Cycladic Blues
Η πρώτη ατομική έκθεση της Marlene Dumas σε μουσείο στην Ελλάδα περιλαμβάνει πάνω από τριάντα έργα ζωγραφικής και έργα σε χαρτί, τα οποία έρχονται σε διάλογο με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του μουσείου. Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να δουν δημιουργίες από την τελευταία εικοσαετία πρακτικής της Dumas καθώς και πρόσφατα ολοκληρωμένα έργα της, συνθέτοντας έτσι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα των αλλόκοτα όμορφων και προκλητικών αναπαραστάσεων του ανθρώπινου σώματος που δημιουργεί η κορυφαία Νοτιοαφρικανή καλλιτέχνιδα. Εγκαίνια: Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, 5/6.
Και τα φυτά έγιναν καρπερά όταν γέλασες
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, παρουσιάζονται έργα του γνωστού street artist Fenx. Ο Γάλλος καλλιτέχνης έχει αναγνωριστεί διεθνώς για τις εντυπωσιακές δημιουργίες αστικής τέχνης. Στην γκαλερί Kapopoulos Fine Arts παρουσιάζει έργα με ζωηρά χρώματα, εμπνευσμένα από τοπία της Αμερικανικής Δύσης, την οποία ανακάλυψε μέσα από το σινεμά, την τηλεόραση και τη μουσική και τελικά θαύμασε από κοντά μέσα από τα πολυάριθμα ταξίδια του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εγκαίνια: 3/6 (6.30 μ.μ.).
Biting My Own Friends
Ο Barba Dee πραγματεύεται την επιστροφή του από ένα κοινόχρηστο βιομηχανικό εργοστάσιο/στούντιο στο προσωπικό του στούντιο. Τι συμβαίνει όταν επιστρέφει από τα 4000 τ.μ. στα 15 τ.μ.; Αλλά κυρίως τι συμβαίνει όταν για σχεδόν δύο χρόνια δουλεύει με σκοπό τη δημιουργία ενός κοινού έργου; Εγκαίνια: Cypher, 5/6 (9 μ.μ.).
Exploding Plastic Inevitable
Σε σειρές όπως "Οπλές, Στήθη και Σώματα από Άμμο", η διεθνώς καταξιωμένη εικαστικός Lena Henke συνδυάζει μιμητικές μορφές με υπερρεαλιστικές εικόνες, εμπλέκοντας τον μύθο της αρρενωπότητας, ενώ παράλληλα εργάζεται μέσα από ιστορικές παραδόσεις για να θέσει υπό αμφισβήτηση τη λογική της γλυπτικής αναπαράστασης και της αναπαραστασιμότητας. Η Lena Henke δοκιμάζει τις δυνατότητες της γλυπτικής μέσω καινοτόμων μεθόδων παραγωγής, διευρύνοντας την παραδοσιακή έννοια, αντιμετωπίζοντας θέματα θηλυκότητας και παραγωγής σχέσεων εξουσίας στον αστικό χώρο. Οι δυνατότητες της γλυπτικής αποτελούν για τη Henke βάση για την κατανόηση της μορφοποίησης (και της χύτευσης) των σωμάτων ως μια μεταβαλλόμενη διαδικασία σχεδιασμού. Εγκαίνια: ARCH, 5/6, (7 μ.μ. – 9 μ.μ.).
TAPETAS / ΤΑΠΗΤΑΣ
"Πνιγόμαστε!" προειδοποιεί το Comotirio με το νέο του αφυπνιστικό πρότζεκτ που μας υπενθυμίζει ότι η επερχόμενη υδάτινη οικολογική καταστροφή δυστυχώς είναι αλήθεια. Το "TAPETAS / ΤΑΠΗΤΑΣ" αποτελείται από δύο live act περφόρμανς που θα λάβουν χώρα στην Πλατεία Ομονοίας, στις 6/6, από τις 8.30 μ.μ.: Οι "PEKTRIES / TAPETAS EDITION των Νάιρα Στεργίου και Εριφύλη Βενέρη (Comotirio) εστιάζουν στις πανάρχαιες καλλιτεχνικές πρακτικές του αργαλειού και της κομμωτικής. Από την άλλη, το "BETWEEN A ROCK AND A HARD PLACE" των Εύα Γιαννακοπούλου και Μαρία Νικηφοράκη επικεντρώνεται στις δευτερεύουσες γυναικείες θεότητες των υδάτων.
