Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Opera στις 4 Ιουλίου το νέο βιβλίο της Καμίλα Σόσα Βιγιάδα "Πραγματεία μιας εξημέρωσης" (μετάφραση: Μαρία Μπεζαντάκου). Διαβάστε περισσότερα για το νέο μυθιστόρημα της συγγραφέα των "Παλιοκόριτσων" στη συνέχεια.
Ένα απόσπασμα
"Δεν ήταν και κανένα νέο ότι οι τραβεστί εκδίδονταν για να συντηρήσουν τα μικρότερα αδέλφια τους και να στείλουν λεφτά στα σπίτια τους, σε μακρινές επαρχίες ή στο εξωτερικό. Εκείνα τα λεφτά τα έδιναν στ’ ανίψια τους ή στα παιδιά των φιλενάδων τους. Ως θείες, θετές μανάδες ή μητριές, κανείς δεν αγνοούσε ότι εδώ και πολλά, πάμπολλα χρόνια, οι τραβεστί αναλάμβαναν το ρόλο που κανείς σε αυτόν τον κόσμο δεν μπορούσε ή δεν ήθελε ν’ αναλάβει, ούτε καν το κράτος, δηλαδή εκείνη την αγάπη χωρίς όνομα, χωρίς καταστατικό, εκείνη την αταξινόμητη αγάπη…"
Λίγα λόγια για το βιβλίο από την El País
"Σ’ αυτό το δεύτερο μυθιστόρημά της, η Σόσα Βιγιάδα εξημερώνει τη γραφή της όπως η τραβεστί πρώην πόρνη και νυν σταρ του θεάτρου ηρωίδα της προσπαθεί να εξημερώσει τη ζωή της, δοκιμάζοντας την ηρεμία ενός ‘‘συμβατικού’’ γάμου. Η επιτυχία και η οικονομική ευμάρεια, η ανακωχή με τους γονείς της, ο οροθετικός, τρυφερός υιοθετημένος γιος και ο εκπάγλου καλλονής γκέι δικηγόρος σύζυγος που της δείχνουν την αγάπη τους — όλ’ αυτά είναι, απλώς, τα συστατικά του αστικού εφησυχασμού που κρύβονται πίσω από τη φαινομενική αποδοχή της διαφορετικότητας. Είναι η έκφραση του ‘‘πνεύματος της εποχής’’ που δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στη ρουτίνα και την ανία του έγγαμου βίου, ακόμα κι αν αυτός περιφρονεί τη μονογαμία και αποδέχεται την απόλυτη σεξουαλική ελευθεριότητα.
Ανάμεσα στο τραγικό της Ντυράς και το εκκεντρικό του Αλμοδόβαρ, η διάσημη και επώνυμη ηρωίδα του βιβλίου (η ‘‘θεατρίνα’’ χωρίς καθορισμένο όνομα…) σκιαγραφεί τη ζωή από τη στιγμή που η καταπίεση και οι εντάσεις παύουν να βασανίζουν την καθημερινότητά της, και η αντίσταση στη μικρότητα και τη χαμέρπεια αποτελεί καθαρά προσωπική επιλογή"
- Carlota Rubio
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Καμίλα Σόσα Βιγιάδα γεννήθηκε ως Κριστιάν Ομάρ το 1982 στην Αργεντινή (Λα Φάλδα, Κόρδοβα) και άρχισε να ντύνεται γυναίκα στην ηλικία των δεκαπέντε. Ο πατέρας της προέβλεψε ότι, αν συνέχιζε έτσι, θα στρεφόταν στην πορνεία για να ζήσει και θα κατέληγε νεκρή σε χαντάκι. Τρία χρόνια αργότερα, πήγε στην πόλη αναζητώντας δουλειά, όμως το ανδρικό όνομα στην ταυτότητά της της έκλεινε όλες τις πόρτες. Τότε αναγκάστηκε να εκπορνευτεί και να δεχθεί τη χλεύη των γειτόνων, τη βία των πελατών και της αστυνομίας. Στην τσάντα της έκρυβε πάντα ένα ξυράφι για κάθε ενδεχόμενο.
Στον αγώνα της να επιβιώσει αφοσιώθηκε στο γράψιμο, δημιούργησε ένα blog για τη ζωή της, έγινε δεκτή στο πανεπιστήμιο και πήρε το πτυχίο της στον τομέα των Θεατρικών Σπουδών. Ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός θεάτρου, κινηματογράφου και τηλεόρασης, δημοσίευσε ποίηση και άλλα λογοτεχνικά γραπτά, κι έγινε διεθνώς γνωστή με το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα Τα παλιοκόριτσα, που μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και απέσπασε σημαντικά διεθνή βραβεία, όπως το Sor Juana Inés de la Cruz, βραβείο γυναικείας λογοτεχνίας το οποίο απονεμήθηκε για πρώτη φορά σε συγγραφέα που δεν γεννήθηκε γυναίκα. Το βιβλίο έχει ξεπεράσει τις 100.000 αντίτυπα στη Λατινική Αμερική και τις 20.000 αντίτυπα στη Γαλλία μόνο χάρη στις κριτικές των ίδιων των αναγνωστών που κυκλοφορούσαν "από στόμα σε στόμα". Αυτή τη στιγμή διασκευάζεται σε τηλεοπτική σειρά.
Διαβάστε Επίσης
