Η έκθεση "G.O.A.T." στο Dot Wip μιλά για την "ατελείωτη κατσιποδία" του πολιτισμού μας

Σύγχρονοι καλλιτέχνες επιχειρούν μια υπονόμευση του κυρίαρχου ανθρωπομορφικού βλέμματος.

G.O.A.T.

Η αίγα από την Αμάλθεια και τον Πάνα, τη Χίμαιρα και τον αποδιοπομπαίο τράγο, την ταύτιση της με το σατάνα αλλά και τη σημασία της στην κινέζικη αστρολογία είναι μια φιγούρα - σύμβολο που μας κοιτάει με τα πελώρια εκφραστικά της μάτια χωρίς όμως εμείς να της ανταποδίδουμε πίσω το βλέμμα. O John Berger στο δοκίμιο του "γιατί να κοιτάμε τα ζώα” έγραφε ότι τα ζώα δεν έχουν ιστορικότητα, "εξαφανίζονται και μένουν μόνο οι αναπαραστάσεις τους στα pet shop, στην τέχνη και τους ζωολογικούς κήπους". Το αληθινό αίνιγμα γράφει ο Ντεριντά δεν είναι ο άνθρωπος που κοιτά το είδωλο του στο καθρέφτη αναζητώντας απαντήσεις, αλλά το ζώο (animal) που κοιτά πίσω τον άνθρωπο. Η Oxana Timofeeva στην "Ιστορία των ζωών" μας προτρέπει να κοιτάξουμε στον καθρέφτη το άγριο είδωλο μας και να εμπλακούμε σε μια διαδικασία αποταύτισης από τη θέση εξουσίας που συντηρεί η ανθρωποκεντρική μας ματιά.

Πάνος Σκλαβενίτης, "Fools without the ship", 2024

Η νεωτερικότητα, μετατρέποντας όλα γύρω της σε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του ανθρώπου, προσδίδει στα ζώα μια φασματική παρουσία μιας ύπαρξης χωρίς ιστορία που δεν αφήνει ίχνη. Η έκθεση "G.O.A.T", που εγκαινιάζεται στις 5/12 (7 μ.μ.) στο Dot Wip, επιχειρεί μια υπονόμευση του κυρίαρχου ανθρωπομορφικού βλέμματος και μια επανααφηγματοποίηση της σχέσης μας με τον μη ανθρώπινο κόσμο. Με ποιο τρόπο η κατσίκα μας ανταποδίδει το βλέμμα, πώς οι κατσικόδρομοι μας δείχνουν το δρόμο, πώς η πρόοδος του πολιτισμού μας εξελίχθηκε σε μια ατελείωτη κατσιποδία και πώς είναι άραγε το πένθος ενός παρδαλού κατσικιού;

Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες, Δημήτρης Αμελαδιώτης, Στρατής Βογιατζής, Εύα Γιαννακοπούλου, Πέτρος Λώλης, Γιώργος Σαμαντάς, Πάνος Σκλαβενίτης και Julie Loi & Nesrin Ermis (aka Επιμηλιδες), επιχειρούν μέσα από στοιχειώματα και βερβελιές, λείψανα και χιμαιρικές μορφές, τραγόπαπες και αγίους, κουδούνια και βουκολικές ιαχές, ανθρώπους,ζώα και τέρατα που ζουν σε απροσδιόριστο χρόνο, ιερούς τρελούς, σφαντά, ασπίδες και χαρταετούς, να διερωτηθούν για τις συμμείξεις και τις ζώνες επαφής μεταξύ του ανθρώπινου και μη ανθρώπινου κόσμου. Επτά καλλιτέχνες εμπλέκονται σε ένα μηρυκασμό ιδεών, τροπικοτήτων και σχημάτων που αμφισβητούν τις παγιωμένες δυαδικές ιεραρχήσεις και αναπαραστάσεις προκρίνοντας υβριδικούς πλουραλισμούς και δυνητικά συμβιωτικά μέλλοντα ένα βήμα πριν την οικολογική κατάρρευση. Η αίγα στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του Dot Wip αρνείται να είναι μόνο έδεσμα και βόα στις ανθρωποκεντρικές ορέξεις ονειρώξεις: διεκδικεί φωνή και αναγνώριση του ειδώλου της στον καθρέφτη σε μια παραλλαγή της λακανικής παραβολής δηλώνοντας εμφατικά ότι είναι η καλύτερη όλων των εποχών (G.O.A.T).

