Barbarossa Athens

Ατμόσφαιρα χυτής πολυτέλειας σε αγκαλιάζει με το που περνάς την πύλη του "91 Athens Riviera", του πρωτοποριακού για την Ελλάδα υβριδικού concept φιλοξενίας και ιδιωτικού club. Μια αίσθηση ρέοντος πλούτου που τη νιώθεις στην άπλα του χώρου, τη διακριτική φινέτσα του, το ράθυμο vibe που διατρέχει όλη τη διαδρομή από την είσοδο με τα γήπεδα τένις, ως τις συστάδες με τα αφράτα bungalows που συνθέτουν την glamping πρόταση διαμονής του, γύρω από πισίνες κι ανάμεσα σε τροπική βλάστηση. Και τη συναντάς ξανά στα αφράτα sunbeds που απλώνονται γύρω από τη μεγάλη beach side πισίνα, στα ξεκούμπωτα πουκάμισα πάνω από τα νωπά μαγιό των θαμώνων, στα σινιέ καθιστικά στο γκαζόν που φτάνει μέχρι την πριβέ αμμουδιά. Εκεί, δηλαδή, που εδρεύει το αθηναϊκό "Barbarossa", το εσχάτως διεθνοποιημένο παριανό brand φινετσάτης θαλασσοφαγίας, με πόστα επίσης σε Μπόντρουμ και Κάιρο.

Δεν είναι ο πλούτος που φωνάζει αυτός που συναντάμε απόψε εδώ. Για να είμαστε ειλικρινείς, περιμέναμε περισσότερα πούρα, γυαλιστερά ρολόγια και βροντερά γέλια να δηλώνουν ηχηρά την ευχέρεια των επισκεπτών, η ατμόσφαιρα όμως είναι αυτό που στα lifestyle έντυπα διαβάζουμε ως understated. Και μολονότι το crowd στο εστιατόριο είναι απόψε εν πολλοίς ελληνόφωνο, μαθαίνω πως η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία είναι οι κεντρικές αγορές του πολυτελούς ξενοδοχείου για το καλοκαίρι (δυο πριγκίπισσες Εμιράτων, μάλιστα, φιλοξενούνται αυτές τις μέρες στις λουσάτες εγκαταστάσεις), ενώ σε mood διακοπών έχει μπει και ο party χαρακτήρας του "Barbarossa", με τα κεφάτα vibes και τα λευκά trademark μαντίλια να ξεκουράζονται: αντί για τα DJ sets και τα live performances του Παρασκευοσάββατου, πετυχαίνουμε στα ηχεία χαλαρά beats ήσυχου κοσμοπολιτισμού, βγαλμένα από ρεπερτόριο που θυμίζει Zucca Radio και Mancode. Understated.

Αυτήν την υφή του understated έχει και η κουζίνα του "Barbarossa", με τον executive chef του ομίλου, Θανάση Κακαρά, να μεταγράφει ελληνικά σουξέ ψαροφαγίας ή να συνθέτει δικά του, δίνοντας έμφαση κυρίως στην πρώτη ύλη και δευτερευόντως στη φαντεζί μεταχείρισή της. Επίκεντρο του ενδιαφέροντος αποτελούν τα συρτάρια της ψαριέρας, κι εντός τους μπαίνουν μόνο διαλεγμένα ευρήματα από συγκεκριμένα καΐκια με τα οποία διατηρεί αποκλειστική συνεργασία τόσο η αθηναϊκή όσο και η παριανή έδρα του Barbarossa, και επιλεγμένους προμηθευτές να συμπληρώνουν τα όποια κενά μπορεί να προκύπτουν.

Η γνωριμία με τις γεύσεις του "Barbarossa Athens", τις οποίες εδώ επιμελείται ο σεφ Δημήτρης Νίκολης, ξεκινά με ζυμωτό ψωμί με αρώματα γλυκάνισου, που ταιριάζει χάρμα με το ελαιόλαδο παραγωγής του "Barbarossa" κι ακόμη περισσότερο με τις μπαμπάτσικες, σαρκώδεις ελιές που έρχονται σα καλωσόρισμα. Ίσως όχι τόσο με τον μαγιονεζάτο ταραμά βέβαια, που είναι νοστιμότατος από μόνος του, αν και περισσεύει η avruga που τον στολίζει από πάνω – σε αυτό το εστιατορικό level, ή βάζεις κανονικό χαβιάρι, ή καλύτερα αφήνεις το πιάτο ήσυχο, με το τρίμμα αυγοτάραχου που πλουτίζει τη μπουκιά, να είναι υπεραρκετό.

