Το απόγευμα της Δευτέρας 11 Ιανουαρίου έφυγε από τη ζωή ο πολυβραβευμένος συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης, σε ηλικία 77 ετών και έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο. Ο σπουδαίος λογοτέχνης ζούσε από το 1969 στη Γαλλία, μοιράζοντας τη ζωή του ανάμεσα στις δύο χώρες και γράφοντας και στις δύο γλώσσες. Το «Τάλγκο», το πρώτο του βιβλίο στα ελληνικά, κυκλοφόρησε το 1982 από τις εκδόσεις Εξάντας και μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τα διακόσιες χιλιάδες αντίτυπα, ενώ μεταφέρθηκε το 1984 στον κινηματογράφο, από τον Γιώργο Τσεμπερόπουλο με τίτλο «Ξαφνικός Έρωτας».
Τα βιβλία του Αλεξάκη χαρακτηρίζονται από τα αυτοβιογραφικά στοιχεία και ένα έντονα οικείο και προσωπικό τρόπο γραφής σε συνδυασμό με διακριτικό, ευγενή σαρκασμό. Ο έρωτας («Τάλγκο»), η γλώσσα («Η πρώτη λέξη») και η καθημερινότητα της κοινωνίας ήταν τα κυριότερα θέματά στην πεζογραφία του, ενώ κατάφερνε να εκπέμπει έναν πηγαίο συναισθηματισμό χωρίς να αγγίζει το μελόδραμα, ακόμα και σε θεματικές όπως ο θάνατος της μητέρας του («Θα σε ξεχνάω κάθε μέρα», εκδόσεις Εξάντας).
Εκτός από τη συγγραφή, ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, (έφυγε μάλιστα από την Ελλάδα για να σπουδάσει το επάγγελμα με υποτροφία στη Λιλ) και εργάστηκε για 15 χρόνια στην εφημερίδα Le Monde, καθώς και με το χιουμοριστικό σκίτσο, το σινεμά και το θέατρο. Είχε βραβευτεί στη Γαλλία για το βιβλίο του «μ.Χ.» με το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας (2007) καθώς και στην Ελλάδα για τις «Ξένες Λέξεις» με το Κρατικό Βιβλίο Μυθιστορήματος (2004).
Μας αφήνει παρακαταθήκη, ανάμεσα σε πολλά, την υπέροχη τελευταία φράση του «Τάλγκο»: «Τόσες και τόσες φορές έχω δει τα πουλιά στα σύρματα του ηλεκτρικού, πρώτη φορά πρόσεξα ότι τα σύρματα ήταν πέντε κι ότι τα πουλιά έμοιαζαν με νότες μουσικής».