Hosts and Parasites
Η Ντόρα Οικονόμου δημιουργεί έργα χρησιμοποιώντας υλικά ταπεινής προέλευσης και μαζικής παραγωγής και με παραδοσιακά σχέδια οριγκάμι, ακολουθώντας μια μεθοδολογία που θυμίζει προγραμματισμό ανοιχτού κώδικα. Ενώ η αισθητική των έργων της μοιάζει έντονα χειροποίητη και μη βιομηχανική, η ίδια η δημιουργική της διαδικασία στηρίζεται σε λειτουργικές αρχές αντίστοιχες με αυτές της τεχνητής νοημοσύνης. Μέσα από αυτό το πρίσμα, η έκθεση διερευνά τη ρευστή δυαδικότητα της σχέσης ξενιστή-παρασίτου. Εγκαίνια: Dio Horia, 5/6 (8 μ.μ.).
Τα όρια της απαγόρευσης
Η "απαγορευτική ταινία", δηλαδή η ασπροκόκκινη ταινία σήμανσης, είναι απόρριμμα που δεν του δίνουμε ιδιαίτερη σημασία. Όμως ο Αλέξανδρος Καπετάνου την αναζητά διαρκώς στις λαϊκές αγορές της Θεσσαλονίκης, τη συλλέγει και πλέκει με αυτή χιλιάδες κόμπους πάνω σε κοτετσόσυρμα. Τα "χαλιά" και τα "σουβέρ" που κατασκευάζει σε καλούν να τα χαϊδέψεις, όπως θα έκανες με ένα υφαντό της γιαγιάς σου. Η απαγόρευση συσχετίζεται με τις έννοιες της προσβασιμότητας και της συμπερίληψης, αλλά και με της παράδοσης, ενώνοντας το παλιό με το σύγχρονο. Εγκαίνια: Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων, 4/6 (7 μ.μ.).
Διαβάστε Επίσης
Αναστατώνοντας τα αρχεία: Γυναίκες που χάραξαν την ευρωπαϊκή ιστορία
Μία πλούσια συλλογή με ερευνητικά, βιογραφικά κείμενα μάς συστήνει 18 γυναίκες που υπήρχαν κομβικές στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής ιστορίας από τα τέλη του 19ου αιώνα έως σήμερα, όμως ποτέ δεν αναγνωρίστηκαν για το έργο τους. Μέσα από ήχους, κινούμενες εικόνες, αντικείμενα, φωτογραφικό και άλλο έντυπο αρχειακό υλικό, μας μεταφέρει στις πραγματικότητες των "ηρωίδων", αναδεικνύει το νήμα που συνδέει τις ιστορίες και τους αγώνες τους. Εγκαίνια: Το Πάνω Σπίτι, 3/6 (7-11 μ.μ.).
Οι γυναίκες που παρουσιάζονται: Μελίνα Μερκούρη, Αγνή Ρουσσοπούλου, Μπέττυ Βακαλίδου, Dagmar Burešová, Olga Havlová, Lída Rakušanová, Dulcinea Bellido Carvajal, Carmen Díez de Rivera y de Icaza, Francisca Sauquillo Pérez del Arco, Hannah Arendt, Ursula Hirschmann, Nelly Sachs, Danuta Hübner, Anna Walentynowicz, Agnieszka Holland, Dorka Gryllus, Anna Kéthly και Ottilia Solt.
Το αντίθετο του εύκολου καρπού
Ένα ιδιαίτερο εγχείρημα ενεργοποιεί ένα ιστορικό κτίριο στην οδό Τοσίτσα 3, στα Εξάρχεια, με τρεις γκαλερί -Radio Athènes, Eleftheria Tseliou Gallery και Hot Wheels Athens London- να παρουσιάζουν νέα εικαστικά πρότζεκτ στο χώρο. Το Radio Athènes μάς συστήνει το έργο της Beatrice Bonino. Η καλλιτέχνιδα χρησιμοποιεί διάφορα υλικά, από σιλικόνη, πλαστικά και χαρτί, μέχρι κορδέλες, τριαντάφυλλα, σοκολάτες και ενδύματα, για να χτίσει αφηγήσεις γύρω από τη μνήμη και την αξία. Εγκαίνια: 3/6 (6-9 μ.μ.).
