Nicoline van Harskamp. Café Prosodia

Δύο άνθρωποι, καθισµένοι σε ένα µικρό καφενείο εγκατεστηµένο στον χώρο του cross section archive, και ένα νευρωνικό δίκτυο µε το όνοµα Prosodia, το οποίο αλλάζει φωνή σε κάθε σκηνή, παίζουν τον ίδιο διάλογο επανειληµµένα µε διάφορους τρόπους ερµηνείας. Το «Café Prosodia» εξερευνά τον τρόπο µε τον οποίο η τεχνολογία της συνθετικής οµιλίας ριζώνεται στην τεχνολογία της υποκριτικής, προτείνοντας µια µελλοντική µορφή "µηχανικής οµιλίας", βασισµένη στις ρυθµικές, πρόσθετες δοµές της ανθρώπινης αφήγησης. Το πρότζεκτ ερευνά την προσοδία της µηχανικά παραγόµενης οµιλίας. Οι συνθετικές φωνές εκπαιδεύονται µε σύνολα δεδοµένων από κινηµατογραφικές ερµηνείες και οµιλίες τύπου διαλέξεων, και έτσι παράγουν τη δική τους προσοδία βασισµένη σε αυτά.

Επιμέλεια: Μαρία Λάλου, Skafte Aymo-Boot