Γαρμπή

Ένας ευχάριστος προορισμός δίπλα στη θάλασσα που αξίζει τον κόπο να έχετε κατά νου αν σας αρέσει η απλή ψαροφαγία.

Για όσους αγαπούν τις γευστικές εξορμήσεις κατά μήκος της Αθηναϊκής Ριβιέρας και εκτιμούν τα καλούδια που φέρνει στο τραπέζι τους η θάλασσα είναι προφανές ότι το όνομα «Γαρμπή» τους είναι γνώριμο. Μεταξύ μας μετά από σχεδόν ένα αιώνα λειτουργίας δύσκολα θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αν και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι χωρίς καλό φαγητό που κάνει ένα εστιατόριο προορισμό εξόδου, μακροβιότητα δεν μπορεί να υπάρξει.
Αναφερόμενος πιο συγκεκριμένα στη Γαρμπή, ειδικά μετά την πρόσφατη επίσκεψή μου, θα επισημάνω τα εξής. Το μαγαζί κινείται στα όρια μεταξύ εστιατορίου ψαριού (ο εσωτερικός άνετος χώρος) και καλής ψαροταβέρνας (ο εξωτερικός χώρος δίπλα στο κύμα).

Το menu κάνει προτάσεις με κλασικό πρόσημο με εξαίρεση ένα δύο πιάτα. Αυτό το κάνει απόλυτα κατανοητό και καλύπτει τις απαιτήσεις της πλειοψηφίας των πελατών. Τέλος, το ψάρι (σχάρα ή τηγάνι) που προτείνει είναι φρέσκο και σε γενικές γραμμές σωστά ψημένο.

Ας γίνω όμως πιο συγκεκριμένος. Από τη λίστα των ορεκτικών (κλασσική και χωρίς προτάσεις που ξεφεύγουν από την πεπατημένη των μαγαζιών του είδους) δοκίμασα σαρδέλες λαδορίγανη στο φούρνο και μύδια τηγανιτά. Και στις δύο περιπτώσεις τα πιάτα είχαν την απαραίτητη για τον χώρο γευστική επάρκεια. Καλή γεύση σαρδέλας, διακριτικό αρωματικό υπόβαθρο για το πρώτο και στεγνό τηγάνι, αν και σχετικά υπερβολικό κουρκούτι, για το δεύτερο, δίνουν ένα πρώτο θετικό πρόσημο στις προτάσεις που κάνει η Γαρμπή.

Σε ότι αφορά το ψάρι, τόσο η ευμεγέθης γλώσσα (800 γρ. περίπου) όσο και η λίγο μικρότερη τσιπούρα ήταν εξόφθαλμα καλής ποιότητας σαν πρώτη ύλη και φρεσκάδα με μοναδική παρατήρηση ότι είχαν ξεφύγει ένα «κλικ» στο ψήσιμο. Απολαυστικά βρήκα τα μικρά μπαρμπουνάκια με ζουμερό εσωτερικό και τραγανό περίβλημα χωρίς λαδίλες. Σε επίπεδο wine list η πρόταση μπορεί να μην διεκδικεί δάφνες είναι όμως απόλυτα επαρκής για τους πελάτες του μαγαζιού. Αντίστοιχη είναι και η εικόνα της λίστας των επιδορπίων η οποία κάνει μια πρόταση αρκετά πλούσια. Τέλος, παρά το γεγονός ότι Σάββατο βράδυ “δεν έπεφτε καρφίτσα” στο χώρο το service ήταν ικανοποιητικό.

Kαι μια μικρή τελευταία παρατήρηση που ισχύει για πολλά μαγαζιά. Ο πελάτης θέλει να βλέπει τι τρώει και να μπορεί να διαβάσει με ευχέρεια ένα κατάλογο. Αυτό σημαίνει «φως, περισσότερο φως» και αποτελεί ένα μειονέκτημα που πρέπει να αντιμετωπισθεί. Κατά τα άλλα, η Γαρμπή είναι ένας ευχάριστος προορισμός δίπλα στη θάλασσα που αξίζει τον κόπο να έχετε κατά νου αν σας αρέσει η απλή ψαροφαγία.

Η επίσκεψη έγινε Σάββατο 17/9.