
Παρόλη την αναστάτωση που μπορεί να προκάλεσε ως προς την παρακολούθηση της εκδήλωσης, το να φτάνουμε πριν δυο Σάββατα στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και να βλέπουμε ουρές και ένα φουαγιέ γεμάτο κόσμο για την φεμινιστική ξενάγηση που πρότειναν οι ερευνήτριες του "Κέντρου Νέων Μέσων και Φεμινιστικών Πρακτικών στον Δημόσιο Χώρο" μόνο χαρά μπορεί να μας γεμίζει. Η ανταπόκριση του μουσείου στην πρόταση του Κέντρου και των επιμελητριών της πολύ ενδιαφέρουσας νέας έκδοσης "Φεμινιστικές θεωρίες, αισθητικές πρακτικές και παγκοσμιοποιημένες τεχνολογίες” Ελπίδας Καραμπά και Ίριδας Λυκουριώτη (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας) και η περαιτέρω αξιοποίησή της σε συνεργασία με επιμελητές του ΕΜΣΤ μας έδωσε την ευκαιρία να ξαναδούμε τη συλλογή με άλλο μάτι (συνειδητοποιώντας μεταξύ άλλων και το έλλειμμα που υπάρχει στον υπάρχοντα τρόπο παρουσίασης της συλλογής που ακολουθεί φορμαλιστικές σε μεγάλο βαθμό κατηγοριοποιήσεις).


Και είναι πολύ ενδιαφέρον το ότι το ΕΜΣΤ ξεκινά μια σειρά θεματικών και επιτελεστικών ξεναγήσεων που έχει ως στόχο του να δημιουργήσει συνομιλίες με καίρια γνωστικά πεδία και να αναδείξει αναπάντεχες όψεις της συλλογής. Ξαναβρεθήκαμε στο ΕΜΣΤ και το περασμένο Σάββατο για το συμπόσιο "Πέρα-από-το-Kράτος” που οργάνωσαν οι Jonas Staal, Κατερίνα Γρέγου και Θεόφιλος Τραμπούλης με αφορμή το κλείσιμο της έκθεσης "Statecraft: Διαμορφώνοντας το κράτος” και το οποίο με τις παρεμβάσεις καλλιτεχνών, επιστημόνων και θεωρητικών από διαφορετικά πεδία έδωσε μια πολύτιμη συν-αισθηματική και σχεσιακή διάσταση που έλειπε από την έκθεση.

Και συνειδητοποιήσαμε ότι αυτά τα δύο Σάββατο τόσο στις δράσεις αυτές καθαυτές όσο και στα διαλείμματα στο καφέ ή στα σκαλιά της εισόδου πριν και μετά ξαναβρήκαμε κόσμο που είχαμε ακόμη και χρόνια να δούμε, πέρα από τον στενό κύκλο του κοινού της τέχνης, αρχιτέκτονες, ιστορικούς, ακαδημαϊκούς, ανοίξαμε συζητήσεις, νιώσαμε ένα αίσθημα κοινότητας που βρίσκουμε συνήθως σε εξωθεσμικούς χώρους και έχει άλλη βαρύτητα να το νιώθουμε και στο μουσείο. Το άνοιγμα στο ΕΜΣΤ στην πόλη και στα διαφορετικά κοινά της έχει πολύ δρόμο ακόμη, αλλά δεν είναι τυχαίο ότι τα νούμερα της επισκεψιμότητας έχουν ήδη ανέβει πολύ όπως άλλωστε και ο αριθμός αυτών που δίνουν το παρών από την εικαστική, και όχι μόνο, όπως είπαμε, κοινότητα της πόλης.


με φόντο το έργο του Jonas Staal "New Unions"
Δίνουμε λοιπόν ραντεβού στις 10 Δεκεμβρίου για την ημερίδα "Από την ιθαγένεια στην πολιτειότητα", σε οργάνωση του Θεόφιλου Τραμπούλη και του καθηγητή στην έδρα Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Δημήτρη Παπανικολάου, η οποία επιχειρεί να διευρύνει τη συζήτηση που άνοιξε η έκθεση "Statecraft” και ελπίζουμε ότι αυτό είναι μόνο η αρχή για ένα όσο γίνεται πιο ανοιχτό και δημόσιο μουσείο - εργαστήρι ιδεών και σημείο διαλόγου και συνάντησης. Γιατί αυτό που δείχνουν αυτά τα γεγονότα είναι ότι πρέπει προγραμματικά να επιδιωχθούν άλλες συνέργειες, πρωτοβουλιών που μπορούν και έχουν δείξει με το έργο τους ότι μπορούν να ενεργοποιήσουν και άλλα κοινά (μικρά ή μεγάλα, δεν έχει σημασία) και να διηγούνται κι άλλες ιστορίες που μέχρι τώρα δεν συμπεριλαμβάνονταν στη θεσμική ατζέντα και την επίσημη αφήγηση.
