Διεύθυνση:
Tηλ:
Τιμές:
€35 - €40
Αγαπημένο γήπεδο δημιουργικής εκτόνωσης ο μεζές τα τελευταία χρόνια στο αθηναϊκό τερέν, τάση απότοκος τόσο της δικής μας στροφής στην ελληνική γεύση, όσο και της μαζικής συνειδητοποίησης από πλευράς των εστιατόρων, ότι το μοντέλο έχει μεγάλο γκελ στους (όλο και πιο) πάμπολλους ξένους επισκέπτες της πόλης. Είναι λοιπόν απολύτως ταιριαστό αυτό το γήπεδο να επιλέξει για τη γαστρονομική του μπάλα το εστιατόριο του ξενοδοχείου "Electra Palace", δίνοντας γεύση τοπικότητας στον έμφυτο κοσμοπολιτισμό με τον οποίο γεμίζει τα βράδια η κατάφυτη al fresco σάλα του "Zohos" του.
Προσωπικό project αγάπης του executive chef των Electra Hotels, Σάκη Βενέτη, για τη νοστιμιά της απλότητας με την οποία είναι συνυφασμένη η ελληνική κουζίνα της καθημερινότητας, το "Zohos" θέλει να φέρει στην όμορφη, καταπράσινη βεράντα του "Electra Palace" τη χαρά του κυριακάτικου τραπεζιού, μέσα από πιάτα που περνούν την παράδοση του μεζέ από μοντέρνο πρίσμα. Έτσι, με όλα τα πιάτα να σερβίρονται "στη μέση", στη λογική της μοιρασιάς του οικογενειακού φαγητού, ποντάρει τη νοστιμιά της κουζίνας του σε προϊόντα από επιλεγμένους Έλληνες παραγωγούς, πλαισιωμένα με zero waste και nose to tail φιλοσοφία.
Το concept αυτό μεταφράζεται σε ένα μικρό και ευκίνητο μενού, που περιλαμβάνει από κρεμμυδόπιτες και ρεβιθάδες, μέχρι σκορπίνες με τραχανά, κοκοράκια κοκκινιστά και αρνάκια κλέφτικα, σε πιάτα που προσπαθούν να ψηλαφήσουν αυτή τη μαμαδίστικη νοστιμιά που, εκτός από τον ουρανίσκο και τον αμφιβληστροειδή, στόχο έχει να ευφράνει και την ψυχή. Η καρπαθιώτικη κρεμμυδόπιτα που δοκιμάσαμε, λόγου χάρη, με τραγανό το χοντρό της φύλλο κι αρωματική τη ζουμερή γέμιση του κρεμμυδιού, ενισχυμένη μάλιστα με προσούτο προβατίνας, επιτελεί αυτόν ακριβώς το σκοπό, ισορροπώντας σ’ αυτή τη λεπτή γραμμή όπου συναντιέται το χειροποίητο ρουστίκ με το εστιατορικό ραφινάρισμα.
Δυστυχώς δεν είναι όλα τα πιάτα το ίδιο εύστοχα, δείχνοντας ότι οι ωραίες εμπνεύσεις του σεφ χρειάζονται παραπάνω προσπάθεια για να μελώσουν ως ιδέες και να πετύχουν τη soul food νοστιμιά που επιδιώκει η κουζίνα. Τα κρεμμύδια γεμιστά με ρύζι, ντομάτα και πιπεριά, που έρχονται σε σάλτσα καπνιστή ντομάτας, είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της απόστασης που πρέπει να διανύσει η κουζίνα από την εγκεφαλική στη συναισθηματική μαγειρική, αφού ναι μεν κάθε μπουκιά μοσχοβολάει ελληνικό καλοκαίρι, όμως τα υλικά δεν έχουν προλάβει να δέσουν μεταξύ τους, με κάθε ένα τους να έχει διαφορετικό δάγκωμα και όλα να είναι λίγο πιο τραγανά απ’ όσο θα τους ταίριαζε.
