Η έκθεση σύγχρονης τέχνης Ammophila είναι ένα ετήσιο εικαστικό γεγονός στο νησί της Ελαφονήσου. Η έκθεση στοχεύει να λειτουργήσει ως ένας ζωντανός οργανισμός που διαρκώς επεκτείνεται και ταυτόχρονα προωθεί τη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία. Η έκθεση είναι ανοιχτή σε κάθε καλλιτεχνική πρακτική (ζωγραφική, γλυπτική, εγκατάσταση, video art, performance, διαλέξεις κ.λπ.) και ενθαρρύνει πειραματικές προσεγγίσεις στο ευρύτερο πλαίσιο της δημιουργικής διαδικασίας. Το project "Ammophila” αποτελεί μια πρόσκληση για γνωριμία, διάλογο και σκέψη μεταξύ καλλιτεχνών, συγγραφέων και κοινού σε μια ειδυλλιακή τοποθεσία αναπλάθοντας το χαρακτήρα της.
Η "ομαδική έκθεση Ammophila Vol. 4 Hopes and Promises" επιχειρεί να εκκινήσει ένα διάλογο για το πως δημιουργείται μέσα μας η ελπίδα, η προσμονή, η ανάγκη των μελλοντικών φαντασιώσεων καθώς και για την μηχανική δημιουργίας υποσχέσεων. Ακόμα αναφέρεται στη σχέση μεταξύ ελπίδας και υπόσχεσης σαν δύο δοχεία προβολών και αντιπαραβολών των αναγκών μας τα οποία τροφοδοτούν συνεχώς το ένα το άλλο. Ανάμεσα στους κοσμολογικούς μύθους που αναφέρονται στην Ελαφόνησο συναντάμε το καταφύγιο του Πάρη και της ωραίας Ελένης στο ιερό της Αθηνάς που υπήρχε στο νησί, ως ενδιάμεσο σταθμό μέχρι την αναχώρηση τους για την Τροία.
Μετά την καταστροφή της Τροίας, ο Οδυσσέας προσπάθησε να εισχωρήσει στο στενό της Ελαφονήσου αλλά ο άνεμος(σταλμένος από τον Δία) το απαγόρευσε. Οι ελπίδες του Οδυσσέα να αποπλεύσει και οι υποσχέσεις του ερωτευμένου ζευγαριού συνδέονται με ένα κοινό τόπο-σημείο αναφοράς για τα δύο ομηρικά έπη. Ένας επίγειος παράδεισος που σήμερα χρειάζεται συλλογική φροντίδα για να παραμείνει εκεί. Το ειδυλλιακό τοπίο της Ελαφονήσου την καλοκαιρινή περίοδο μπορεί να αποτελέσει τον ιδανικό τόπο δημιουργίας προσδοκιών και υιοθέτησης μεγάλων στόχων εν μέσω της αισιοδοξίας των καλοκαιρινών διακοπών αλλά και της εγγύτητας μας με τη φύση. Επιπρόσθετα, η έκθεση λαμβάνει χώρα για τέταρτη χρονιά στο μοναδικό σχολείο του νησιού, χώρο που αποτελεί παράγοντα διαμόρφωσης για το μέλλον των παιδιών. Οι συλλογικοί μας οραματισμοί και τα σχέδια για ένα μέλλον με περισσότερο έρωτα προς τη γη, προς τον άλλο και προς αυτό που μας περιμένει μετά την επόμενη ανατολή μπορούν να συγκροτήσουν τους πιο προσωπικούς μας μηχανισμούς αντιμετώπισης. Η αποβλεπτικότητα της τρυφερότητας και της φροντίδας μπορεί να λειτουργήσει ως νέο παράδειγμα οικοδόμησης ενός μέλλοντος χωρίς κρίση. Οι ελπίδες και οι υποσχέσεις που λαμβάνουμε και προσφέρουμε συνδέονται με ιδεολογίες, επιστημονικές ανακαλύψεις, συναισθήματα, συλλογικούς και ατομικούς σκοπούς. Συνηθίζουν να είναι εύπλαστες και να καθορίζουν τα μεταβλητά στοιχεία τους ανάλογα με την ιστορική εποχή, το περιβάλλον και τις δυνατότητες μας.
