορούμε, άραγε, εμείς οι ίδιες να φτάσουμε σε ένα δικό μας, “καθαρό” γυναικείο βλέμμα; Ή μήπως είναι το παιχνίδι των αντικαθρεπτισμών και των ρευστών μεταμορφώσεων που διαρκώς μας ζωογονεί και μας συνεπαίρνει; Με αφετηρία την Κνιδία Αφροδίτη του Πραξιτέλη, , η Ιωάννα Νατσίκου διερευνά, σχολιάζει και αποδομεί τις εξιδανικευμένες, στερεότυπες εικόνες της θηλυκότητας που την στοιχειώνουν. Η ιδιαίτερη εικαστική πρόταση της Νατσίκου παρουσιάζει “τσαλακωμένες” εκδοχές τόσο της θεάς του κάλλους όσο και της ίδιας της καλλιτέχνιδας μέσα από μια οπτική αφήγηση με στοιχεία αυτοσαρκασμού και χιούμορ. Τα έργα αντλούν στοιχεία από την ποπ κουλτούρα, το κιτς και τον σουρεαλισμό και έχουν αναπτυχθεί αλληλένδετα και οργανικά ως εικαστική εγκατάσταση κατά τη διάρκεια πολύμηνης παραμονής της καλλιτέχνιδας στο or.artspace.