Προβλήματα στις ισορροπίες είδαμε και στις κροκέτες με καπνιστό χέλι, που παρ’ ότι η ανάλαφρη και τραγανή τους κρούστα δείχνει τηγάνισμα ρυθμισμένο στην εντέλεια, η γέμισή τους είναι μπουκωτική, με την εκφραστική φινέτσα του χελιού να ακούγεται μόνο κατά τόπους (και να δίνει εκρηκτική μπουκιά όταν συνδυάζεται με το αρτινό χαβιάρι Thesauri που στολίζει την κροκέτα στην κορφή). Παράλληλα, κομμάτι βαρύς ήταν και ο ταραμάς, με το αυγοτάραχο να δίνει ωστόσο ωραία σπινιαρίσματα νοστιμάδας, ενώ η παλαμίδα σε βινεγκρέτ ντομάτας, με φακές beluga, ξιδάτη μπάμια και πιπεριά Φλωρίνης, αντί για το μερακλίδικο ορεκτικό που υπόσχεται ο τίτλος, είναι στην πραγματικότητα μια new age σαλάτα, με την ποσότητα του τραγανού οσπρίου να σκεπάζει το αφράτο και βουτυράτο ψαρικό (αλλά η πιπεριά με τα αρώματα και τη γλύκα της, είναι αυτή που κλέβει την παράσταση).
Σε πιο μασίφ επιλογές του μενού, στο ψητό καλαμάρι με ρεβιθάδα Σίφνου απολαύσαμε μεν το ωραίο δάγκωμα του πρωταγωνιστή, που έστω κι αν δεν ήταν το πιο νόστιμο καλαμάρι του Αιγαίου, κέρδιζε πόντους απ’ το σπιρτόζικο λαδολέμονο, μας έλλειψε όμως το ελληνόστροφο comfort της ρεβιθάδας, που μπλενταρισμένη όπως ήταν σα κρέμα, και πλουτισμένη με οριεντάλ εκφάνσεων μπαχαρικά, παρέμπεμπε περισσότερο σε χούμους παρά σε οτιδήποτε το σιφνέικο. Για τη δε σκορπίνα, που έρχεται με "αφαλό" απ’ την Ηλεία (τοπική παραλλαγή του κουσκουσέ), τίποτα δεν έχουμε να ψέξουμε στο ζουμερό και νόστιμο ψάρι, όμως το γρέτζο σε γεύση και υφή ζυμαρικό, δεν κατάφερνε να συντονιστεί με την ηπιότητα του ψαροζωμού στο οποίο είχε βράσει.
Τις ελπίδες μας αναπτέρωσε πάντως άμα τη εμφανίση του το κλέφτικο αρνάκι τυλιγμένο στη λαδόκολλά του, και τις δικαίωσε με τη ζουμερή, λιχούδικη μπουκιά του, τόσο στο νόστιμο κρέας όσο και στα εκφραστικά λαχανικά, ενώ φινάλε δώσαμε με μια πολύ πετυχημένη παραλλαγή της μιλφέιγ με ξεροτήγανα, όπου το λεβέντικο κρητικο γλύκισμα εναλλασσόταν με στρώσεις παγωτού πορτοκάλι – καρύδι, σε μια πολύ πετυχημένη, δροσερή και υπόγλυκη ναπολεόν, που θα ανυπομονούμε να απολαύσουμε ξανά, σε επόμενη επίσκεψή μας στο εστιατόριο.
Η επίσκεψη του κριτικού έγινε στις 14/05
ZOHOS Ναυάρχου Νικοδήμου 18-20 (ξεν. Electra Palace Athens), 2103370035. Ωράριο λειτουργίας: Δευ – Παρ: 7μμ – 11μμ, Σαβ: 1μμ – 5μμ & 7μμ – 11μμ, Κυρ: 1μμ – 6μμ. Τιμή: €30 - 40 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους. Πρόσβαση ΑμεΑ: Ναι.
