Άπαντα τα ποιήματα (Πέτερ Χάντκε, μτφρ. Ιωάννα Διαμαντοπούλου-Νότντουρφτ)
"Ich singe ja nur" ("I just sing"). Αγαπημένο του κάποτε τραγούδι από το άλμπουμ From Nowhere των Troggs. Τι σημαίνει αυτό για τον Χάντκε; Τραγουδώ, γράφω ποίηση, διηγούμαι – αυτό είναι για τον Χάντκε ο ατόφιος ρομαντισμός, το πεδίο του μυστηριώδους και του μυστικιστικού, που στη γειωμένη πραγματικότητα και στα πολιτικά μηνύματα δεν ευδοκιμούν.
Όλο του το έργο πηγάζει από την παρατήρηση και την αυτοπαρατήρηση. Περνώντας μέσα από το δάσος της ζωής, προνοητικός για να μη χαθεί, κάνει τις λέξεις του αλλά και τα σημεία στίξης πετραδάκια για να ξαναβρεί τον δρόμο της επιστροφής μέσα στον χρόνο.
Η λογοτεχνία όχι σαν βελτίωση του κόσμου, αλλά σαν μια προσπάθεια να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του, απελευθερωμένος από τα δεσμά του ρεαλισμού.
Η Αρπαγή της Μπούκλας (Αλεξάντερ Πόουπ, μτφρ. Φωτεινή Παπαδοπούλου)
Ο Αλεξάντερ Πόουπ θεωρήθηκε ο πιο προικισμένος εκφραστής της αγγλικής ποίησης των αρχών του 18ου αιώνα, αυτός που ενσάρκωσε το ποιητικό ιδεώδες και έθεσε το μέτρο σύγκρισης για την ποιητική κομψότητα και την τελειότητα του ηρωικού δίστιχου. Αντιλαμβανόμενος την επιπολαιότητα των ηθών της εποχής του, και αναθρεμμένος και ο ίδιος με τα μορφικά και ηθικά πρότυπα των έργων της κλασικής παράδοσης, ο Πόουπ επέλεξε τη σάτιρα για να εκθέσει ανελέητα τα ελαττώματα των συγχρόνων του, πετυχαίνοντας να οδηγήσει την ποίηση της εποχής του στο απόγειο της τεχνικής αρτιότητας και κομψότητας.
Το έργο "Η Αρπαγή της Μπούκλας" αναδεικνύει ένα οξυδερκές ποιητικό πνεύμα με ευγένεια και συμπάθεια για τους στόχους της κριτικής του, καθώς θέτει στο επίκεντρο της απολαυστικής σάτιρας τις περίπλοκες συμβάσεις με τις οποίες η κοινωνία αντιμετωπίζει το θέμα του φλερτ και του γάμου. Ένας ευγενής κόβει την μπούκλα από μια νεαρή καλλονή και η απώλεια αυτή οδηγεί σε μια κυριολεκτική μάχη των δύο φύλων! Το αποτέλεσμα είναι ένα ποίημα εξαιρετικά ευφυές, διασκεδαστικό και όμορφο, που δικαιολογεί απόλυτα τον τίτλο του ως αριστούργημα της ψευδο-ηρωικής ποίησης.
Ανθολογία σύγχρονης ιρλανδικής ποίησης (Συλλογικό, μτφρ. Καίτη Λογοθέτη-Άντερσον, Κέβιν Άντερσον)
Η Ιρλανδία έχει δύο επίσημες γλώσσες, τα ιρλανδικά και τα αγγλικά. Οι Ιρλανδοί ποιητές που αποφασίζουν να γράψουν στα ιρλανδικά προβαίνουν σε μια δύσκολη επιλογή, η οποία δεν μένει χωρίς συνέπειες· χρειάζεται τόλμη να γράψεις σε μια μειoνoτική γλώσσα και να απαρνηθείς πιθανές ευκαιρίες που σου προφέρονται όταν γράφεις σε μια από τις παγκόσμιες γλώσσες.
Τα ποιήματα της παρούσας ανθολογίας, η οποία καλύπτει χρονικά την περίοδο από τον 20ό αιώνα μέχρι και σήμερα, προσφέρουν στους αναγνώστες εικόνες μιας Ιρλανδίας όπως τη βλέπουν και την καταλαβαίνουν οι Ιρλανδοί ποιητές που μεταφράζονται στο βιβλίο. Επιπλέον, οι Έλληνες είναι πολύ πιθανόν να νιώσουν κάποια συγγένεια με μια χώρα που για εκατοντάδες χρόνια αγωνίστηκε να απελευθερωθεί από μια μεγάλη αυτοκρατορία, μια χώρα της οποίας ο εθνικός ύμνος, γραμμένος στα ιρλανδικά, μια γλώσσα "υπό διωγμόν" για αιώνες, μιλάει για ελευθερία ή θάνατο, το έμβλημα δηλαδή της ελληνικής Επανάστασης.
Μία ακόμα ζωή (Λίντια Ντίμκοφσκα, μτφρ. Γιούλη Σταματίου)
1984, Σκόπια. Οι δωδεκάχρονες δίδυμες Ζλάτα και Σρέμπρα ζουν όπως τα περισσότερα κορίτσια της ηλικίας τους σε όλο τον κόσμο, μονάχα με μία σημαντική διαφορά: οι δυο τους είναι σιαμαίες, ενωμένες στο κεφάλι. Χρόνια μετά, ένα συμβάν απειλεί να καταστρέψει τον αδελφικό τους δεσμό. Αποφασίζουν να διαχωριστούν ιατρικά. Θα τις απελευθερώσει όμως αυτή η εγχείρηση ή θα τις παγιδεύσει ακόμα περισσότερο;
Στο μυθιστόρημα Μία ακόμα ζωή, η Λίντια Ντίμκοφσκα εξιστορεί με τρυφερότητα την πορεία δύο κοριτσιών προς την ενηλικίωση, αλλά και τον μετασχηματισμό της κομμουνιστικής ανατολικής Ευρώπης. Μια ιστορία για την οικογένεια, τις αδελφικές σχέσεις, την αποξένωση.
Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2013
Η ομορφιά της ιστορίας (Βίβι Λούικ, μτφρ. Κωνσταντίνα Στασινού)
1968. Ρίγα. Οι ειδήσεις για την Άνοιξη της Πράγας σαρώνουν την Ευρώπη, προκαλώντας αναταραχές και στις δύο πλευρές του Σιδηρού Παραπετάσματος. Μία νεαρή γυναίκα από την Εσθονία έχει συμφωνήσει να γίνει το μοντέλο ενός διάσημου γλύπτη, που προσπαθεί να διαφύγει τη στρατιωτική του θητεία και να δραπετεύσει στη Δύση. Παρόλο που έχει μια συγκεχυμένη αντίληψη της πολιτικής, οι επιπτώσεις τόσο του παρελθόντος όσο και του παρόντος λειτουργούν επιδραστικά σε αυτή. Τυχαία γεγονότα πυροδοτούν αναμνήσεις για ανθρώπους και τοποθεσίες.
"Η ομορφιά της ιστορίας" είναι ένα μυθιστόρημα που αναπαριστά γλαφυρά τη ζωή στα Βαλτικά κράτη κατά τη διάρκεια της σοβιετικής κυριαρχίας, αλλά και την πρόκληση που αντιμετώπιζαν οι καλλιτέχνες στην προσπάθειά τους να εκφραστούν, διατηρώντας παράλληλα τουλάχιστον μια επιφανειακή πίστη στην κρατική ιδεολογία.
Η ακολουθία των βημάτων (Αντώνης Μπογαδάκης)
Απόσπασμα του βιβλίου:
Αυτή ήταν η θάλασσα
γεροντοκόρη
με το τεράστιο υγρό κεφάλι της,
τα φυκώδη στήθη της,
με τα ψάρια που
λαμπύριζαν σαν αλλήθωρα
βλέμματα
στρέφοντας την κίνησή τους
πότε προς τον ουρανό
και πότε προς τον πάτο
αλλά τις πιο πολλές φορές
στην επιφάνεια εκεί που,
φευ, υπήρχε ακόμα
η ελπίδα να καμακωθούν.
Ο Αντώνης Μπογαδάκης γεννήθηκε το 1975 στην Αλεξανδρούπολη. Σπούδασε στη Θεσσαλονίκη, στο Λονδίνο και στη Στοκχόλμη. Ζει κι εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Σουηδία. Έχει αναλάβει την επιμέλεια εκθέσεων σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό κι έχει μεταφράσει σουηδική λογοτεχνία στα ελληνικά. "Η ακολουθία των βημάτων" είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή.
Δεύτερη φωνή I (Γιάννης Σμίχελης)
Απόσπασμα του βιβλίου:
Αγκιστρωμένος στην κνήμη - Βωμός αυτοδιάθεσης
Μιας έξαψης σε σχήμα ανθρωπόμορφου λεπιδιού - Σαν σπαθί
τ’ Αχιλλέα
Γιγαντιαίο όπως το γέλιο ενός παιδιού - Όμοια με φιγούρα
του Τσάπλιν
Να σεργιανάω στα σχήματα του κόσμου - Ανέμελα μ’ όλη
τη σάρκα
Και να μη θυμάμαι τίποτα - Ερωτικό κρεσέντο
Μονάχα μια χαρά να με ορίζει - Ηδονή
Η συναίσθηση της φωτιάς - Να με καθοδηγεί στην ανάληψη
Και τα καρφιά να έχουν ριζώσει - Από βλέμματα, υποσχέσεις
και κορυφώσεις
Μέσα μου στο ανομολόγητο εμείς - Σ’ αιώνια πέταλα
τριαντάφυλλου αποκάλυψης
Ο Ιωάννης Μουλιανιτάκης (Γιάννης Σμίχελης) γεννήθηκε στην Αθήνα, και μέχρι το 12ο έτος του έζησε στον Κορυδαλλό. Τα εφηβικά του χρόνια τα πέρασε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης, όπου η οικογένειά του λειτουργούσε το εστιατόριο "Ίτανος" στο κέντρο της πόλης. Την περίοδο 1989-1995 σπούδασε επιτυχώς Κοινωνιολογία στο Πάντειον Πανεπιστήμιο, ενώ από το 1996 έως το 2000 συμμετείχε στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο, δίχως ωστόσο να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια συνεργάζεται με το ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό koukidaki, δημοσιεύοντας συστηματικά έργα του. Ποιήματά του έχουν αναρτηθεί στο διαδίκτυο και στις λογοτεχνικές σελίδες: "Ρεφενέ", "Λέξημα", "Στίχοι" και "Λέσχη του βιβλίου", ενώ ποιήματα και συνεντεύξεις του δημοσιεύτηκαν στα ηλεκτρονικά περιοδικά: Aτέχνως, Κατιούσα, Ποιείν, Σημειωματάριο, Culturepoint, Fractal, Koukidaki, Texnesonline, Vakxikon κ.ά. Η "Δεύτερη φωνή Ι" είναι η πέμπτη ποιητική του συλλογή.
Διαβάστε Επίσης
