Το αρχικό Gears of War, που επέδειξε πριν από δύο χρόνια ποιού επιπέδου video games μπορεί να περιμένει κανείς από το Xbox 360, δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Το καινούργιο σεναριακά συνεχίζεται έξι μήνες μετά από το σημείο ολοκλήρωσης του πρώτου: ο Marcus Fenix και οι σύντροφοί του, η περίφημη Delta Squad, συνεχίζουν τη μάχη ενάντια στις ορδές των Locusts, στο ίδιο μεταποκαλυπτικό σκηνικό του πλανήτη Sera. H υπόθεση εξελίσσεται και πάλι μέσα από cut scenes, μαθαίνουμε περισσότερα πράγματα για τους βασικούς χαρακτήρες, αλλά και για μια σειρά από άλλα συμβάντα του παρελθόντος που οδήγησαν στη σύγκρουση με τη μυστηριώδη τερατόμορφη φυλή. Αποφεύγοντας την υπερβολική χρήση των cut scenes του Metal Gear Solid 4, αλλά όχι και τις... macho υπερβολές του προκατόχου του, το νέο Gears of War απλώς χρησιμοποιεί το βασικού επιπέδου σενάριο για να συνδέσει τις σκηνές της δράσης - δεν είναι με άλλα λόγια ακριβώς "αριστούργημα της όγδοης τέχνης" όσον αφορά στη διήγηση και την ψυχογραφία χαρακτήρων, αλλά από την άλλη, δεν χρειάζεται να είναι.

Aυτό που έχει ουσιαστικά αλλάξει στο Gears of War είναι η... κλίμακα: όλα είναι μεγαλύτερα, ισχυρότερα και εντυπωσιακότερα. Οι τοποθεσίες είναι εκτενείς και ακόμη πιο περίπλοκες στο σχεδιασμό τους. Τα "στημένα" sequences είναι ακόμη πιο τολμηρά και εφευρετικά. Οι αντίπαλοι είναι μεγαλύτεροι σε μέγεθος, "ευφυέστεροι" (στην πλειοψηφία των περιπτώσεων) και πιο επικίνδυνοι. Όλα είναι... "πιο πολύ" και, αν λάβει κανείς στα υπόψιν πως ούτως ή άλλως το Gears of War ως franchise επεδίωκε να δώσει τη συνολική εντύπωση Hollywood blockbuster, εύκολα αντιλαμβάνεται πως πρόκειται για ένα video game αληθινά φαντασμαγορικό να παίζει κανείς, αλλά και να παρακολουθεί άλλους να παίζουν. Ναι, είναι τόσο εντυπωσιακό.

Αυτό που σαφώς δεν έχει αλλάξει στο Gears of War 2 - παρά τη νέα... grande γεύση - είναι το gameplay. Ο πυρήνας του έχει εμπλουτιστεί μεν με ορισμένα νέα στοιχεία, αλλά η συλλογιστική της συνεχούς κάλυψης και της προσεκτικής, τακτικής κίνησης μέσα στο πεδίο της μάχης παραμένει (ευτυχώς) αναλλοίωτη. Στα αξιοπρόσεκτα καινούργια πράγματα που προσφέρονται είναι η χρήση αντιπάλων ως ασπίδα (ο παίκτης μπορεί να τους εξολοθρεύσει όποτε θελήσει φυσικά), οι νέες κινήσεις εξόντωσης αντιπάλων από κοντά, καθώς και η δυνατότητα του παίκτη να κινηθεί τραυματισμένος προς τους συντρόφους του για να αποκαταστήσουν την ενέργειά του. Μεγαλύτερο ρόλο στο gameplay παίζουν επίσης τόσο το φλογοβόλο - πάρα πολύ χρήσιμο στις περιπτώσεις που ο παίκτης περικυκλώνεται - αλλά και τα βαρύτερα όπλα, όπως το οβιδοβόλο, που προσφέρουν τη δυνατότητα εξολόθρευσης αντιπάλων από αρκετή απόσταση. Τα οχήματα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα, καθώς ο έλεγχός τους δεν είναι ακριβώς ρεαλιστικός, αλλά επειδή δεν χρησιμοποιούνται συχνά, δεν επηρεάζουν το gameplay συνολικά.

