Το καλλιτεχνικό ιδίωμα της Μαϊοπούλου διέπεται από έναν προσωπικό συμβολισμό, η γλώσσα του οποίου είναι προϊόν πολλών ετών αναζήτησης, έρευνας και πρακτικής της καλλιτέχνιδας. Ο εκ πρώτης όψεως θεατρικός και παιγνιώδης (εν τούτοις απειλητικός) χαρακτήρας των φιγούρων στα ζωγραφικά σχέδια της Μαϊοπούλου, που μας θεωρούν παραταγμένα περιμετρικά απέναντι μας, σταδιακά αποκαλύπτει το σκοτεινό και ανησυχητικό υπόβαθρο που έχει γεννήσει αυτές τις φανταστικές μορφές. Δύο επαναλαμβανόμενα στοιχεία κυριαρχούν: η γυναικεία φιγούρα-φαινομενικά κοριτσίστικη, με ενδυμασία που παραπέμπει είτε σε κάποιο θεατρικό ή λογοτεχνικό χαρακτήρα εποχής, είτε σε σύγχρονα μουσικά στυλ darkwave και το gothic· και η μορφή της “μηχανής”, μια έννοια κομβική, τόσο για την ανάγνωση των έργων της, όσο και για την τοποθέτηση της μέσα σε ένα ιστορικό, τεχνολογικό και πρωτίστως ηθικό πλαίσιο εννοιών.
