
Διεύθυνση:
Tηλ:
Τιμές:
€20 - €25
Είναι ωραία αυτή η τάση με την επιστροφή της ταβέρνας και την αναγέννηση του μεζέ στην Αθήνα, και γίνεται ακόμη πιο ωραία όταν, μέσα από τα πειραγμένα κλασικά που απαρτίζουν τα μενού του είδους, βλέπουμε να εκφράζονται όλο και περισσότερο οι προσωπικότητες των μαγείρων που τα υπογράφουν. Δεν το συναντάμε πάντα, αλλά όταν συμβαίνει είναι αναζωογονητικό κι αυτό ακριβώς γίνεται στο "Meigma": το νέο εστιατόριο της σεφ κι ιδιοκτήτριας Μαρίνας Χρονά δηλαδή (της οποίας το "Ρίνι" συνεχίζει να σκίζει στη γειτονιά του Αρχαιολογικού Μουσείου), η οποία διατηρεί και εδώ σε πρώτο πλάνο την αγάπη για τα ελληνικά προϊόντα και τις γεύσεις της παράδοσης εν γένει, προσεγγίζοντάς τα όμως με βλέμμα πιο ελεύθερο και ανοιχτό στους πειραματισμούς.

Το πειραγμένο μεζεδοπωλείο της, λοιπόν, θα το βρείτε στο χώρο που κάποτε στέγαζε τη "Στοά Κεραμεικός" της Γωγώς Δελογιάννη και μολονότι δεν θα συναντήσετε πολλές αλλαγές στη διάταξη των πραγμάτων (η ανοιχτή κουζίνα και το μπαρ κυριαρχούν στη σπαστή σάλα με το παλιό μωσαϊκό κι η τεράστια τζαμαρία ανοίγει το βλέμμα προς τα μπόλικα τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο), σίγουρα θα παρατηρήσετε την αλλαγή στην ατμόσφαιρα, που έχει ζεστάνει με τα μπόλικα φυτά, τα θερμά ξύλινα καθίσματα και την τέχνη στους τοίχους, στα σουπλά, στα κάδρα: πάνω από τα τραπέζια δεσπόζει μια μεγάλη τοιχογραφία του Ιταλού Luca Zamoc (πρόκειται για τον street artist που μαζί με τον Luca Lattuga επιμελήθηκε τους τοίχους του Social Tables Ghirlandina του Massimo Bottura, στη Μόντενα της Ιταλίας), ενώ ο εικαστικός Κωνσταντίνος Πάτσιος, εκτός από τους πίνακες υπογράφει και τα σουπλά του μαγαζιού.

Κι αν όλο αυτό το καλλιτεχνικό namedropping σας έκανε να σφιχτείτε κάπως, ξεκουμπωθείτε. Εδώ η ατμόσφαιρα είναι πολύ χαλαρή, το κοινό στα πέριξ των millennials, το κλίμα σε mood παρεΐστικης εξόδου, το soundtrack γεμάτο με τα best of της Μαραβέγιας σχολής, με μπόλικα από Μαρίζα Ρίζου, Αντριάνα Μπάμπαλη και Πέννυ Μπαλτατζή – όλα τα SOS, δηλαδή, για την αίσθηση νοσταλγικού μοντέρνου που επιδιώκει το μαγαζί. Αν είστε τυχεροί, δε, μπορεί να πετύχετε και πλανόδιους μουζικάντηδες να κάνουν από εδώ το πέρασμά τους, σε ρετρομοντέρνο mix n match κι αυτοί, να συνδυάζουν τουμπερλέκι με ηλεκτρική κιθάρα στα όργανα, και τραγουδίστρια με tote bag από το παριζιάνικο Shakespeare and Company, έτσι για το διεθνιστικό του πράγματος.
Την περιρρέουσα αύρα μοντέρνας νοσταλγίας, μαζί με τις διεθνιστικές τσιμπιές της, θα τη βρείτε και στο μενού του "Meigma". Θα βρείτε δηλαδή ντολμαδάκια, ρεβιθάδες και κεφτέδες, θα δείτε όμως ότι ο γαύρος, λόγου χάρη, που μαρινάρεται in house κι έρχεται σπιρτόζος, παρέα με νόστιμο κι αφράτο ταραμά, έχει και ψιλοκομμένο μήλο ολόγυρά του για να μαλακώνουν οι πολύ αιχμηρές εντάσεις, ενώ η ρώσικη σαλάτα, που στην εκδοχή της Χρονά διεκδικεί ρόλο σημαιοφόρου στο άτυπο revival της αλοιφής – αστέρας των 80s, παίρνει νοστιμιά κι αρώματα από την ελαφρώς καπνισμένη ελληνική πανσέτα που κρύβει μέσα της.