Τι σημαίνει να ελπίζεις και να οραματίζεσαι; Τι σημαίνει να υπόσχεσαι ή να χτίζεις τις ελπίδες σου πάνω σε ένα οικοδόμημα υποσχέσεων;
Πόσο ενδυναμωτικός είναι ο περιφερειακός χαρακτήρας της καλλιτεχνικής παραγωγής σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, σε μια περιφέρεια της χώρας, μακριά από τις υποσχέσεις μιας αστικής κοσμοπολίτικης ζωής;
Με ποιες υποσχέσεις ερωτευόμαστε ελπίζοντας πως η δική μας αγάπη θα αποτελέσει το μνημείο του μέλλοντος;
Πως αγαπάμε τη γη που πάνω σε αυτήν ελπίζουμε και τι της υποσχόμαστε για να επιβιώσει για αυτούς που αγαπάμε;
Η έκθεση επικεντρώνεται σε μια οργανωμένη προσπάθεια ανάδειξης μορφών γλυπτικής που περιέχουν το στοιχείο του ευμετάβλητου, την συμπαράθεση φυσικών και τεχνικών υλικών και την απομάκρυνση από τις κλασσικές προτεινόμενες δομές χωρίς να αρνείται όμως τις δυνατότητες επικοινωνίας μαζί τους. Τα "μνημεία" που οραματιζόμαστε είναι εύθραυστα, εφήμερα, και ευφάνταστα όπως οι ελπίδες και οι υποσχέσεις μας.
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Νίκος Αρβανίτης, Πέτρος Ευσταθιάδης, Γιώργος Καζάζης, Δανάη Κωτσάκη, Μαργαρίτα Μποφιλίου, Φωτεινή Παλπάνα, Μαλβίνα Παναγιωτίδη, Ραλλού Παναγιώτου, Στεφανία Στρούζα, Δημήτρης Χαλάτσης, Emmyleah Liaros.
Συμμετέχοντες συγγραφείς: Εύα Βασλαματζή, Χάρις Κανελλοπούλου, Εμμανουέλα Κυριακοπούλου, Μιχάλης Λυκούρης, Γιάννης Μανιάτης, Παναγιώτης Μπαρμπαγιάννης, Ντάνα Παπαχρήστου, Λευτέρης Σπύρου, Θεόφιλος Τραμπούλης, Sophie Charlotte Bombeck.
Παράλληλα με την έκθεση, από τις 23/7 θα πραγματοποιηθεί το εκπαιδευτικό εργαστήριο με τίτλο Waste-d Hopes: Ένας ‘Τόπος’ Αναδόμησης με εισηγητή τον Παναγιώτη Μπαρμπαγιάννη.
Waste-d Hopes: Ένας ‘Τόπος’ Αναδόμησης
Workshop – Εργαστήριο για Παιδιά και Νέους
Άμμος. Νερό. Αμμοθίνες. Κοχύλια. Αέρας. Απορρίμματα. Και άνθρωποι.
Μικροί/ές άνθρωποι που ως εκ φύσεως καλλιτέχνες/ιδες θα αξιοποιήσουν υλικά της φύσης και θα συν-διαμορφώσουν έναν τόπο έργων τέχνης. Έναν τόπο όπου τα έργα αυτά δεν θα βρίσκονται απλώς μέσα σε αυτόν, αλλά ο ίδιος ο τόπος θα αποτελεί το μέσο δημιουργίας τους.
Με κύριο άξονα τη Land Art θεματική ‘Μονιμότητα και Φθορά γύρω μας’ αλλά και την επαναχρησιμοποίηση και αξιοποίηση των απορριμμάτων που θα προκύπτουν από την έκθεση, οι συμμετέχοντες/ουσες θα εμπλακούν σε βιωματικές δράσεις δόμησης- αποδόμησης-αναδόμησης μίας διαρκώς μεταβαλλόμενης σκηνικής εγκατάστασης με τίτλο "Wasted Hopes".
Εγκαίνια: 22/7 (7.30 μ.μ.)
Info: Σχολείο Ελαφονήσου, Ελαφόνησος, Λακωνία | 22-31/7 | Ώρες λειτουργίας: καθημερινά 6.30-9 μ.μ
Διαβάστε Επίσης