Άνωθεν βλέμμα
Ο Σέρβος καλλιτέχνης Nikola Sarić παρουσιάζει την πρώτη του μεγάλη ατομική έκθεση στην Αθήνα. Έχοντας υιοθετήσει μια λιτότητα και αυστηρότητα στη μεθοδολογία και τη θεματολογία του, αφήνει στην άκρη την θεοκρατική, ορθόδοξη χριστιανική εικονογραφία που παρατηρούμε στα πρώιμα έργα του και καταπιάνεται με μια πιο "κοσμική" ζωγραφική, με το βλέμμα όμως πάντοτε στραμμένο στην επικαιρότητα, τα κοσμολογικά ερωτήματα και τα φυσικά φαινόμενα. Εγκαίνια: Genesis, 5/6 (7.30 μ.μ.).
Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Lena Henke: Exploding Plastic Inevitable
Η Henke δοκιμάζει τις δυνατότητες της γλυπτικής μέσω καινοτόμων μεθόδων παραγωγής, διευρύνοντας την παραδοσιακή έννοια, αντιμετωπίζοντας θέματα θηλυκότητας και παραγωγής σχέσεων εξουσίας στον αστικό χώρο. Οι δυνατότητες της γλυπτικής αποτελούν για τη Henke βάση για την κατανόηση της μορφοποίησης (και της χύτευσης) των σωμάτων ως μια μεταβαλλόμενη διαδικασία σχεδιασμού. Υφαίνοντας φεμινιστικά και αυτοβιογραφικά νήματα στο έργο της, η καλλιτέχνιδα δημιουργεί έναν ελκυστικό χώρο όπου η γλυπτική συναντά την κοινωνική κριτική, επαναπροσδιορίζοντας τόσο τη μορφή όσο και το περιβάλλον.
Ντόρα Οικονόμου: Hosts and Parasites
Η Ντόρα Οικονόμου δημιουργεί με υλικά ταπεινής προέλευσης και μαζικής παραγωγής και με παραδοσιακά σχέδια οριγκάμι, ακολουθώντας μια μεθοδολογία που θυμίζει προγραμματισμό ανοιχτού κώδικα. Παράγει αυθεντικά και εντελώς προσωπικά έργα, βασισμένα σε μια αρχαία, τυποποιημένη γλώσσα τεχνικών, αξιοποιώντας όμως σύγχρονα, καθημερινά προκατασκευασμένα υλικά. Έτσι, ενώ η αισθητική των έργων της μοιάζει έντονα χειροποίητη και μη βιομηχανική, η ίδια η δημιουργική της διαδικασία στηρίζεται σε λειτουργικές αρχές αντίστοιχες με αυτές της τεχνητής νοημοσύνης — τις οποίες, ωστόσο, επαναπροσδιορίζει μέσα από την ανθρώπινη βούληση και την προσωπική, βιωματική αίσθηση του ωραίου. Αυτή η αντιφατική σχέση ανάμεσα στη δημιουργικότητα και την τυποποίηση αντανακλάται ξεκάθαρα στον τίτλο της έκθεσης.
Αλέξανδρος Καπετάνου: Τα όρια της απαγόρευσης
Η «απαγορευτική ταινία» αποτελεί ένα ύπουλο απόρριμμα, ένα απόρριμμα που δεν του δίνουμε μεγάλη σημασία. Τα ίχνη της κατακλύζουν το αστικό τοπίο, υπενθυμίζοντας τη ρυπαντική δράση του ανθρώπου. Ο Καπετάνου επισκέπτεται τις λαϊκές αγορές της Θεσσαλονίκης, εντοπίζει τις κολώνες και τους συρμάτινους φράχτες και αφαιρεί τις παρατημένες ταινίες, λύνοντας προσεκτικά και υπομονετικά τους κόμπους, ώστε να τις αποσπάσει άθικτες. Πλέκει εμμονικά πάνω σε κοτετσόσυρμα χιλιάδες κόμπους με τα υπολείμματα των ταινιών που έχει συλλέξει. Τα «χαλιά» και τα «σουβέρ» του, που λειτουργούν ως απτικά τοπία, σε καλούν να τα χαϊδέψεις, όπως θα έκανες με ένα υφαντό της γιαγιάς σου. Η απαγόρευση συσχετίζεται με τις έννοιες της προσβασιμότητας και της συμπερίληψης, αλλά και με της παράδοσης, ενώνοντας το παλιό με το σύγχρονο.
