Πάνος Φαμέλης: Fragments & Dust

Η πρακτική του Πάνου Φαμέλη είναι ένας διάλογος με την ίδια την ύλη, μια αλχημεία όπου το λάδι –η πρώτη ύλη της ζωγραφικής που παρασκευάζει ο ίδιος – απελευθερώνεται από τον ρόλο του ως χρώμα και μετατρέπεται σε μάζα, σε θραύσμα, σε γλυπτό. Σε συνδυασμό με ρητίνη και μεταλλικές βάσεις, αποκτά τρισδιάστατη υπόσταση, αναδεικνύοντας τη ζωγραφική ύλη ως αυτόνομη μορφή. Η χειρονομία είναι κυκλική: η ζωγραφική γίνεται γλυπτό, για να ξαναδιαλυθεί και να επιστρέψει στο τελάρο ως νέα εικόνα. Τα αφυδατωμένα λάδια, υπολείμματα της ζωγραφικής διαδικασίας, μετατρέπονται σε μάζες και στη συνέχεια σε σκόνη, η οποία επανασυντίθεται σε νέα επιφάνεια. Το υλικό, από εργαλείο απεικόνισης, γίνεται το ίδιο εικόνα μέσα από τη φθορά και την αναγέννησή του.