Η ηθοποιός μιλάει για τους δρόμους που την φέρνουν συνέχεια γύρω από την Πατησίων, τον θόρυβο που την κάνει να νιώθει ζωντανή, τα γοητευτικά πανοραμίκ που σου αποκαλύπτουν ξαφνικά οι λεωφόροι και την ανάγκη της πόλης για πνεύμονες πρασίνου.
Τι αγαπάτε στη περιοχή της Πατησίων και δεν την αποχωρίζεστε;
Γεννήθηκα στη πλατεία Βικτωρίας αλλά τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα στη Θεσσαλονίκη κι όταν ξαναγύρισα στην Αθήνα επέλεξα να μείνω στο κέντρο. Μου αρέσει η οδός Πατησίων γιατί είναι ένας μακρύς, φαρδύς δρόμος γεμάτος ζωντάνια. Βγαίνοντας από το σπίτι μου άρεσε ανέκαθεν πάρα πολύ η αίσθηση ό,τι τα πάντα είναι στα πόδια μου, από τα μαγαζάκια με τα μπιζού και το φούρνο μέχρι τα παπουτσάδικα και τα καταστήματα με τα ρούχα και τα καλλυντικά. Ακόμα και ο θόρυβος με έκανε πάντα να νιώθω ζωντανή. Επίσης, ίσως να μην το έχουν προσέξει πολλοί, όμως όπως κατευθύνεσαι από τα Πατήσια προς το κέντρο, η Πατησίων σου δίνει ένα από τα πιο ωραία κάδρα της Ακρόπολης.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σας βόλτες στην περιοχή;
Μου αρέσει η βόλτα στη Φωκίωνος Νέγρη, ενώ επισκέπτομαι την Πλατεία του Αγίου Γεωργίου με το σκύλο μου. Όταν έχω χρόνο απολαμβάνω το περπάτημα στους δρόμους, υπάρχει ένα πολύ ωραίο mix and match πολιτισμών. Βλέπω την ευρύτερη περιοχή να αλλάζει και να αναδύεται ένα ιδιαίτερο πολιτισμικό στοιχείο, ενώ σε σχέση με το παρελθόν η Αθήνα είναι πιο καθαρή.
Τι θα ευχόσασταν να αλλάξει στην πόλη;
Θα ήθελα να παραμείνουν όρθια τα υπέροχα κτίρια που κοσμούν την Αθήνα. Κάποια διασώζονται σε καλή κατάσταση και κάποια άλλα παραπαίουν. Αν κάνετε μια βόλτα στην περιοχή του Πεδίον Άρεως θα δείτε κάποιες πανέμορφες πολυκατοικίες άλλων δεκαετιών φτιαγμένες από αρχιτέκτονες με άποψη. Αυτό θα ευχόμουν, να προσέξουν τα νεοκλασικά και τα κτίρια μιας άλλης εποχής που είναι η κληρονομιά μας και μοιάζουν να κρέμονται από μία κλωστή. Ελπίζω ότι θα καταφέρουν να τα στηρίξουν, να τα αναπαλαιώσουν και να τα διαμορφώσουν για να αποκτήσουν μία νέα χρήση. Η πόλη αλλάζει γίνονται κάποιες παρεμβάσεις και αναπλάσεις και είμαι πολύ χαρούμενη που δημιουργήθηκε πρόσφατα ένας πνεύμονας πρασίνου κοντά μας, στο Πάρκο ΦΙΞ.
Τι σας έκανε μεγαλύτερη αίσθηση όταν επισκεφθήκατε το πάρκο;
Ολόκληρο το πάρκο, το έχουν φτιάξει πάρα πολύ ωραία. Είναι ιδιαίτερα φροντισμένο, περιποιημένο και βλέπεις ότι ο κόσμος το επισκέπτεται και το ευχαριστιέται. Μέσα στην Πατησίων δημιουργεί μία άλλη εικόνα, έχει φοίνικες, λουλούδια, γκαζόν, δέντρα και μπορείτε άνετα να πάρετε το βιβλίο σας και να καθίσετε κάτω από τη σκιά σε ένα από τα χρωματιστά παγκάκια. Κάθε ένα μάλιστα είναι διαφορετικό. Είναι τόσο ωραία η ανάπλασή του που δεν το κάνει να είναι αποκομμένο από το περιβάλλον, είναι απόλυτα ενταγμένο στην περιοχή. Κάθε φορά που περνούσα με το αυτοκίνητο έβλεπα την εγκαταλελειμμένη έπαυλη Κλωναρίδη και την προσπερνούσα, ούτε μπορούσα να φανταστώ τι θα μπορούσε να υπάρχει από πίσω.