Φυσικό είναι, βέβαια, το Gears of War 2 να "τραβήξει τα βλέμματα" σε πολύ μεγάλο βαθμό λόγω των γραφικών και του ήχου του. Τα περιβάλλοντα του νέου Gears είναι ακόμη λεπτομερέστερα από του προκατόχου του, συχνά πολύ μεγαλύτερα σε έκταση, και στην αληθοφανή εντύπωση που δίνουν σαφώς βοηθά πάρα πολύ ο εξαιρετικός φωτισμός και τα εφέ πεδίου. Οι βασικοί χαρακτήρες είναι ό,τι πλησιέστερο στο "φωτορεαλιστικό" έχουμε δει μέχρι στιγμής από σύστημα hi-def, ενώ η "σκηνοθεσία" των cut scenes και η όλη παρουσίαση είναι "ένα κλικ" πιο πάνω από του αρχικού Gears. Την οπτικοακουστική πανδαισία που μπορούν να περιμένουν οι κάτοχοι ενός Xbox 360 ολοκληρώνει ο φροντισμένος ακουστικός τομέας, με την κινηματογραφική μουσική, τα εξαιρετικά ηχητικά εφέ και τις πειστικές αποδόσεις των διαλόγων να μην αφήνουν περιθώρια κριτικής.

Η περισσότερη από την ψυχαγωγική αξία και του νέου τίτλου "κρύβεται" στις επιλογές παιχνιδιού για περισσότερους από έναν παίκτες, είτε τοπικά είτε μέσω Xbox Live. Στο σεναριακό τμήμα (διάρκειας 8-10 ωρών για τους βετεράνους gamers) μπορεί να συμμετάσχει συνεργατικά ένας φίλος ή φίλη σε οποιοδήποτε σημείο της εξέλιξης του gameplay. Στο Δικτυακό ανταγωνιστικό τμήμα, δε, η Epic έχει πραγματικά ξεπεράσει τον εαυτό της: παρόντα είναι όλα τα modes του πρώτου Gears (Warzone, Annex, Assassination και Execution), καθώς και το King of the Hill που είχε εμφανιστεί στην έκδοση για PC. Τα διαθέσιμα πεδία μάχης αριθμούν 10 εξ αρχής σχεδιασμένα (στον ίδιο το δίσκο του τίτλου) και 5 ακόμη ανασχεδιασμένα από το αρχικό GoW, τα οποία οι gamers μπορούν να αποκτήσουν απευθείας και δωρεάν μέσω Xbox Live.

Ειδικής μνείας, όμως, αξίζουν τα 4 ολοκαίνουργια modes. Τα Wingman, Guardian και Submission είναι παραλλαγές τρόπων παιχνιδιού που έχουμε συναντήσει σε κορυφαία FPS στο παρελθόν, έχουν όμως υλοποιηθεί άριστα στο περιβάλλον των Gears και είνα βέβαιο ότι πολλοί gamers (ειδικά αυτοί με... PC background) θα τα χαρούν δεόντως. Το mode όμως που θα "κάνει τη διαφορά" τα φετινά Χριστούγεννα για τους κατόχους Xbox 360 είναι το Horde: αυτό θέτει μία ομάδα από συνεργάτες παίκτες (έως 5) αντιμέτωπους με διαδοχικά "κύματα" αντιπάλων Locust, όλο και δυσκολότερων, μέχρι του σημείου στο οποίο θα υποκύψουν όλα τα μέλη της ομάδας. Πρόκειται για κάτι ανάμεσα στο Survival Mode των fighting games και τα ομαδικά modes των... party games, το οποίο αποδεικνύεται απίθανα εθιστικό, ειδικά με καλή παρέα.

Από τα παραπάνω, είναι... ιδιαίτερα εύκολο να φτάσει κανείς στο προφανές συμπέρασμα: το Gears of War 2 είναι ο "αρχηγικός" τίτλος του Xbox 360 για την φετινή εορταστική περίοδο από κάθε άποψη, ένας διάδοχος αντάξιος του ήδη ποιοτικότατου προκατόχου του και πιθανότατα το κορυφαίο action game της χρονιάς. Το επίπεδό του είναι τόσο υψηλό που, ναι, διεκδικεί με πάρα πολλές αξιώσεις το χαρακτηρισμό του killer-app και του system seller, του video game που αξίζει να αγοράσει κανείς ένα σύστημα της Microsoft για να απολαύσει. Είναι αλήθεια πως δεν παρεκκλίνει σε μεγάλο βαθμό από το μονοπάτι του αρχικού Gears, όμως το συναρπαστικό του gameplay δεν χρειαζόταν ούτως ή άλλως πολλές αλλαγές. Όπως και στην περίπτωση των Halo 3, Call of Duty 4 και BioShock, δεν νοείται κάτοχος Xbox 360 που να μην το έχει στη συλλογή του. Χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο;

Βαθμολογία: 10 αστεράκια