Η χωρική επιμέλεια είναι του Δημήτρη Θεοδώροπουλου και η έκθεση είναι παραγωγή του Caravan Project και της ΘΕΤΙΣ ΑΜΚΕ. 

Παράλληλες δράσεις

Σάββατο 07 Δεκεμβρίου στις 8 μ.μ.
Performances από Εύα Γιαννακοπούλου
"Kωδωνοκρουσίες για τις ψυχές των χαμένων μωρών "
και Δημήτρη Αμελαδιώτη "O τραγόπαπας”

Κυριακή 08 Δεκεμβρίου στις 8 μ.μ.
Συμπόσιο - perfomative κουβέντα πάνω στις ζώνες επαφής μεταξύ ανθρώπινου μη ανθρώπινου κόσμου (ανοιχτό στο κοινό)

Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.

Περισσότερες πληροφορίες

G.O.A.T.

  • Μεικτά Μέσα

Η έκθεση G.O.A.T επιχειρεί μια υπονόμευση του κυρίαρχου ανθρωπομορφικού βλέμματος και μια επανα-αφηγματοποίηση της σχέσης μας με τον μη ανθρώπινο κόσμο. Οι καλλιτέχνες επιχειρούν, μέσα από στοιχειώματα και βερβελιές, λείψανα και χιμαιρικές μορφές, τραγόπαπες και αγίους, κουδούνια και βουκολικές ιαχές, ανθρώπους, ζώα και τέρατα που ζουν σε απροσδιόριστο χρόνο, ιερούς τρελούς, σφαντά, ασπίδες και χαρταετούς, να διερωτηθούν για τις συμμείξεις και τις ζώνες επαφής μεταξύ του ανθρώπινου και μη ανθρώπινου κόσμου. Επτά δημιουργοί εμπλέκονται σε ένα μηρυκασμό ιδεών, τροπικοτήτων και σχημάτων που αμφισβητούν τις παγιωμένες δυαδικές ιεραρχήσεις και αναπαραστάσεις, προκρίνοντας υβριδικούς πλουραλισμούς και δυνητικά συμβιωτικά μέλλοντα ένα βήμα πριν την οικολογική κατάρρευση. Η αίγα εδώ αρνείται να είναι μόνο έδεσμα και βόα στις ανθρωποκεντρικές ορέξεις ονειρώξεις. Αντιθέτως, διεκδικεί φωνή και αναγνώριση του ειδώλου της στον καθρέφτη σε μια παραλλαγή της λακανικής παραβολής.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Τέχνες

Εσύ ξέρεις ποια ήταν η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτρια στην Ελλάδα;

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος ο συλλογικός τόμος "Μαρία Πλυτά: Η πρώτη σκηνοθέτρια του ελληνικού κινηματογράφου" τον οποίοι επιμελήθηκε η καθηγήτρια του ΑΠΘ Μπέτυ Κακλαμανίδου.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
23/10/2025

"Nature inside the walls": Αφιέρωμα για την αστική βιοποικιλότητα στο Μουσείο Ηρακλειδών

Μία διατομική έκθεση του Κωνσταντίνου Πάτσιου και του Μάριου Φούρναρη.

Ωδή στο ασπρόμαυρο είναι η νέα έκθεση στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας

Μια πολυδιάστατη συνομιλία γύρω από τα όρια του χρωματικού φάσματος.

Ημερίδα για τη διαχρονικότητα των Κυκλάδων ετοιμάζει το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Η Πρωτοβουλία Cycladic Identity αναδεικνύει τα ελληνικά νησιά ως ένα ζωντανό εργαστήριο συμμετοχής και συνεργασίας.

"Τα Ντοκουμέντα του Πειραιά": Ένα νέο φεστιβάλ αλλάζει τον πολιτιστικό χάρτη της πόλης

Σε ένα ζωντανό σκηνικό ιστορίας, τέχνης και συλλογικής μνήμης μετατρέπεται ο Πειραιάς αυτό το Σαββατοκύριακο.