Η καραντίνα με ένα τρόπο ήρθε και επιβεβαίωσε την ανάγκη μας για χώρους πρασίνου;
Ο κόσμος έδειξε πως έχει ανάγκη να επισκεφθεί χώρους ανοιχτούς, αλλά και τη συνύπαρξη. Όλα τα άλση που βρίσκονται στο κέντρο είναι ένας σπουδαίος πνεύμονας πρασίνου και με την καραντίνα αρχίσαμε να τα αναγνωρίζουμε και να ξαναθυμόμαστε τι υπάρχει κοντά μας. Περνάς έξω από το πάρκο το απογευματάκι και νιώθεις ότι αλλάζει ο αέρας και η θερμοκρασία. Χρειαζόμασταν κάτι να μας ταρακουνήσει για να αλλάξουν τα δεδομένα και να αναγνωρίσουμε κάποιες αξίες.
Πιστεύετε πως η δημιουργία ενός δικτύου ελεύθερων χώρων, όπως το Πάρκο ΦΙΞ αναβαθμίζει τη ζωή στην πόλη και προσφέρει στους πολίτες την ευκαιρία να έχουν πολλές εμπειρίες;
Μια ανάπλαση όπως αυτή που έγινε στα Πατήσια στο Πάρκο ΦΙΞ δεν μπορεί παρά να σου δημιουργήσει μια άλλη ψυχολογία! Θα πρέπει να δίνονται ανάσες σε μια πόλη σαν την Αθήνα που σφύζει από ζωή. Είναι σπουδαίο και σημαίνει κάτι, το γεγονός ότι αυτός ο χώρος ήταν παρατημένος και τώρα άλλαξε. Οι αλλαγές που γίνονται με σωστό τρόπο και σκέψη αναβαθμίζουν τη ζωή μας, είμαι υπέρ των αλλαγών. Ακούω την γκρίνια που δημιουργείται γύρω από το θέμα του Μεγάλου Περίπατου και δεν καταλαβαίνω την νοοτροπία κάποιων. Μέχρι κάτι να δοκιμαστεί και να υλοποιηθεί δημιουργείται μία δυσκολία στη μετακίνησή, το αντιλαμβάνομαι αυτό. Όμως, από την άλλη, για να καταλήξουμε κάπου πρέπει να περάσουμε από κάποια στάδια. Ας έχουμε λίγη υπομονή για να δούμε τι μπορεί να αλλάξει στην πόλη και πώς μπορούμε να αλλάξουμε κατ’ επέκταση κι εμείς, τον τρόπο ζωή μας.
Ποια είναι η αγαπημένη σας καλοκαιρινή συνήθεια στην πόλη;
Το θερινό σινεμά! Τα θερινά σινεμά του κέντρου είναι όλα πανέμορφα και ευτυχώς έχουν μείνει ζωντανά γιατί ο κόσμος τα επιλέγει. Πρόσφατα πήγαμε στον κινηματογράφο Ηλέκτρα της Πατησίων, ένα από τα παλιότερα σινεμά της πόλης με ωραίο κήπο και ακούγαμε τα διερχόμενα τρόλεΐ . Ε, δεν μας ενόχλησε καθόλου γατί ήταν τόσο ωραία η αίσθηση που είχαμε σε αυτήν την αστική αυλή.
Καλλιτεχνικά που κινείστε αυτή την περίοδο;
Έχω αναλάβει τον Οίκο Μόδας του Μάκη Τσέλιου και μαζί με το θείο μου, Μάκη Τσέλιο, αναλάβαμε τα κοστούμια του «Οθέλλου» του Σαίξπηρ που περιοδεύει αυτό το καλοκαίρι σε σκηνοθεσία του Αιμίλιου Χειλάκη και του Μανώλη Δούνια. Για το χειμώνα προετοιμάζομαι για τη νέα σειρά που θα ξεκινήσει στο Mega σε σκηνοθεσία του Βασίλη Ντούρου και σενάριο του Γιάννη Σαραγκά. Είναι μια δραματική σειρά βασισμένη σε γαλλικό format. Νιώθω ωραία που ξανά γυρίζω στο Mega, το έχω σαν σπίτι μου και ερμηνεύω το βασικό ρόλο της σειράς που θα έχει αστυνομικό σασπένς.
Αν σας ζητούσα να κάνετε μια ευχή για το μέλλον, ποια θα ήταν;
Θα είναι κατάκτηση για μένα να αγχώνομαι λιγότερο, οπότε εύχομαι να συμβεί αυτό, να είμαι ήρεμη, να ευχαριστιέμαι με όσα έχω στη ζωή μου και να ζω τις στιγμές τις ευτυχίας. Επίσης εύχομαι σε όλους μας να αρχίσουμε να βλέπουμε τα πράγματα πιο συνολικά, να σκεφτόμαστε τον τόπο μας και τον διπλανό μας. Να μην περιμένουμε μόνο από την πολιτεία να αναλάβει δράση, η πόλη είναι το σπίτι μας.