Αν υπήρχε μία... προαναγγελθείσα μεν, αλλά όχι λιγότερο σημαντική έκπληξη στην φετινή έκθεση της Ε3, ήταν αυτή του Wii U. Γνωρίζαμε πως η Nintendo θα μιλήσει γι' αυτό, δεν γνωρίζαμε όμως με ακρίβεια τη βασική ιδέα στην οποία στηρίζεται και, σίγουρα, δεν περιμέναμε να έχει λειτουργικές προεκδόσεις του συστήματος στον εκθεσιακό χώρο του LA Convention Center. Η ιαπωνική εταιρεία είχε τέτοιες, αν και μακριά από την τελική μορφή του προϊόντος, ενώ τα όσα επιδεικνύονταν σε αυτά τα Wii U δεν ήταν βεβαίως games σε παραγωγή, αλλά τεχνολογικά demo που έδιναν μία ιδέα του πώς μπορεί να λειτουργήσει η συνεργασία του ιδιόρρυθμου νέου χειριστηρίου με την οθόνη της τηλεόρασης. Την τελευταία ημέρα της έκθεσης είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε δύο από αυτά τα demos και οι εντυπώσεις μας - έστω κι αν, όπως οποιουδήποτε άλλου, δεν μπορούν να είναι αληθινά ενδεικτικές για κάτι όσον αφορά στο Wii U - ακολουθούν στις επόμενες παραγράφους.
Το χειριστήριο του Wii U είναι, όπως έχουμε εξηγήσει αναλυτικά, ένα μικρό tablet με μοχλούς και πλήκτρα χειρισμού ουσιαστικά. Από την πρώτη στιγμή που θα το πιάσει στα χέρια του ένας χρήστης συνηθισμένος στα τυπικά μέχρι τώρα χειριστήρια των π.χ. PlayStation και Xbox, ωστόσο, δεν αισθάνεται καθόλου... περίεργα, όπως περιμέναμε: είναι πανάλαφρο, καλής - όχι κορυφαίας, αλλά απόλυτα αποδεκτής αν σκεφτεί κανείς πως το κόστος του πρέπει να κρατηθεί σε λογικά επίπεδα - ποιότητας κατασκευής και το μέγεθός του κινείται στα επίπεδα που καταλαβαίνει κανείς πως δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να συνηθίσει. Το πλαστικό ματ υλικό διευκολύνει στο σταθερό κράτημα, ενώ οι γωνίες θέασης της οθόνης αφής είναι πολύ καλές και αποδίδουν εικόνα φωτεινή, δίχως αλλοιώσεις ακόμη κι αν τη στρίψει κανείς κατά 45 ή περισσότερες μοίρες προς τα πλάγια. Τις πρώτες θετικές εντυπώσεις, λοιπόν, το χειριστήριο του Wii U δεν δυσκολεύεται καθόλου να τις κερδίσει.
Το πρώτο demo που παίξαμε είχε ουσιαστικά παρατεθεί για να επιδείξει την ακρίβεια στην ανταπόκριση της οθόνης αφής: λεγόταν Draw Mii και ζητούσε από δύο παίκτες να αξιοποιήσουν ένα stylus για να "γράψουν" γραμμές πάνω στην οθόνη του χειριστηρίου. Οι γραμμές έπρεπε να είναι συγκεκριμένες και νικητής αναδεικνυόταν ο παίκτης που θα πλησίαζε περισσότερο στο είδος της γραμμής που το demo ζητούσε να ζωγραφιστεί. Το αποτέλεσμα του... συναγωνισμού προβαλλόταν φυσικά σε πραγματικό χρόνο και στην οθόνη της τηλεόρασης αλλά, παρ' ότι διασκεδαστικό, δεν θα λέγαμε φυσικά πως ήταν το είδος του tech demo που επιδεικνύει πώς το ιδιότυπο νέο χειριστήριο ανοίγει νέες προοπτικές στο gameplay του σαλονιού.