Fenx: Και τα φυτά έγιναν καρπερά όταν γέλασες
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, παρουσιάζονται έργα του γνωστού street artist Fenx. Ο Γάλλος καλλιτέχνης που είναι γνωστός για τις εντυπωσιακές δημιουργίες αστικής τέχνης, αντλεί έμπνευση από την κουλτούρα του δρόμου και το κίνημα της pop art για να παρουσιάσει έργα που μαγεύουν με τα ζωηρά τους χρώματα, μεταφέρουν μηνύματα και εικόνες που προκαλούν σκέψη. Η έκθεση εκτυλίσσεται ως μια εσωτερική πορεία, που ανακαλεί τα τοπία της Αμερικανικής Δύσης — ενός τόπου που πρωτοαντίκρισε μέσα από ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, φαντάστηκε μέσα από την αμερικανική μουσική, ιδανικοποίησε κατά την εφηβεία του μέσω βίντεο, skateboarding και snowboarding και τελικά βίωσε προσωπικά κατά τις πολυάριθμες ταξιδιωτικές του περιπέτειες στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Barba Dee: Biting My Own Friends
Η έκθεση πραγματεύεται την επιστροφή του καλλιτέχνη από ένα κοινόχρηστο βιομηχανικό εργοστάσιο/στούντιο στο προσωπικό του στούντιο. Τι συμβαίνει όταν επιστρέφει από τα 4000 τ.μ. στα 15 τ.μ.; Αλλά κυρίως τι συμβαίνει όταν για σχεδόν δύο χρόνια δουλεύει με σκοπό τη δημιουργία ενός κοινού έργου; Ποια είναι η καλλιτεχνική του ταυτότητα τώρα που πλέον εργάζεται και παράγει μόνος; Ο τίτλος της έκθεσης παίζει με την λέξη bite που, στην αργκό του graffiti, σημαίνει να αντιγράφεις ή να κλέβεις το στυλ κάποιου άλλου. Η έκθεση έρχεται να αντιστρέψει την αρνητική χροιά αυτής της έννοιας, παρουσιάζοντας έργα εμπνευσμένα από τη συνεργασία και το στυλ συνεργατών και φίλων. Τα έργα, λειτουργώντας ως άλλα μεταβατικά αντικείμενα, χτίζουν έναν ενδιάμεσο χώρο ανάμεσα στο εκεί και τότε και το εδώ και τώρα. Είναι στιγμές αποσύνδεσης, μικρές τομές στη διαδρομή, θραύσματα μιας εμπειρίας μοιράσματος που συγκροτείται σε μια πορεία καλλιτεχνικής εξατομίκευσης: Από το μεγάλο και το συλλογικό στο περιορισμένης κλίμακας στούντιο και στο ατομικό, μια τελετουργία μετάβασης ως μαρτυρία του συλλογικού.
Beatrice Bonino: Το αντίθετο του εύκολου καρπού
Είναι εύκολο να επικεντρωθεί κανείς στις υλικές πτυχές του έργου της Μπεατρίτσε Μπονίνο: σιλικόνη, πλαστικά, χαρτί και χαρτόνι, κουτιά συσκευασίας και μεταξωτά υφάσματα που αποκρύπτουν ή πλαισιώνουν άλλα τεχνητά υλικά, ευρήματα και κατασκευασμένα αντικείμενα — όπως κορδέλες, φιόγκοι και ενδύματα — ή πιο ευάλωτη ύλη, όπως τριαντάφυλλα, κραγιόν ή σοκολάτες τυλιγμένες σε αλουμινόχαρτο. Με βασικούς θεματικούς άξονες τη μνήμη και την αξία, η καλλιτέχνιδα κάνει ένα ταξίδι στο χρόνο και μέσω των έργων της δημιουργεί μια διαρκή ολίσθηση ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν.
Nikola Sarić: Άνωθεν βλέμμα
Ο Σέρβος καλλιτέχνης Nikola Sarić, έχοντας υιοθετήσει μια λιτότητα και αυστηρότητα στη μεθοδολογία και τη θεματολογία του, αφήνει στην άκρη την θεοκρατική, ορθόδοξη χριστιανική εικονογραφία που παρατηρούμε στα πρώιμα έργα του και καταπιάνεται με μια πιο «κοσμική» ζωγραφική, με το βλέμμα όμως πάντοτε στραμμένο στην επικαιρότητα, τα κοσμολογικά ερωτήματα και τα φυσικά φαινόμενα. Ο καλλιτέχνης προσπαθεί χρησιμοποιώντας υλικά από την αρχιτεκτονική, την τεχνολογία αλλά και την τέχνη, να ερμηνεύσει το τοπίο, αστικό και φυσικό, όπως αλλοιώνεται και εμφανίζεται ενίοτε απειλητικό και δυσοίωνο. Τα έργα του είναι αφορμές αναστοχασμού, ταυτόχρονα για την πορεία του ανθρώπου και του Κόσμου, όσο και την ιστορία και το μέλλον της τέχνης.