Παρεμπιπτόντως, το μενού περιλαμβάνει και sushi (δοκιμάσαμε το nigiri βραστής γαρίδας κι ένα sashimi τόνου κι ευχαριστηθήκαμε τα γενναιόδωρα δαγκώματα στην πολύ καλή πρώτη ύλη), δεν διεκδικεί, όμως, κι ούτε δικαιούται κεντρικό ρόλο στην καλοφαγία εδώ, οπότε παρακαλώ φερθείτε αναλόγως. Αν θέλετε ντε και σώνει κάτι σαν sushi στο τραπέζι, προτιμήστε αυτό: τις γλυκές, κόκκινες γαρίδες Χαλκίδας που θα βρείτε στην ψαριέρα (κάτι σαν Ελληνίδες ξαδέρφες των carabineros, αν θέλετε), ζητήστε να σας τις καψαλίσουν με το φλόγιστρο εμπρός σας, εν είδη flamed nigiri. Οι χυμοί στο κεφάλι τους κρύβουν τη γεύση της ηδονής μέσα τους, ρουφήξτε τους λοιπόν με ζέση, κι ύστερα χαρείτε τη γλυκιά, σφριγηλή τους σάρκα πάνω σε πολύ σωστό ρυζάκι – ή, ακόμη καλύτερα, εντελώς σκέτη.

Το ταρτάρ καβούρι με truffle ponzu είναι ένα από τα φαβορί του μενού και δίκαια, μια που η εκφραστική κι αφράτη σάρκα του θαλασσινού κερδίζει βάθος και πολυπλοκότητα από το ντρεσάρισμα, ενώ χάρη έχει και το ψητό χταπόδι με σαλάτα μαυρομάτικα, με ωραίο δάγκωμα στο πλοκάμι και την δροσερή οσπριάδα να προσθέτει καλοκαιρινή νοστιμιά. Σπιρτάδα ελληνικού καλοκαιριού έχει για προίκα του και το καρπάτσιο από ψάρι ημέρας (μια ολόφρεσκη σφυρίδα στη δική μας περίπτωση) χάρη στο ντρεσάρισμά του με γκρεμολάτα χωριάτικης, όμως το πιάτο που δεν πρέπει να λείψει από το τραπέζι, δεν είναι άλλο από την καραβίδα με πικάντικη σάλτσα, φέτα και vongole: το πιο παλιό πιάτο του brand, με ιστορία από το 1987 (πιο signature δε γίνεται), είναι μια παραλλαγή της γαρίδας "Μικρολίμανο", γενναιόδωρη σε γεύσεις και εντάσεις, με άψογα ψησίματα στα ντελικάτα θαλασσινά και τη δύναμη της σάλτσας να δικαιώνει το όνομα.

Παραδόξως, δε βρήκαμε την ίδια γενναιοδωρία γεύσεων στα ζυμαρικά: τόσο στα linguini με vongole και μπίσκ γαρίδας – καραβίδας, όσο και στη ροφομακαρονάδα με bucatini, σάλτσα μπουγιαμπέσας και ντοματίνια κονφί, ενώ τα ζυμαρικά ήρθαν με πολύ σωστο al dente και τα θαλασσινά ζωηρά και χυμώδη, η σάλτσες ήταν αμήχανες και οι εντάσεις πιο εγκρατείς απ’ όσο τους πήγαινε. Αυτή, όμως δεν ήταν η μόνη ένστασή μας: Από την ψαριέρα του Barbarossa, την οποία το βράδυ της επίσκεψής μας μονοπωλούσαν μπαμπάτσικα φαγκριά, διαλέξαμε όταν φτάσαμε το μικρότερο – ένα κουκλάκι του ενός κιλού – για να μας το περιποιηθεί η σχάρα. Ήρθε νόστιμο κι ολόφρεσκο, όμως στα 125 ευρώ το κιλό, ελάχιστη απαίτηση ήταν να έρθει κι άψογα ψημένο, κάτι που δεν ευτυχήσαμε να χαρούμε: το ψάρι φλέρταρε παραπάνω απ’ όσο έπρεπε με τη φωτιά, με αποτέλεσμα η σάρκα του να έχει χάσει τους χυμούς και τη φολιδωτή της χάρη.

Φινάλε δώσαμε με το pistachio cremeux, με κρέμα φυστικιού, λευκή σοκολάτα και φλωρεντίνα φυστικιού - ένα ανάλαφρο και σαγηνευτικό κλείσιμο, ταιριαστό με το vibe αυτής της πολύ ξεχωριστής γωνιάς της αττικής ακτογραμμής

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 05/08.

BARBAROSSA ATHENS, Αλκυονίδων 4, Α’ πλαζ Βούλας, 211903529. Ωράριο λειτουργίας: Καθημερινά 7μμ – 1πμ. Τιμή: €80 – 110 (το άτομο, χωρίς ποτά και κουβέρ). Πάρκινγκ: Valet service. Πρόσβαση ΑμεΑ: Ναι.