Τον Φεβρουάριο του 2021 στο Φεστιβάλ του Σάντανς, τη Μέκκα του ανεξάρτητου σινεμά, η αγγλόφωνη διασκευή της γαλλικής δραμεντί "Οικογένεια Μπελιέ" σημείωνε μια πρωτοφανή σε εύρος νίκη για το θεσμό, αποσπώντας συνολικά τέσσερις διακρίσεις (μεγάλο βραβείο της επιτροπής, σκηνοθεσία, κοινού, ειδικό βραβείο καλύτερου cast). Ελάχιστοι, όμως, θα προέβλεπαν πως ένα χρόνο μετά ο κινηματογραφικός πλανήτης όχι απλώς θα μίλαγε για το "CODA" της Σιάν Χέντερ, αλλά θα έβλεπε την ταινία να διεκδικεί με αξιώσεις το Όσκαρ καλύτερης ταινίας, ανατρέποντας όλα τα προγνωστικά για την απονομή της 27ης Μαρτίου.
Πώς φτάσαμε ως εδώ;
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η Τζέιν Κάμπιον κρατούσε στα χέρια της το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βενετίας και αποδείκνυε πως η "Εξουσία του Σκύλου" δεν ήταν μόνο μια προσωπική επιστροφή, αλλά και ένας μελλοντικός πρωταγωνιστής στα Όσκαρ. Λίγες μέρες μετά, στο Τορόντο, μεγάλος νικητής αναδεικνυόταν το ημι-αυτοβιογραφικό "Belfast" (Κένεθ Μπράνα) κι έτσι, με το θεσμό να έχει "προβλέψει" πολλούς πρόσφατους οσκαρικούς νικητές, ένας επιπλέον τίτλος προστέθηκε στην πρώιμη κούρσα των βραβείων. Έπρεπε να έρθει ο χειμώνας, βέβαια, για να ληφθεί σοβαρά υπόψη το "CODA", όταν άρχισαν να απονέμονται τα βραβεία των επαγγελματικών σωματείων – τα περισσότερα μέλη των οποίων είναι και μέλη της Ακαδημίας.
Τότε ξεκινήσαν και οι διαδοχικές εκπλήξεις. Το φιλμ της Χέντερ κυριάρχησε στην απονομή των ηθοποιών (SAG), κερδίζοντας στις κατηγορίες καλύτερου καστ και β’ αντρικού ρόλου (Τρόι Κότσουρ), οι σεναριογράφοι το προτίμησαν στο διασκευασμένο σενάριο και, ίσως το σημαντικότερο όλων, οι παραγωγοί το επέλεξαν ως καλύτερη ταινία. Στο παρελθόν, μονάχα τρεις φορές το αντίστοιχο Όσκαρ δεν πήγε σε ταινία που τίμησαν οι παραγωγοί ("Το Μεγάλο Σορτάρισμα", "La La Land", "1917"), δίνοντας έτσι στο "CODA" φόρα ώστε να θεωρηθεί "σιγουράκι" για όλα τα Όσκαρ που διεκδικεί (β’ ανδρικού, διασκευασμένου σεναρίου, ταινίας).
Τίποτα δεν έχει "κλειδώσει"
Το πλασάρισμα του "CODA", λοιπόν, μπορεί να έχει βελτιωθεί ριζικά, ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως τα πάντα έχουν οριστικοποιηθεί. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, ξεκινώντας με το τι μπορεί να θεωρείται εν πολλοίς δεδομένο. Δυνατά φαβορί παραμένουν η Κάμπιον για τη σκηνοθεσία, ο Γουίλ Σμιθ ("Η Μέθοδος των Γουίλιαμς") για τον α’ ανδρικό ρόλο, ο Κότσουρ για τον β’ ανδρικό, η Αριάνα ΝτεΜπόουζ ("West Side Story") για τον β’ γυναικείο και το "Drive my Car" (Ριουσούκε Χαμαγκούτσι) στην κατηγορία της διεθνούς ταινίας.
Αμφίρροπα είναι τα πράγματα στο πρωτότυπο σενάριο. Εκεί ο Μπράνα ("Belfast") μπορούσε μέχρι πρότινος να αισθάνεται άνετα, αλλά το σωματείο των σεναριογράφων ήρθε για να βάλει το δημοφιλές "Μην Κοιτάτε Πάνω" (Άνταμ ΜακΚέι) στο παιχνίδι. Ακόμα πιο δύσκολες οι προβλέψεις για τον α’ γυναικείο ρόλο. Νικόλ Κίντμαν ("Being the Ricardos"), Ολίβια Κόλμαν ("The Lost Daughter") και Τζέσικα Τσαστέιν ("The Eyes of Tammy Faye") είναι οι επικρατέστερες, με την πρώτη να έχει αποσπάσει Χρυσή Σφαίρα και την τελευταία το SAG. Δεδομένης της δυσμένειας στην οποία έχουν πέσει οι Χρυσές Σφαίρες, η Τσαστέιν φαντάζει ως πιθανότερη για γνωριμία με τον θείο Όσκαρ. Εάν τα καταφέρει, μάλιστα, θα είναι το πρώτο της αγαλματίδιο ύστερα από τρεις υποψηφιότητες. Από την άλλη, μια ματιά στις λιγότερο δημοφιλείς κατηγορίες δείχνει πως και εκεί προβλέπονται ανατροπές. Για παράδειγμα, στα ντοκιμαντέρ το εξαιρετικό "Summer of Soul" (Κουέστλαβ) δεν είναι απίθανο να επισκιαστεί από το πολυσυζητημένο δανέζικο "Flee" (Γιόνας Πόερ Ράσμουσεν). Εάν πάλι απορείτε με την απουσία αναφοράς στο sci-fi "Dune", ο λόγος είναι ότι, πιθανότατα, η επική ταινία του Ντενί Βιλνέβ θα περιοριστεί στα τεχνικά Όσκαρ ή και στην κατηγορία πρωτότυπης μουσικής. Σε κάθε περίπτωση, το βέβαιο είναι πως τα 94α Όσκαρ θα βγάλουν πολλές ειδήσεις…
Στην Ελλάδα η τελετή απονμής μεταδίδεται στις 27/3 στα κανάλια COSMOTE CINEMA OSCARS HD και COSMOTE CINEMA 1HD.