Marlene Dumas: Cycladic Blues
Η πρώτη ατομική έκθεση της Marlene Dumas σε μουσείο στην Ελλάδα παρουσιάζει περισσότερα από τριάντα ζωγραφικά έργα και έργα σε χαρτί, σε διάλογο με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του μουσείου, στο Μέγαρο Σταθάτου. Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να δουν δημιουργίες από την τελευταία εικοσαετία πρακτικής της Dumas καθώς και πρόσφατα ολοκληρωμένα έργα της, συνθέτοντας έτσι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα των αλλόκοτα όμορφων και προκλητικών αναπαραστάσεων του ανθρώπινου σώματος που δημιουργεί η κορυφαία Νοτιοαφρικανή καλλιτέχνιδα. Ανταποκρινόμενη στην ιστορία της παραστατικότητας στην τέχνη όπως τη βίωσε μέσα στις αρχαιολογικές συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, η Dumas έχει επιλέξει προσωπικά τα έργα της που θα συμπεριληφθούν στην έκθεση, ενώ επιπλέον, σε μια σπάνια περίσταση, επέλεξε και τα αρχαιολογικά αντικείμενα που πρόκειται να παρουσιαστούν μαζί.
Αναστατώνοντας τα αρχεία: Γυναίκες που χάραξαν την ευρωπαϊκή ιστορία
Εκκινώντας από μία συλλογή ερευνητικών, βιογραφικών κειμένων για 18 γυναίκες που έπαιξαν κρίσιμο, αλλά συχνά αφανή, ρόλο στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής ιστορίας από τα τέλη του 19ου αιώνα έως σήμερα, η έκθεση διερευνά την έμφυλη διάσταση της συλλογικής μνήμης και του «αρχείου». Μέσα από ήχους, κινούμενες εικόνες, αντικείμενα, φωτογραφικό και άλλο έντυπο αρχειακό υλικό, μας μεταφέρει στις πραγματικότητες των «ηρωίδων», αναδεικνύει το νήμα που συνδέει τις ιστορίες και τους αγώνες τους και, εν τέλει, διεκδικεί την ισότιμη πρόσβαση όλων των φύλων στη διαμόρφωση της ιστορίας. Η έκθεση αποτελεί έναν στοχασμό για την κοινή μας ιστορία και μία πρόσκληση για δράση στα βήματα γυναικών που άνοιξαν το δρόμο.
TAPETAS / ΤΑΠΗΤΑΣ
Δύο γυναικεία εικαστικά σχήματα θα παρέμβουν παράλληλα αλλά και διατεμνόμενα μέσα από τη site-specific αυτή δράση στην πιο χιλιοπερπατημένη πλατεία στην καρδιά της πόλης, ώστε να γίνουν η αφορμή να κατανοήσουμε τους κινδύνους της επερχόμενης υδάτινης οικολογικής καταστροφής. Η περφόρμανς «PEKTRIES / TAPETAS EDITION» των Νάιρα Στεργίου και Εριφύλη Βενέρη (Comotirio) συνενώνει δύο πανάρχαιες καλλιτεχνικές πρακτικές: αυτή της τέχνης του αργαλειού με αυτή της τέχνης της κομμωτικής. Ένα μεγάλο υφαντό από ανθρώπινα μαλλιά που λειτουργεί σαν φίλτρο για τη συλλογή πετρελαίων από το νερό, θα παραχθεί σε ειδικά πατενταρισμένο αργαλειό πλέξης. Η περφόρμανς «BETWEEN A ROCK AND A HARD PLACE» των Εύα Γιαννακοπούλου και Μαρία Νικηφοράκη επικεντρώνεται στις δευτερεύουσες γυναικείες θεότητες των υδάτων. Δύο τέτοιες υβριδικές μορφές θα εμφανιστούν εισερχόμενες σε γλυπτό-βάρκα, σχολιάζοντας με μια άρια τα στερεότυπα που περιβάλλουν το γυναικείο βίωμα και το βιολογικό ταξίδι του σώματος.