Περισσότερα από 30 πιάτα μετρά το μενού, που εμπλουτίζεται μάλιστα με προτάσεις ημέρας όπως το καρπάτσιο από σκουμπρί που πετύχαμε (αποκάλυψη η σφριγηλή του σάρκα, λάμπει κάτω από την απαλή του περιποίηση με εξ. π. ελαιόλαδο), κι εκεί που νομίζεις ότι κρατάει τα πειράγματά του μετρημένα, όπως στα μικρά και τριανταφυλλένια κασιώτικα ντολμαδάκια, που έρχονται μεν λίγο πλαδαρά στο δάγκωμα, αλλά κερδίζουν δροσιά από το ξύσμα λεμονιού που τα αρταίνει, εκεί η κουζίνα σου βγαίνει από αριστερά με ιδέες όπως το ταρτάρ από αρνίσιο μπουτάκι, άψογα φιλεταρισμένο από τα λιπάκια του, για να αποκαλύψει ζωηρό δάγκωμα στο κρέας, αρτυμένο μάλιστα με ένα μιξ πράσινης ελιάς, κύμινου και ντομάτας, που παραπέμπει στα σμυρνέικα σουτζουκάκια με τρόπο αβίαστο και γεμάτο φρεσκάδα.

Είναι ιδέες σαν την παραπάνω που δίνουν στίγμα στο "Meigma", και δείχνουν το βασικό του ατού : την προσωπικότητα που λέγαμε και νωρίτερα, απ’ την οποία τα πιάτα εδώ έχουν μπόλικη. Δύσκολα θα βρεις κάτι το βαρετό ή άτολμο στη μακριά λίστα των επιλογών, ενδέχεται όμως, με τόσο μεγάλη γκάμα, να πέσεις σε κάνα φάλτσο εδώ κι εκεί. Το φρυγαδέλι, για παράδειγμα, που πολύ το λαχταρίσαμε όταν το αντικρίσαμε στον κατάλογο, ήταν περισσότερο ένα τρυφερό και νόστιμο συκώτι, τυλιγμένο με μια όχι ιδιαίτερα περιποιημένη, ελαφρώς μαστιχωτή μπόλια, παρά ο μερακλίδικος, καραμελωμένος μεζές στον οποίο μάθαμε όσοι ανδρωθήκαμε πέριξ της Αιτωλοακαρνανίας. Ενώ το χοιρινό πρασοσέλινο, με τη λουκουμένια μπουκιά και την πηχτή, πλούσια σάλτσα (χάρη στην κρέμα σελινόριζας και τα καραμελωμένα πράσα που έχει ενοποιημένα μέσα της), θα μπορούσε να είναι το καλύτερο πιάτο της βραδιάς, αν δεν είχε ξεφύγει εντελώς στο αλάτι. Αμφότερα, ζητήματα που δείχνουν πως, όταν απλώνεις πολλούς τραχανάδες, όλο και κάποιος θα σου ξεφύγει...

Παράλληλα, πιάτα όπως τα χειροποίητα ραβιολόνι με ανθότυρο και μπόλικη ξερή μυζήθρα, ζεματισμένα με βούτυρο και σκεπασμένα με κρόκο κονφί (μια λιτή, élevé εκδοχή της μανιάτικης τσουχτής, δηλαδή), εκτός από την ποιοτική πρώτη ύλη, δείχνουν και την ευχέρεια της Χρονά στην καλή τεχνική και τη γευστική απαλότητα (κληρονομιά από τη θητεία της σεφ σε εστιατόρια όπως το "Botrini’s"), ενώ λιχούδικες προτάσεις, όπως ο αργομαγειρεμένος μοσχαρίσιος σιδηρόδρομος με την καραμελωμένη σάλτσα από τα λίπη του (συνοδεύστε τον με το μανεστράκι που βράζει στα ζουμιά του μοσχαριού, αλλιώς το πιάτο είναι λειψό), υπογραμμίζουν την έφεσή της και στα ευθύβολα παραδοσιακά μαγειρέματα.
Περιθώριο βελτίωσης υπάρχει πάντως στα επιδόρπια – τόσο το κρεμέ λεμόνι, όσο και η μους χαλβά με τραγανό κανταΐφι, ήταν ανεπεισοδιακά σε σύγκριση με τις εκπλήξεις που επεφύλασσε το κυρίως μενού – ενώ δουλειά μπορεί να γίνει και στο κομμάτι των ψωμιών, ώστε να αρθούν κι εκείνα στο ύψος των όσων συνοδεύουν.
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 21/03
MEIGMA Μεγ. Αλεξάνδρου 114, Κεραμεικός, 2103452094. Ωράριο λειτουργίας: Καθημερινά 9πμ – 1πμ Τιμή: €20-35 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Ναι. Παρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.